Η συνταγή ή η νοστιμιά;

Η ανακοίνωση για τη… σύναξη της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ στις Σπέτσες για brainstorming, ύστερα από πρόσκληση του προέδρου του κόμματος που διαθέτει βίλα στο νησί, ξεσήκωσε θύελλα αρνητικών σχολίων και κριτικής. Ο λόγος; Άλλοι θεωρούν πως πρόκειται για "τακτικές αστικού κόμματος", άλλοι πως "θα έπρεπε να πάμε στις πληγείσες περιοχές, να μιλήσουμε στον κόσμο" και κάποιοι τρίτοι, απλά αρέσκονται να δηλώνουν δυσαρέσκεια για οτιδήποτε διαφορετικό, γελοιοποιούν την κατάσταση.

Όχι πως η ευρύτερη παρουσία Κασσελάκη δεν είναι προβληματική και δείχνει την απόσταση που χωρίζει τον νέο αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ από την πολιτική πραγματικότητα  του κόμματος του. Σαφέστατα, αυτούς τους μήνες που προΐσταται του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχει φανεί η μεγάλη απόσταση που χωρίζει την κουλτούρα του από αυτήν της ελληνικής ριζοσπαστικής αριστεράς. Όμως η σύγκλιση μιας πανηγυρικής συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής ομάδας σε ένα τουριστικό νησί με τη δυνατότητα συνδυασμού του τερπνού με το ωφέλιμο, κάθε άλλο παρά κατακριτέα θα έπρεπε να είναι. Δυστυχώς, όμως ζούμε στην Ελλάδα και αυτό, σε συνδυασμό με τη γενικότερη κουλτούρα του πολιτικού προσωπικού του ΣΥΡΙΖΑ, μετατρέπει τέτοιες κινήσεις από εξεζητημένες, έως γραφικές.

Αντίστοιχη αντιμετώπιση είχε και η κίνηση Κασσελάκη, να δανειοδοτήσει προσωρινά τα κομματικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ώστε να υπάρξει πληρωμή των χριστουγεννιάτικων υποχρεώσεων τους προς τους εργαζομένους. Μια κίνηση που, σε οποιοδήποτε άλλο τομέα πλην πολιτικής, θα αντιμετωπιζόταν με διθυράμβους και συγχαρητήρια, αντιμετωπίστηκε ως μια σχεδόν παράνομη πράξη. Παρότι, απ’ ότι διατείνονται ειδικοί νομικοί, πρόκειται για πράξη σύννομη και εξυγιαντική των συγκεκριμένων, μόνο κατ’ όνομα, "ιδιωτικών επιχειρήσεων".

Αμφότερα τα περιστατικά, δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο από απόδειξη της κουλτούρας που διέπει τον κύριο Κασσελάκη και του τρόπου σκέψης που θέλει να εμφυσήσει στην Ελληνική Αριστερά. Πρόκειται για πρακτικές που διδάσκονται σε όλες τις αξιόλογες σχολές Διοίκησης Επιχειρήσεων και έχουν αποδεδειγμένα θετική επίδραση στα εταιρικά αποτελέσματα, των οργανισμών που τις εφαρμόζουν. 

Φυσικά, εδώ η αντίρρηση είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα και όχι πολυεθνική εταιρεία! Ούτε καν, σκέτη εταιρεία! Πράγμα που ισχύει απολύτως και σίγουρα έχει σημασία. Είναι όμως αυτά τα σημεία στα οποία πρέπει να του ασκηθεί κριτική; Το πρόβλημα είναι η ανθρώπινη κίνηση να κάνουν οι εργαζόμενοι  στις κομματικές επιχειρήσεις χαρούμενα Χριστούγεννα και η πρόσκληση σε των κομματικών στελεχών σε ένα κοσμοπολίτικο νησί off season; Κι όχι οι διάφορες φανφάρες για ανύπαρκτα ή τραβηγμένα από τα μαλλιά θέματα κι ο ξεδιάντροπος λαϊκισμός;

Προσωπικά, προτιμώ χίλιες φορές μια αξιωματική αντιπολίτευση που να πραγματοποιεί bonding weekends και να ζητά από τα στελέχη της την παρουσίαση προτάσεων σε PowerPoint (όχι και νέα τεχνολογία το ΡΡ, ρε παίδες!) αλλά ταυτόχρονα, να μην λαϊκίζει αισχρά με την οικονομική κατάσταση των πολιτών, μην συκοφαντεί την κυβέρνηση για την εξωτερική πολιτική και να μην διαστρέφει τα λεγόμενα των πολιτικών αντιπάλων. Προτιμώ μια αξιωματική αντιπολίτευση που ο αρχηγός της, εφόσον έχει αποδεδειγμένα και νόμιμα την οικονομική δυνατότητα, κερνά τους βουλευτές του ένα "Σαββατοκύριακο εργασίας, γνωριμίας και ξεκούρασης", αλλά δεν εκμεταλλεύεται την άγνοια των πολιτών για συγκεκριμένα οικονομικά ζητήματα και δεν εκθέτει την χώρα σε κινδύνους που δημιουργεί ο ίδιος, διαστρεβλώνοντας τα λεγόμενα ειδικών για να ταιριάζουν στο… παραμύθι του! 

Προτιμώ μία αξιωματική (και όχι μόνο) αντιπολίτευση που κρίνεται για την ουσία των πολιτικών της θέσεων και όχι για την διαδικασία με την οποία αυτές παράγονται. Στο κάτω κάτω, όπως λέει κι ο λαός, "περί ορέξεως κολοκυθόπιτα"!

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr