Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά, ούτε κέντρο!

Κανείς δεν μπορεί ν’ αρνηθεί ότι η πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας στην ευρωκάλπη της Κυριακής, δεν διαθέτει καμία λάμψη μιας και η πτώση των 5+ μονάδων είναι πολύ μεγάλη για να γίνει αποδεκτή ως "φυσιολογική φθορά εξουσίας". Ο χαρακτηρισμός της "Πύρρειας νίκης", που δόθηκε από τον porte parole αμέσως μετά τα πρώτα καθαρά αποτελέσματα, είναι απόλυτα ακριβής και αποτυπώνει την πραγματικότητα.

Ζητούμενο στο κυβερνητικό στρατόπεδο τώρα, όσα πρέπει να γίνουν ώστε να υπάρξει η επαναφορά της κυβέρνησης στην θετική πορεία της πρώτης τετραετίας. Πράγμα πολύ εύκολο να επισημανθεί και να υποδειχθεί, αλλά πολύ δύσκολο να εφαρμοσθούν και να υλοποιηθούν τα απαιτούμενα μέτρα. Ίσως πολλοί το έχουν ξεχάσει, αλλά ζούμε στην χώρα όπου όλοι θεωρούν πως τα… "πάντα όλα" (sic) πρέπει ν’ αλλάξουν. Τα πάντα, εκτός από όλα εκείνα που αφορούν… τους ίδιους! 

Οι διάφοροι ειδήμονες προτείνουν στον κύριο Μητσοτάκη να "κάνει στροφή". Άλλοι μιλούν για μετακίνηση προς τα δεξιά, άλλοι για ακόμη "μεγαλύτερη προσέγγιση του κέντρου", άλλη για "διείσδυση στην Κεντροαριστερά" κ.ο.κ. Ευτυχώς δεν έχει ακουστεί κανείς που να προτείνει κανένα "άνοιγμα στην Αριστερά" να γελάσουν και τα πεζοδρόμια! Ακόμα τουλάχιστον…

Για να σοβαρευτούμε, τα προβλήματα που οδήγησαν στην πτώση των ποσοστών της κυβέρνησης, δεν είναι πολιτικής χροιάς. Ή, για να ακριβολογήσουμε, ένα πολύ μικρό μέρος τους έχει να κάνει με ιδεολογική τοποθέτηση των ψηφοφόρων. Εδώ και 8 χρόνια στην ηγεσία της ΝΔ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εφαρμόζει την ίδια ακριβώς πολιτική στρατηγική: διεύρυνση προς το Κέντρο. Σχεδόν από την πρώτη μέρα. Δεν είναι δυνατόν να κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό της χώρας επί επτά ολόκληρα χρόνια με αυτήν την μέθοδο και το όγδοο έτος να υφίσταται σοβαρές απώλειες, επειδή απλά εφαρμόσθηκαν κάποια μέτρα που ήταν βέβαιο ότι θα συναντούσαν αντιδράσεις και επειδή δεν επικοινωνήθηκαν σωστά οι λόγοι που έπρεπε να παρθούν αυτά τα μέτρα! Π.χ. πόσοι γνωρίζουν ότι το νομοσχέδιο για την ισότητα στα ομόφυλα ζευγάρια αποτελούσε εθνική υποχρέωση εναρμονισμού με το ευρωπαϊκό δίκαιο; Πόσοι έχουν κατανοήσει ότι το φορολογικό των ελεύθερων επαγγελματιών ή η διασύνδεση των POS με την ΑΑΔΕ, αποτελούν μεταμνημονιακή υποχρέωση της χώρας; Ελάχιστοι… Όπως ελάχιστοι (έως κανένας) δεν έχει ενημερωθεί πως εάν δεν προχωρούσαν διάφορα μέτρα (τα παραπάνω και κάμποσα ακόμη που πέρασαν απαρατήρητα), θα μπλοκάρονταν προκαταβολές του Ταμείου Ανάκαμψης (€36 δις έχουν μπει μέχρι σήμερα στην Ελληνική οικονομία) και του ΕΣΠΑ 21-27!

Το σημαντικό είναι να γίνει αντιληπτό ποιες είναι οι αλλαγές εκείνες που πρέπει να γίνουν, ώστε να επανέλθει η χώρα σε πορεία προς τα εμπρός. Κι αυτές οι αλλαγές δεν αφορούν ιδιαίτερα πολιτικές αποχρώσεις. Έχουν να κάνουν πολύ περισσότερο με τη βελτίωση της ζωής των πολιτών και τον τρόπο με τον οποίο τους αντιμετωπίζει το κράτος.

Γι’ αυτό κρίνεται απαραίτητη η ολική επαναφορά στη μεταρρυθμιστική πορεία και η έμπρακτη επίδειξη πολιτικής βούλησης για την εφαρμογή των νόμων. Είναι αλήθεια πως μετά από 5 χρόνια εξουσίας οι μεταρρυθμίσεις χωρίς ιδιαίτερα κόστη (οικονομικά ή πολιτικά) αποτελούν σπάνιο φαινόμενο. Υπάρχουν όμως και κινήσεις που δεν κοστίζουν τίποτε ή ελάχιστα και μπορούν ν’ αποφέρουν τα μέγιστα.

Π.χ. η τοποθέτηση όλων των αναγκαίων καμερών στους σηματοδότες και τους δρόμους κοστίζει αρκετά, τόσο σε χρόνο και χρήμα, όσο και πολιτικά, μιας και κάποιοι θεωρούν ότι μπορεί να ενδιαφέρει κανέναν άλλο εκτός της γυναίκας τους αν κάνουν… σέξι παρέες. Τα κόστη πρέπει ν’ αναληφθούν όλα αλλά ταυτόχρονα δεν κοστίζει τίποτε μια ενδελεχής, συνεχής και αμείωτη στον χρόνο αστυνόμευση των λεωφορειολωρίδων σύμφωνα με των ισχύοντα νόμο (μόνο ταξί, λεωφορεία και τρόλεϊ), ώστε να έχει ο πολίτης μια ουσιαστική επιλογή χρήσης των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς! Κι έτσι θα γίνει αντιληπτό πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να μειωθεί η κίνηση στους δρόμους της πρωτεύουσας.

Σίγουρα ο εξοπλισμός των σχολείων με σύγχρονα μέσα διδασκαλίας και η εκπαίδευση των δασκάλων και καθηγητών σε αυτά και στην πραγματική εξ αποστάσεως διδασκαλία απαιτεί μεγάλα κονδύλια. Αλλά κοστίζει ελάχιστα ψίχουλα μία πραγματική αξιολόγηση του διδακτικού προσωπικού και η ανάλογη μεταχείρισή του ανάλογα την επιτυχία ή την αποτυχία σε αυτήν. 

Και πολλά άλλα ακόμη! (π.χ εφαρμογή του νόμου για τις απεργίες και τις συνακόλουθες πορείες). Αλλά πρέπει να γίνουν όλα και πρέπει να γίνουν άμεσα και σωστά. Διότι μετά το καλοκαίρι του 2025 "θα πλησιάζουν εκλογές" και το παιχνίδι θα έχει χαθεί. Τόσο για τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όσο και για τη χώρα! Ίσως και για πάντα...

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr