SOS: Μια ανάσα από το black out

Ο κ. Μιχάλης, που διατηρεί πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ στην Αγία Παρασκευή, είναι εξοργισμένος διότι όλη την προηγούμενη εβδομάδα σχεδόν κάθε απόγευμα αδυνατούσε να δουλέψει, λόγω των παρατεταμένων διακοπών ρεύματος και μάλιστα τις ώρες των αγώνων του Μουντιάλ. Φυσικά δεν είναι ο μόνος. Ο περιπτεράς της γειτονιάς πέταξε τα παγωτά που μόλις είχε προμηθευτεί και το mini market ψάχνει τρόπο να ξεφορτωθεί τα χαλασμένα τυριά.

Αυτοί οι επαγγελματίες, ο καθένας από εμάς, δεν ενδιαφερόμαστε για το εάν θα γίνει ή όχι black out, αφού καθημερινά αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες της προβληματικής λειτουργίας του συστήματος ηλεκτροδότησης. Ενός συστήματος που κυριολεκτικά κρέμεται σε μια κλωστή.
 
Λίγο ενδιαφέρει εάν η αιτία του μερικού black out στις 22 Ιουλίου (βυθίστηκε στο σκοτάδι όλη η Νοτιοδυτική Αττική και η μισή Θεσσαλονίκη) οφειλόταν σε βλάβη του συστήματος μεταφοράς της Σερβίας, όπως ακόμη λιγότερο πειστικές, είναι οι διαβεβαιώσεις των υπευθύνων ότι δεν θα γίνει black out. Τι σημασία έχει εάν θα βυθιστεί, ή όχι, το σύνολο της χώρας στο σκοτάδι για κάποιες ώρες, όταν το σκοτάδι είναι μια καθημερινότητα που μετακυλύεται από περιοχή, σε περιοχή;     

Η ΔΕΗ που μετά την είσοδο της στο Χρηματιστήριο είχε καταφέρει να ορθοποδήσει, να παρουσιάζει σημαντικότατα κέρδη, να μειώνει σταδιακά το προσωπικό της, να πραγματοποιεί επενδύσεις αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας της, να αντιπαλεύει τον ίδιο τον κακό εαυτό της και να στέκεται απέναντι σε αυτούς που επέμεναν να την αντιμετωπίζουν ως ΔΕΚΟ, τα τελευταία δύο χρόνια παραπαίει.

Η κρίση ηγεσίας που αντιμετώπισε γύρισε την Επιχείρηση πολλά χρόνια πίσω και τώρα παρακολουθεί αμήχανα τις εξελίξεις, προσπαθώντας να πείσει ότι οι διακοπές ρεύματος είναι τυχαία συνήθη γεγονότα. Ελπίζει ότι θα περάσει γρήγορα ο Ιούλιος, με τις υψηλές αιχμές της ζήτησης και από τον Αύγουστο βλέπουμε…  Όμως, η ηλεκτροδότηση της χώρας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αντιμετωπίζεται με… ΔΕΗσεις και ευχολόγια.
 
Χρειάζονται επενδύσεις σε σταθμούς παραγωγής και κυρίως στο δίκτυο. Χρειάζεται να διαμορφωθούν οι ανασχετικοί παράγοντες που θα αποτρέπουν τη μετακύλιση μιας βλάβης του δικτύου της Σερβίας, κατευθείαν στην Αττική. Χρειάζεται να γίνουν τα Κέντρα Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) που θα ελέγχουν το δίκτυο και θα περιορίζουν τις επιπτώσεις της όποιας βλάβης. Χρειάζεται να προχωρήσουν οι διαγωνισμοί για την αντικατάσταση παλαιών μονάδων 1600 MW που καρκινοβατούν.

Ακόμη δεν έχει προκηρυχθεί ο διαγωνισμός για το Αλιβέρι, αν και η απόφαση από το διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΗ έχει ληφθεί τον περασμένο Δεκέμβριο. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι καθυστερήσεις αυτές γίνονται προκειμένου να μην περιορισθεί το ενδιαφέρον των ιδιωτών επενδυτών. Όμως και αυτός ακόμη ο διαγωνισμός για τη δημιουργία μονάδων 900 MW από ιδιώτες έχει καθυστερήσει απαράδεκτα, με αποτέλεσμα οι υποψήφιοι επενδυτές, όσο περνάει ο καιρός, να παίρνουν αποστάσεις, να αποθαρρύνονται και να ζητούν όλο και μεγαλύτερες εγγυήσεις.     

Τα προηγούμενα δύο χρόνια η ίδια η κυβέρνηση είχε επιλέξει να τροφοδοτεί το κλίμα πανικού για το επερχόμενο black out, προκειμένου εάν συνέβαινε, να το αποδώσει στους προηγούμενους και στην αντίθετη περίπτωση, όπως και έγινε, να καρπωθεί την επιτυχία. Η ενέργεια όμως, είναι ο κινητήριος μοχλός της οικονομίας και δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με την ελαφρότητα της επικοινωνίας.

Το black out είναι εδώ και αποτελεί απλώς θέμα τύχης αν θα συμβεί σήμερα, ή αύριο. Το βέβαιο είναι ότι με αυτούς τους ρυθμούς επενδύσεων το σημείο μηδέν πλησιάζει.