Συνεχης ενημερωση

    Τετάρτη, 24-Ιουλ-2024 00:03

    Και τώρα Κάμαλα

    • Εκτύπωση
    • Αποστολή με email
    • Προσθήκη στη λίστα ανάγνωσης
    • Μεγαλύτερο μέγεθος κειμένου
    • Μικρότερο μέγεθος κειμένου

    Η αποχώρηση Biden από την κούρσα για δεύτερη θητεία την προηγούμενη Κυριακή, δεν ξάφνιασε πολλούς. Από την Παρασκευή είχαν κυκλοφορήσει τα πρώτα ρεπορτάζ, με ξεχωριστό εκείνο των New York Times. Όλα είχαν βέβαια διαψευστεί, αλλά με τρόπο τόσο χλιαρό που περισσότερο με επιβεβαιώσεις έμοιαζαν. 

    Από το σημείο εκείνο κι ύστερα, οι εκπλήξεις έγιναν ακόμη σπανιότερες. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι δεν υπήρχαν καν. Μοναδική ουσιαστική ίσως, εκείνη που αφορά την ποσότητα και την ταχύτητα με την οποία δείχνει να συγκεντρώνει χρήματα, η νυν Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ. Ογδόντα ένα εκατομμύρια δολάρια μέσα σε 24 ώρες (ρεκόρ όλων των εποχών, όλων των υποψηφίων) και περισσότερα από 100 έως την Δευτέρα το βράδυ, είναι αριθμοί πέρα και πάνω από κάθε προσδοκία! Και δείχνουν ότι η πρώην γενική εισαγγελέας της Πολιτείας της Καλιφόρνια, αφενός έχει τεράστιο εύρος αποδοχής κι αφετέρου πως πλέον το μόνο που θα πρέπει να την απασχολεί, είναι ο σχεδιασμός της στρατηγικής που θα ακολουθήσει για να πετύχει νίκη, τον προσεχή Νοέμβριο.

    Έχει ήδη εξασφαλίσει το Χρίσμα του κόμματος (χθες το απόγευμα είχε ήδη συγκεντρώσει πάνω από 2200 εκλέκτορες για το κομματικό συνέδριο, αρκετά περισσότερους από το όριο των 1.967) και την υποστήριξη όλων των προβεβλημένων στελεχών και της κομματικής νομενκλατούρας. Το σύνολο  των 23 Δημοκρατικών Κυβερνητών Πολιτειών, 43 από τους 47 Δημοκρατικούς Γερουσιαστές και 192 από τους 213 Αντιπροσώπους έχουν ήδη δηλώσει δημόσια την στήριξή τους.

    Μοναδικές ("χτυπητές") απουσίες ο Hakeem Jeffries επικεφαλής της μειοψηφίας στην Βουλή των Αντιπροσώπων, ο Chuck Schumer επικεφαλής της πλειοψηφίας στην Γερουσία και ο πρώην πρόεδρος Barack Obama. Οι δύο πρώτοι, παλιές καραβάνες του Καπιτωλίου, θεωρείται βέβαιο ότι θα την στηρίξουν, αφού συμφωνηθούν τα "ανταλλάγματα" που επιθυμούν να λάβουν για την στήριξή τους. Η στάση του πρώην πλανητάρχη δεν ξενίζει καθόλου, μιας και είναι γνωστότατος ο τρόπος με τον οποίο αρέσκεται να παίζει τον ρόλο του kingmaker ("κατασκευαστή βασιλιάδων" σε ελεύθερη μετάφραση). Το πιθανότερο είναι πως θα παραμείνει ουδέτερος μέχρι την επίσημη ανακήρυξη της κυρίας Harris και κατόπιν, όχι απλά να δηλώσει την στήριξή του αλλά να κινηθεί προσωπικά και να την υλοποιήσει έμπρακτα. Ακριβώς όπως είχε κάνει το 2020, τόσο για τον επί οκτώ χρόνια Αντιπρόεδρο του, όσο για και για το… ταίρι του στο ψηφοδέλτιο που τελικά κέρδισε τις εκλογές. Όχι, δεν διαφαίνεται καμία διάθεση της συζύγου του Michelle να κατέβει ως υποψήφια! Κάτι που έχει διαψεύσει εμφατικά στο παρελθόν εξάλλου, η κυρία Obama! Και το οποίο δεν επιθυμεί πιθανότατα κι ο ίδιος, μιας και είναι γνωστή η θεσμική του στάση στα πολιτικά πράγματα! Σαν "Πρώτος Κύριος" όμως, θα ήταν υποχρεωμένος να την διαφοροποιήσει...

    Φυσικά το μεγαλύτερο ζητούμενο στην υποψηφιότητα Harris, αφορά την δυνατότητα και τις πιθανότητες της να κερδίσει τον Donald Trump! Η πρώτη προφανέστατα υπάρχει. Ο όγκος και ο ρυθμός συγκέντρωσης κεφαλαίων αποτελεί… "εγγύηση", μιας και στις ΗΠΑ η διαθεσιμότητα χρημάτων είναι το Α και το Ω για την εκλογή κάποιου προσώπου σε αιρετό αξίωμα. Λόγω μεγέθους και διασποράς του εκλογικού σώματος, οι πολυδάπανες διαφημιστικές εκστρατείες, είναι εκ των ουκ άνευ. Αν μία-ένας υποψήφια-ος, δεν μπορεί να εξασφαλίσει ουσιαστικό οικονομικό βάθος στην καμπάνια της-ου, καλύτερα να μην αποτολμήσει καν την κάθοδο. 

    Για τις πιθανότητες, όλα δείχνουν πως υπάρχουν και αυτές. Οι μετρήσεις πριν και μετά την αποχώρηση Biden, μιλούν καθαρά. Ενώ το μέχρι την Κυριακή "μεγάλο όπλο" και πλεονέκτημα του Trump για "την ηλικιακή του υπεροχή", γύρισε ήδη μπούμερανγκ και απαιτείται ριζικός ανασχεδιασμός της καμπάνιας του. Είναι δε πολύ πιο δύσκολο να αλλάξεις μια σχεδιασμένη καμπάνια από το να την φτιάξεις εξαρχής, 107 ημέρες πριν την κάλπη. 

    Το πρόβλημα στις δημοσκοπήσεις. Στις ΗΠΑ, αν και οι διεξαγόμενες εκεί θεωρούνται οι καλύτερες στον κόσμο, δεν μπορούν να δώσουν ένα αποτέλεσμα που να μπορεί να συγκριθεί πρακτικά με αυτό της πραγματικής κάλπης. Αιτία βέβαια το… "μυστήριο" για τα ευρωπαϊκά ειωθότα εκλογικό σύστημα, όπου ο συνολικός αριθμός των ψήφων σε όλη την χώρα έχει ελάχιστη σημασία για το τελικό αποτέλεσμα. Είναι πάρα πολλές οι φορές που ο νεοεκλεγείς πρόεδρος έχει πάρει λιγότερες ψήφους από τον αντίπαλό του. Τελευταία αυτή της κάλπης του 2016, όταν ο Trump πήρε κάμποσα εκατομμύρια λιγότερες ψήφους από την Hillary Clinton, αλλά κέρδισε το Οβάλ Γραφείο και κυβέρνησε για τέσσερα χρόνια. 
    Διότι στην Αμερική, παίζει ρόλο ποιος κερδίζει τις ψήφους ανά Πολιτεία και όχι σε όλη την χώρα, συνολικά. Ο υποψήφιος που κερδίζει μια Πολιτεία, κερδίζει και τους εκλέκτορές της! Ακόμη κι αν κέρδισε την Πολιτεία με μία ψήφο. Όχι ιδιαίτερα δίκαιο αλλά αυτό το σύστημα υπάρχει και εφαρμόζεται από συστάσεως του Αμερικανικού κράτους και δεν προβλέπεται κάποια αλλαγή του.

    Είναι προφανές ότι το κρίσιμο θέμα εδώ, είναι η στρατηγική που θα επιλέξει και θα ακολουθήσει η Kamala Harris, για να κερδίσει τον πρώην πρόεδρο. Στην έννοια της στρατηγικής συγκαταλέγεται μεν η εκλογή υποψήφιου αντιπροέδρου (τουλάχιστον 3 σοβαροί υποψήφιοι, που συγκεντρώνουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία) και είναι ίσως το πλέον σημαντικό μήνυμα που πρέπει να δοθεί προς την βάση. Αλλά δεν είναι το μοναδικό. Υπάρχουν δεκάδες άλλα ζητήματα που θα πρέπει να έχουν εξαιρετικά προσεγμένο σχεδιασμό και η αποφυγή οποιουδήποτε λάθους, είναι… υποχρεωτική. Διότι ένα από αυτά που καταλογίζει στην κυρία Χάρις η εκστρατεία Τραμπ είναι η… απειρία. Επιχείρημα που δεν ευσταθεί μεν (ο Trump δεν έχει καν εκλεγεί ποτέ γερουσιαστής, σε αντίθεση με την Αντιπρόεδρο), αλλά το οποίο μπορεί να δημιουργήσει μεγάλα ζητήματα, εάν διαπραχθεί γκάφα π.χ. σε ένα debate (μάλλον θα γίνουν περισσότερα από ένα πλέον). 

    Σε κάθε περίπτωση, τα σίγουρα δεδομένα σήμερα είναι 2:

    Α. Οι ελπίδες των Δημοκρατικών έχουν ανανεωθεί και αναπτερωθεί σημαντικά και ουσιαστικά με την αποχώρηση Biden και

    Β. Από εδώ και πέρα η κούρσα για την εκλογή του επόμενου πλανητάρχη, που έχει τεράστια σημασία για την Ελλάδα και την Ευρώπη, θα πρέπει να παρακολουθείται στενά, διότι θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι, μέχρι τον Νοέμβριο, θα έχουμε και νέες ανατροπές.

    Πέτρος Λάζος
    petros.lazos@capital.gr

     

    ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ