Δεν είναι όλα τα δάκτυλα ίδια!

Εδώ και αρκετό καιρό, χρόνια πολλά, για εξαιρετικά μεγάλο αριθμό επαγγελμάτων, υπάρχει στη χώρα σοβαρό πρόβλημα έλλειψης εργατικών χεριών για χειρωνακτικές εργασίες ειδίκευσης ή μη. Όποιος διατηρεί επιχείρηση που απαιτεί και χειρωνακτική εργασία για την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία της, το γνωρίζει καλά. 

Αλλά και όποιος απλά έρχεται σε επαφή με επιχειρηματίες αυτών των τομέων το ξέρει, επίσης. Είναι βλέπετε το κυρίαρχο θέμα που συζητούν, το μεγάλο τους άγχος. Κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι τα διαφεύγοντα κέρδη από την έλλειψη ικανών χεριών, φτάνουν ακόμη και το 40% αυτών που πραγματοποιούνται. Τεράστια διαφορά...

Όλα άρχισαν με τη χρεοκοπία της χώρας, τη μετανάστευση των... τότε μεταναστών και το τρομερό brain drain που ακολούθησε. Αυτά, σε συνδυασμό με τη γνωστή αγάπη των Ελλήνων για την εργασία στο δημόσιο, "στέγνωσαν" την αγορά από εργατικά χέρια χαμηλής εξειδίκευσης. Και χρόνο με τον χρόνο, βοηθούντος και του δημογραφικού, η κατάσταση χειροτερεύει.

Έχουν γίνει διάφορες προσπάθειες να μεταφερθούν νόμιμα και με κανονικές συνθήκες εργάτες από άλλες χώρες (Βιετνάμ, Ινδία κ.ά.) με σημαντική επιτυχία, αλλά χωρίς πλήρη κάλυψη των αναγκών δυστυχώς. Κυρίως λόγω του γεγονότος πως εκείνοι που μεταναστεύουν συνήθως είναι σε απελπιστική οικονομική κατάσταση και έχουν διαφόρων ειδών προβλήματα με τον νόμο. Ενώ εκείνοι που μπορούν να μετακινηθούν νόμιμα και εις γνώση των τοπικών αρχών, βρίσκουν ευκαιρίες απασχόλησης με καλύτερες συνθήκες, πολύ κοντύτερα στον τόπο διαμονής τους.

Με δυο λόγια, οι ανάγκες της εποχής καθιστούν αναγκαία την εξεύρεση εργατικών χεριών, έστω και εάν αυτά δεν είναι όσο φτηνά ήταν στο παρελθόν.

Στην Ελλάδα υπάρχουν εδώ και αρκετά χρόνια πολλές δεκάδες χιλιάδες λαθρομεταναστών (σ.σ. ναι έτσι λέγονται μιας και έχουν εισέλθει παράνομα στη χώρα, έλεος με την woke πολιτική ορθότητα. Δεν θα αλλάξουμε τη γλώσσα εξαιτίας της). Αυτοί οι λαθρομετανάστες απασχολούνται παράνομα, χωρίς ασφάλιση και με υψηλό κόστος για την ελληνική οικονομία, χωρίς κανένα έλεγχο για την ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος και χωρίς την παραμικρή συνεισφορά στη χώρα.

Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν και με δεδομένη την προαναφερθείσα ανάγκη εργατών, η κυβερνητική απόφαση είναι και λογική και προσφέρει λύσεις. Παρά τα όσα ισχυρίζονται οι πολέμιοι της τροπολογίας, αυτή αφορά πολύ συγκεκριμένο και (θεωρητικά τουλάχιστον) περιορισμένο αριθμό λαθρομεταναστών, που βρίσκονται ΗΔΗ εδώ και πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Δεν παρέχει καμία δυνατότητα ελληνοποίησης και όσοι επωφεληθούν θα χάνουν το νόμιμο στάτους μόλις ο εργοδότης ενημερώσει πως δεν απασχολούνται πλέον. Επίσης, καταγράφονται όλοι και θα είναι αρκετά πιο δύσκολο να εξαφανιστούν αφού… λιάστηκαν α λα Τασία, ενώ αποκλείονται όσοι έχουν ποινικό μητρώο. 

Σε αυτό το σημείο η στήλη προτείνει ως βελτίωση, την κράτηση και υπαγωγή αυτών των τελευταίων σε άμεσο καθεστώς εξέτασης προς απέλαση, ώστε να υπάρξει μία σχετική εκκαθάριση. Πέρα από αυτά, τα όσα περιγράφει η τροπολογία είναι και λογικά και θεμιτά, εάν ληφθούν υπόψη όλες οι παράμετροι.

Οι απόψεις του γράφοντα για τη μετανάστευση είναι γνωστές. Πρέπει να υπάρχει μέτρο και έλεγχος, όσο το δυνατόν αυστηρότερα και στενότερα επιτρέπουν το Ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να αλλάξουμε την κοινωνία που τόσο επίπονα φτιάξαμε, προς το χειρότερο! Το πολύ χειρότερο! Στο κάτω-κάτω, το αγγλοσαξονικό "My house, my rules" (στο σπίτι μου ισχύουν οι κανόνες μου) είναι δικαίωμα όλων. 

Από το σημείο αυτό όμως, μέχρι να κατηγορείται η κυβέρνηση για κάτι που ΔΕΝ κάνει και για μία πράξη η οποία μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Όσοι δε προσπαθούν να τα ισοπεδώσουν όλα και να εμφανίσουν το άσπρο μαύρο, δεν είναι τίποτε περισσότερο από αισχροί λαϊκιστές που προσπαθούν να πείσουν για το ανύπαρκτο! Λαϊκιστές που απλούστατα, ακόμη δεν έμαθαν το μάθημά τους!  

Με ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΗ! 
Ο Αντώνης Σαμαράς έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζει τη δική του άποψη, όποια κι αν είναι και να την υπερασπίζεται όσο και όπως θέλει. Είναι ένα δικαίωμα που έχει κερδίσει ως πρώην πρωθυπουργός αλλά και με κίνδυνο της ίδιας του της υγείας και ζωής. Οι προθέσεις του έχουν αποδειχθεί εμπράκτως, με τίμημα βαρύ για τον ίδιο και δεν επιτρέπεται ποτέ να αμφισβητούνται! Από κανέναν! 

Όποιος διαφωνεί, ας κοιτάξει τα δάκτυλά του χεριού του. Θα αντιληφθεί πως κανένα δεν μοιάζει με τα υπόλοιπα κι ότι κάποια ξεχωρίζουν…

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr