CEO με... μόρια!

Αυτές τις ημέρες βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για την πρόσληψη ανωτάτων στελεχών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, καθώς και εκείνων ιδιωτικού, όπου η επιλογή διοίκησης αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο του κράτους (είτε επειδή τα ελέγχει κατά 100%, είτε διότι το προνόμιο έχει παραχωρηθεί από αρχικό δωρητή, είτε για μια σειρά άλλους λόγους, που ο νόμος προβλέπει). Δηλαδή το νομοσχέδιο που καθορίζει τις προϋποθέσεις για τον ορισμό στα παραπάνω ιδρύματα, οργανισμούς κ.λπ. Προέδρων, Αντιπροέδρων, Διοικητών, Αναπληρωτών Διοικητών, Υποδιοικητών, Διευθυνόντων και Εντεταλμένων Συμβούλων!

Οφείλω να ομολογήσω πως δεν γνωρίζω ακριβώς, τι προβλέπει το νομοσχέδιο! Ο λόγος αυτής της άγνοιας είναι η άρνηση να προχωρήσω στη σπατάλη χρόνου που θα απαιτούνταν για να το διαβάσω, πέρα από μια πρώτη, επιδερμική ανάγνωση! Η οποία ήταν υπεραρκετή για να πάρω γεύση των προβλέψεων του πονήματος του υπουργείου Εσωτερικών και ν’ απογοητευτώ πλήρως!

Γιατί; Π.χ. ξέρετε ποια είναι η πρώτη από αυτές; Ο ορισμός της κατοχής πτυχίου ανώτατης εκπαίδευσης ως ελάχιστης προϋπόθεσης  για τη συμμετοχή στη διαδικασία επιλογής. Λες και ένα πτυχίο ΑΕΙ, αποτελεί εγγύηση για την ικανότητα διοίκησης, τις γνώσεις και την τεράστια και εξειδικευμένη εμπειρία που χρειάζεται να έχει το οποιοδήποτε σοβαρό ανώτατο στέλεχος, για να παράγει απτό αποτέλεσμα! 

Για να το διατυπώσω διαφορετικά, με βάση το νέο νομοσχέδιο εάν ζητούσαν να εργαστούν για το Ελληνικό Δημόσιο και να βοηθήσουν τη χώρα ο Bill Gates, ο Mark Zuckerberg και ο (μακαρίτης) Steve Jobs, θα αποκλείονταν εξ αρχής από τη διαδικασία! Για τυπικούς λόγους! Τρεις από τους αποδεδειγμένα ικανότερους και αποτελεσματικότερους managers/επιχειρηματίες του πλανήτη (οι 2 που βρίσκονται εν ζωή, είναι επίσης ανάμεσα στους 10 πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, σήμερα) δεν θεωρούνται από τον Έλληνα νομοθέτη ικανοί να διοικήσουν οργανισμό του δημοσίου όπως π.χ. την Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε.!!!

"Έλα τώρα, καμένε (sic) τώρα! Αυτοί είναι εξαιρέσεις!". 

Εξαιρέσεις είπατε; Μάλιστα! 

Ξέρετε ποια είναι η δεύτερη κατά σειρά υποχρεωτική προϋπόθεση (on-off criterion) για τη συμμετοχή στη σχετική διαδικασία επιλογής; Η συνάφεια ενός τουλάχιστον από τα πτυχία του υποψηφίου με το αντικείμενο του νομικού προσώπου που θα κληθεί να διοικήσει! 

Αν εφαρμοζόταν αυτό το κριτήριο π.χ. στην επιλογή των μελών των διοικητικών συμβουλίων των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών, ξέρετε τι θα συνέβαινε; Θα άδειαζαν οι σχετικές αίθουσες! Γιατί; Διότι το μεγαλύτερο μέρος των μελών αυτών έχει κάνει βασικές σπουδές σε παντελώς άσχετα αντικείμενα (Ιστορία της Τέχνης, Φιλολογία, Ανατολικές Φιλοσοφίες κ.ά.)!

Θα μπορούσα να συνεχίσω τις αναφορές σε απολύτως λανθασμένες προβλέψεις και πρόνοιες του νομοσχεδίου (π.χ. αξιολόγηση και έλεγχος επίτευξης στόχων ανά δωδεκάμηνο! Κάτι που εάν το εφάρμοζαν οι εισηγμένες το ταμπλό του ΧΑ θα ήταν γεμάτο πτωχευμένα "κουφάρια" και δεν θα υπήρχε καμία λειτουργούσα εταιρεία), αλλά ουσιαστικά αυτό που θα επετύγχανα μόνο, θα ήταν ένας γιγαντιαίος πλεονασμός! 

Είναι κρίμα, πραγματικά! Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ξεκίνησε τόσο φιλόδοξα και με μεγάλο όραμα αλλά, κατά τα φαινόμενα, θα καταλήξει να είναι "μία από τα ίδια"! Είτε λόγω κομματικών αντιδράσεων, είτε από σχετικές παρεμβάσεις, είτε, είτε, είτε!

Προφανώς πλέον, στο μόνο που μπορεί να χρησιμεύσει είναι η διδασκαλία της αποφυγής περαιτέρω λαθών και της δημιουργίας ενός μηχανισμού επιλογής managers, που θα διασφαλίσει την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα τους, στον ίδιο τουλάχιστον βαθμό που υπάρχει και στην ελεύθερη αγορά του ιδιωτικού τομέα (ακόμη και σε οικογενειακές επιχειρήσεις).

Δεν χρειάζεται να επανεφευρεθεί ο τροχός! Οι μεγάλες επιχειρήσεις τον έχουν ανακαλύψει και το Ελληνικό Δημόσιο δεν χρειάζεται τίποτε παραπάνω από το να τον χρησιμοποιήσει. Ο τροχός αυτός λέγεται "εξειδικευμένοι head hunters", η επιτυχία των οποίων εξαρτάται από την επιτυχία των επιλογών που θα προτείνουν. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα!

Όλα τα υπόλοιπα δεν θα είναι παρά προφάσεις εν αμαρτίαις! Και δεν θα κατορθώσουν τίποτε περισσότερο από την διαιώνιση μιας κατάστασης που καταδυναστεύει την χώρα διαχρονικά! Αυτό και απολύτως τίποτε άλλο!  
Διαφορετικά θα μετράμε μονίμως… μόρια και ποτέ ουσία!

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr