Κυβερνησιμότητα, πολυσυλλεκτικότητα και άλλα (παλαιά) δαιμόνια!

Απ’ άκρη σ’ άκρη της Ευρωπαϊκής ηπείρου, όλοι συζητούν συνεπαρμένοι, για το μήνυμα που δόθηκε από τις ευρωκάλπες. Ποιο είναι αυτό το μήνυμα και τι μπορεί να σηματοδοτεί, ελάχιστους δείχνει να ενδιαφέρει.

Χαρακτηριστικό του πόσο εκτός ουσίας βρίσκεται η συζήτηση για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών της Κυριακής, η επίρριψη του κύριου βάρους ευθύνης για την μειωμένη επίδοση της Ελληνικής κυβέρνησης, στο νέο φορολογικό νόμο για τα τεκμήρια των ελεύθερων επαγγελματιών.

Είναι βασική αρχική των Πολιτικών Επιστημών (αλλά και απόλυτα λογικό, όμως αυτό είναι διαφορετική συζήτηση) ότι μπροστά στην κάλπη, η διαφωνία με οικονομικές πολιτικές, σχετικά παράπονα και η διαμαρτυρία που φέρνουν, εκφράζεται δια ψήφου προς την αντίθετη στο πολιτικό φάσμα παράταξη. Όταν κυβερνά η Αριστερά, οι ψηφοφόροι που διαφωνούν με την οικονομική πολιτική κατευθύνονται στην Δεξιά (π.χ. με ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ το 2019) και αντίστροφα όταν κυβερνά η Δεξιά (π.χ. το 2015 με ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ).

Στην παρούσα περίπτωση όμως αυτό δεν συνέβη. Οι ψηφοφόροι είτε απείχαν μαζικά, είτε μετακινήθηκαν κυρίως (όσοι ελάχιστοι ψήφισαν και μετακινήθηκαν πολιτικά) δεξιότερα της Δεξιάς! Επομένως, είναι φανερό ότι η κύρια πηγή της διαμαρτυρίας, ΔΕΝ είναι οικονομικής φύσεως!

Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, σαφέστατα και ένα μεγάλο μέρος της απώλειας 17 ποσοστιαίων μονάδων που έχασε η Νέα Δημοκρατία στους ελεύθερους επαγγελματίες, οφείλεται στο νόμο Χατζηδάκη για τα τεκμήρια. Αλλά είναι προφανές ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν και άλλα κίνητρα, περισσότερο ιδεολογικά παρά καθαρά οικονομικά. Με δεδομένο δε πως η Αριστερά δεν φημίζεται για τις πολιτικές χαμηλής φορολογίας, η φυσιολογική τους κατάληξη ήταν είτε η παραλία είτε, σε πολύ μικρότερο ποσοστό, η ακροδεξιά!

Από την άλλη πλευρά, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως το κύριο μέτρο ευθύνης για την Πύρρειο νεοδημοκρατική νίκη, έχει η πολιτική του Κυριάκου Μητσοτάκη για προσέγγιση του πολιτικού κέντρου. Αυτή η πολιτική εφαρμόζεται από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε ο νυν πρωθυπουργός ανέλαβε την αρχηγία της ΝΔ και συνεχίζεται αδιάκοπα, από το 2016. Δεν μπορεί να ενόχλησε ξαφνικά το 2024. Θα πρέπει όμως να θεωρείται βέβαιο ότι, σε συνδυασμό με πολλά κακώς εννοούμενα δικαιώματα ορισμένων πληθυσμιακών ομάδων (λέγε με woke subculture), ξεπέρασαν τα όρια αντοχής της Ελληνικής Δεξιάς και Κεντροδεξιάς κοινωνίας. Περί αυτού δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία.

Σε απλά Ελληνικά, το μήνυμα των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου είναι πολλαπλό, πολυεπίπεδο και πολυπαραγοντικό. Γενικά στην Ευρώπη και ειδικά στην Ελλάδα. Λάθος ή σωστό, αυτό είναι και αυτά τα χαρακτηριστικά εμφανίζει. Το ζητούμενο είναι να διαβαστεί και να αναλυθεί σωστά ώστε να δοθούν οι σωστές απαντήσεις - λύσεις.

Οφείλουμε όμως όλοι, είτε οι πολιτικοί που καλούνται να δώσουν τις απαντήσεις, είτε οι πολίτες που το έστειλαν και περιμένουν ανταπόκριση, να θυμόμαστε μία αδιάψευστη πραγματικότητα, που ισχύει αιώνες στην Ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή και τουλάχιστον 5 δεκαετίες στην Ελλάδα:

Ένα κόμμα, για να διαθέτει κυβερνησιμότητα και να θεωρείται ως ένας πραγματικός πόλος εξουσίας, με ουσιαστική υποψηφιότητα είτε να την κατακτήσει, είτε να την διατηρήσει, είναι απαραίτητο να διαθέτει επίσης πολυσυλλεκτικότητα. Τόσο στο μείγμα των μελών και των ψηφοφόρων του, όσο και εκείνο των στελεχών του. Διαφορετικά είναι καταδικασμένο να παραμείνει μικρό κόμμα, στο περιθώριο της πολιτικής σκηνής. Ή, εάν είναι ήδη στην εξουσία και υποχρεωθεί να απωλέσει την πολυσυλλεκτικότητα του σε σημαντικό βαθμό, να οδηγήσει την χώρα σε ακυβερνησία!

Αυτοί που διαφωνούν, ας θυμηθούν τι χρειάστηκε να κάνει και με ποιους αναγκάστηκε να συμμαχήσει ο Αλέξης Τσίπρας το 2019, απλά για να διατηρήσει την εξουσία λίγους μήνες, όταν αποχώρησε από την Συρανέλ κυβέρνηση ο Πάνος Καμμένος και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ήδη, κατά ένα σημαντικό μέρος, πολυσυλλεκτικό κόμμα, με τους Πασοκογενείς κ.λ.π. 

Όλοι οι υπόλοιποι ας έχουν αυτήν την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα στο σκεπτικό μας, όταν θα ζυγίζουμε τις όποιες απαντήσεις δοθούν. Ο ρεαλισμός δεν έβλαψε ποτέ κανέναν και αποδεδειγμένα αποδίδει πάντα μόνο κέρδη, στους πολίτες που τον εφαρμόζουν…

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr