Επενδυτικό… αποτύπωμα!

Ένα από τα μεγαλύτερα "παράπονα" της εποχής αφορά τα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια καταθέσεων που προσφέρουν οι τράπεζες. Παράπονο που είναι δικαιολογημένο, μιας και αυτά έχουν τεράστιες διαφορές από εκείνα των χορηγήσεων. Οι διαφορές αυτές όμως, είναι απόλυτα δικαιολογημένες επίσης. Όταν οι καταθέσεις αυξάνονται κατά μερικά δισεκατομμύρια κάθε μήνα, είναι απόλυτα φυσιολογικό οι τράπεζες να μην "καίγονται" για φρέσκο χρήμα και να μην προσφέρουν υψηλότερες τιμές (δηλ. επιτόκια) για να το αποκτήσουν.

Αυτό που χρειάζεται να συμβεί για ν’ αυξηθούν τα επιτόκια καταθέσεων είναι να μην προσφέρουν οι πολίτες όλα τους τα διαθέσιμα προς δανεισμό στις τράπεζες. Ίσως για κάποιους να αποτελεί έκπληξη, αλλά αντίθετα απ’ όσα πιστεύουν πάρα πολλοί, μία τραπεζική κατάθεση δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα "ανοικτό" ομολογιακό δάνειο προς την τράπεζα. Οι καταθέτες δεν είναι πελάτες της εκάστοτε τράπεζας, είναι δανειστές της. Πελάτες της είναι μόνο όσοι δανείζονται από αυτήν!

Εν πάση περιπτώσει, η ουσία παραμένει. Κανείς δεν πρόκειται ποτέ να προσφέρει περισσότερα, για ένα αγαθό που του προσφέρεται άφθονο και συνεχώς. Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τα επιτόκια τραπεζών σήμερα. 

Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, δεν χρειάζεται παρά οι πολίτες-καταθέτες να μεταβληθούν σε κανονικούς επενδυτές και να τηρήσουν έναν από τους βασικότερους κανόνες διαχείρισης κεφαλαίων και των σχετικών κινδύνων. Να επιμερίσουν το ρίσκο σε πολλές, διαφορετικού τύπου και υποκειμένου, τοποθετήσεις. Να κάνουν αυτό που η λαϊκή σοφία ορίζει σαν: "μοίρασμα των αυγών σε πολλά καλάθια".

Ανάλογα το ποσοστό κινδύνου που επιθυμεί ν’ αναλάβει καθένας, θα πρέπει να τοποθετήσει τα διαθέσιμα του  κατά ένα μέρος σε τραπεζικές καταθέσεις, κατά ένα άλλο σε κρατικά ομόλογα, κατά άλλο σε εταιρικά κ.ο.κ. 

Όχι δεν είναι απαραίτητο να τοποθετήσει κάποιος χρήματα σε μετοχές. Αλλά θα πρέπει να θυμούνται όλοι, έναν άλλο κανόνα, που είναι απαράβατος όταν συζητάμε για επενδύσεις: "η απόδοση που θα λάβει τελικά ένας επενδυτής στη διάρκεια του χρόνου, είναι πάντα ανάλογη του μεγέθους του ρίσκου που έχει δεχθεί ν’ αναλάβει".

Κι όπως μπορεί να σας ενημερώσει ακόμη και ένας αδαής ή άπειρος επαγγελματίας των επενδύσεων, εάν δεν τοποθετήσετε κάποια από τα χρήματά σας σε μετοχές, θα χάσετε δυσανάλογα πολλές πιθανότητες υψηλών κερδών με σχετικά μικρό ρίσκο. Πράγμα που σημαίνει ότι όσοι ενδιαφέρονται να επενδύσουν, εάν θέλουν να διατηρήσουν ανταγωνιστικά επίπεδα αποδόσεων, θα πρέπει να εντάξουν στο μείγμα επενδυτικών προϊόντων που θα επιλέξουν, μετοχές. 

Δεν είναι απαραίτητο αυτές οι εταιρείες να είναι ελληνικές ή να διαπραγματεύονται στο Ελληνικό Χρηματιστήριο, αλλά ένα σωστά κατανεμημένο χαρτοφυλάκιο, χρειάζεται περιλαμβάνει και μετοχές. Ακόμη κι αν πρόκειται για περιοδική τοποθέτηση, ακόμη και αν πρόκειται για ποσοστό της τάξης του 10% των διαθεσίμων! Η οποιαδήποτε σωστά δομημένη, έξυπνη επενδυτική στρατηγική αυτό, ορίζει. 

Τουλάχιστον για τον γράφοντα! Διότι είναι απαραίτητο να λεχθεί πως ένα μείγμα επενδυτικών επιλογών που στον ένα επενδυτή μοιάζει ιδανικό, είναι απόλυτα απωθητικό ακόμη και σαν σκέψη, για τον αμέσως επόμενο ή και για όλους τους άλλους. Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι και επενδυτικά προϊόντα για να τοποθετήσει κάποιος κεφάλαια, αλλά ο τρόπος που επιλέγει να το υλοποιήσει ο καθένας, είναι τελείως διαφορετικός από αυτόν κάποιου άλλου. 

Λέγεται επενδυτικό προφίλ και είναι διαφορετικό για τους περισσότερους ανθρώπους. Κάτι σαν δακτυλικό αποτύπωμα, που εμφανίζει τις επενδυτικές προτιμήσεις καθενός. 

Εσείς τι επενδυτικό προφίλ έχετε;

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr