Να περάσει ο επόμενος, παρακαλώ!

Η χθεσινή αποχώρηση της ομάδας Αχτσιόγλου (διευρυμένης), μαζί με εκείνην ορισμένων ιστορικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργεί την αίσθηση ότι το τσουνάμι φευγάτων, παλιού τύπου αριστερών βρίσκεται στο τέλος του. Στη θέση όσων το πιστεύουν, θα κρατούσα μικρότερο καλάθι.

Είναι προφανές ότι ο κύριος Κασσελάκης κινείται στη βάση προδιαγεγραμμένης, εξαιρετικά καλοσχεδιασμένης στρατηγικής, που έχει συγκεκριμένους και οριοθετημένους στόχους. Στόχους οι οποίοι τέθηκαν, πολύ πριν ξεκινήσει καν η εφαρμογή της. Τη στρατηγική αυτή ο κύριος Κασσελάκης, ακολουθεί πιστά και σε όλα τα βήματα. Είναι προφανές ότι βαδίζει βάσει σχεδίου. 

Μπορεί πάρα πολλές κινήσεις του, στην όλη πορεία απ’ όταν ξεκίνησε να διεκδικεί την προεδρία του κόμματος, σε πολλούς να μοιάζουν τυχαίες και παράλογες, δίνοντας την εντύπωση πως πρόκειται για κάποιον ο οποίος κινείται αλλοπρόσαλλα, ανερμάτιστα και χωρίς κανένα στόχο. Είναι όμως πάρα πολύ δύσκολο να πιστέψει κανείς πως ο άνθρωπος που έχει τελειώσει ένα από τα καλύτερα σχολεία για επιχειρηματίες στον κόσμο, έχει εργαστεί για 5 χρόνια στη μεγαλύτερη επενδυτική τράπεζα του πλανήτη και στα 35 του έχει υπάρξει εξαιρετικά επιτυχημένος επιχειρηματίας, επέστρεψε στην πατρίδα του μετά από 2 δεκαετίες με σκοπό να ασχοληθεί με την πολιτική, χωρίς να έχει έτοιμο σχέδιο και προδιαγεγραμμένους στόχους. 

Ποιοι θα μπορούσαν να είναι αυτοί οι στόχοι, καθώς και τα βήματα του σχεδίου, είναι δύσκολο να μπορέσει να προσδιορίσει κάποιος. Εξάλλου έτσι συμβαίνει πάντα με όλα τα σχέδια που έχουν ως τελικό στόχο την κατάληψη "εχθρικών εδαφών"! Όσο όμως εξελίσσεται το σχέδιο, αρχίζει σιγά-σιγά να προδιαγράφεται η όλη στρατηγική και να αποκαλύπτονται ορισμένα από τα βήματα που έχουν σχεδιαστεί. 

Ξέρουμε λοιπόν ήδη ότι ο Κασσελάκης από την αρχή σκόπευε να διώξει πολλά στοιχεία του παλιού ΣΥΡΙΖΑ που είχαν αποδειχθεί βαρίδια, πραγματικά εμπόδια, ακόμη και για αυτόν τον Αλέξη Τσίπρα! Η αρχή έγινε με τις διαγραφές Σκουρλέτη Βούτση κ.λπ., συνεχίστηκε με τον δογματικό περί την αριστερή ιδεολογία Ευκλείδη Τσακαλώτο και την "Ομπρέλα" του, συμπαρασύροντας ορισμένα στελέχη που θεωρούνται και είναι άκρως πιστά στις συγκεκριμένες ιδεοληψίες. Λίγο πριν, είχε ήδη ξεκινήσει η φυλλόρροια μικρομεσαίων στελεχών, διαδικασία που συνεχίστηκε και μετά την έξοδο των πρωτοκλασάτων και της "Ομπρέλας". 

Το επόμενο βήμα ήταν η αποχώρηση της ομάδας (6+6) της ηττημένης στην εκλογική διαδικασία κυρίας Αχτσιόγλου που παρακολουθήσαμε χτες και η οποία ακολουθήθηκε από τη μικροέκπληξη της αποχώρησης του κορυφαίου Μαρξιστή-Λενινιστή Real Estate Entrepreneur, Δημήτρη Παπαδημούλη! Αυτές οι κινήσεις προκάλεσαν χτες βράδυ σε πολλά αριστερά στέκια, αναπνοές εκτόνωσης και αναστεναγμούς ανακούφισης. Μάλλον άδικα όμως. Η προσδοκία πως οι αποχωρήσεις τελείωσαν και πλέον θα ξεκινήσει η ανασυγκρότηση, πιθανότατα θα αποδειχθεί έωλη και μη ρεαλιστική.

Είναι πολύ δύσκολο να πιστέψει κάποιος πως ο Στέφανος Κασσελάκης ήρθε απλά για να καθαρίσει το κόμμα, διαλύοντάς το ή πως δεν ήξερε ότι θα υπάρξουν όλες αυτές οι παραιτήσεις, όλη αυτή η αντίδραση των δογματικών λενινιστών. Αρκεί να θυμηθούμε τον (μαεστρικό) τρόπο με τον οποίο εξώθησε όλους τους αποχωρήσαντες "έξω από το μαντρί". Ενώ ταυτόχρονα τους καλούσε "να μείνουν και να πορευτούν μαζί"!!! 

Εφόσον ήξερε αυτό όμως, αποκλείεται να μην γνωρίζει καλά ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο σε οποιαδήποτε φιλοδοξία επαναφοράς του ΣΥΡΙΖΑ (για πόσο καιρό άραγε ακόμη θα υπάρχει αυτό το όνομα;) σε τροχιά εξουσίας, δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα και τους προεδρικούς του. Όσο και αν έχει προσωποπαγές κοινό, όσο κι αν κάποιοι εξακολουθούν να τον πιστεύουν σαν τον διάδοχο του Ανδρέα Παπανδρέου, η τοξικότητα και η αλητήρια επιθετικότητα με τις οποίες κινήθηκε κατά καιρούς στην πολιτική ζωή, έχουν αφαιρέσει από το πολιτικό του κεφάλαιο, οιαδήποτε προοπτική επανείσοδου στο Μαξίμου!

Ή μήπως νομίζετε ότι οι δύο… υφέρπουσες επιθέσεις στον πρώην πρωθυπουργό περί "μαξιλαριού" και "Τσακαλώτων και Κατρούγκαλων" ήταν τυχαίες; Όσο τυχαίο ήταν πως επέστρεψε ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ένας 35άρης gay και μέσα σε λίγες εβδομάδες κέρδισε την αρχηγία του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος, το οποίο τυχαίνει να είναι επίσης μαρξιστικό και λενινιστικό και το οποίο αμέσως μετά άρχισε να ξεθεμελιώνει, λιθαράκι-λιθαράκι! Όμοια τυχαία θα είναι και η… μεταμόρφωση του Αλέξη σε… Αλέκο!

Και ο νοών νοείτο!

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr