Όλοι νικητές και αλληλέγγυοι!

Βρισκόμαστε στα μέσα της εβδομάδας που χωρίζει τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, από τον δεύτερο. Οι μονομάχοι της δεύτερης Κυριακής, όρος που δεν είναι απλά ένα κλισέ αλλά περιγράφει άψογα την κατάσταση, έχουν επιδοθεί σε κούρσες προσέλκυσης ψηφοφόρων των οποίων η μορφή ποικίλει. Από το γνωστό και άκρως διασκεδαστικό "...και παιδιά θα σας κάνουμε" μέχρι το ουσιαστικό, πραγματικό σκύψιμο πάνω από τα υπαρκτά προβλήματα, με ανοικτά αυτιά στα, θυμωμένα τις περισσότερες φορές, στόματα των παραπονούμενων.

Μια κατάσταση λίγο ως πολύ αναμενόμενη όταν μιλάμε για εκλογή δύο γύρων, μιας και το αποτέλεσμα δεν έχει κριθεί. Στις υπόλοιπες περιοχές, εκτός από τα πλήρως αναμενόμενα πανηγύρια των νικητών υπάρχει και η αέναη συζήτηση για τον νικητή της κάλπης. 

Αυτή η στάση θα ήταν και φυσιολογική και απολύτως δικαιολογημένη αν η Δευτέρα που ξημέρωσε μετά την κάλπη, ήταν μία κανονική πρώτη ημέρα μιας κανονικής εβδομάδας. Στην περίπτωση μας όμως, ελάχιστα πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις, συνηγορούν στον χαρακτηρισμό "κανονικότητα", μετά την άνανδρη τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Μια επίθεση που άναψε το φιτίλι της πλέον εύφλεκτης πυριτιδαποθήκης στον πλανήτη και απειλεί να ξεκινήσει έναν πόλεμο που θα μπορούσε πολύ εύκολα να πάρει εξαιρετικά μεγάλες διαστάσεις και να φθάσει μέχρι ακόμη και αυτήν την Ελλάδα!

Υπό αυτά τα γεγονότα, θα περίμενε κανείς αφενός τα πανηγύρια να είναι σαφώς συντομότερα του συνήθους, αφετέρου όλον τον πολιτικό κόσμο να καταδικάσει απερίφραστα την εγκληματική συμπεριφορά των τρομοκρατών και να συζητήσει προτείνοντας λύσεις προς το συμφέρον της χώρας. 

Φυσικά, βιώνουμε το ακριβώς ανάποδο! Από τη μία βλέπουμε και ακούμε όλους να πανηγυρίζουν για τη "μεγάλη νίκη". Άλλους εμμέσως πλην σαφώς, και άλλους ξεκάθαρα και δυνατά.

Και άντε καλά, όσον αφορά την κυβέρνηση και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας! Η απόλυτη κυριαρχία της πρώτης και η σημαντικότατη βελτίωση των ποσοστών του δεύτερου δικαιολογούν έναν κάποιον ενθουσιασμό! Στο κάτω-κάτω, η κυβέρνηση ταυτόχρονα φρόντισε αφενός να καταδικάσει τους τρομοκράτες, αφετέρου να προτείνει μέσω του ΥΠΕΞ καθηγητή Γεραπετρίτη, συγκεκριμένες λύσεις στα διεθνή φόρα άρα, λίγο ως πολύ, συμπεριφέρθηκε ως άρμοζε. Οι τόνοι της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης σαφώς και έπρεπε να είναι χαμηλότεροι υπό τις δεδομένες συνθήκες, σε κάθε περίπτωση όμως δεν υπήρξε κάποια κίνηση, κάποια δήλωση, κάποια συμπεριφορά που να δίνει δικαιώματα για ψόγο.

Οι υπόλοιποι όμως; Το ΚΚΕ πανηγυρίζει για "τη λαϊκή νίκη" και προωθεί την αποχή, το άκυρο και το λευκό! Αλήθεια κανένας εισαγγελέας το έχει κοιτάξει αυτό υπό το πρίσμα της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς και της υπονόμευσης του πολιτεύματος; 

Ενώ ταυτόχρονα, μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και διάφορους άλλους… αλληλέγγυους, είναι "με τον άνθρωπο" αλλά καταγγέλλουν "τον σιωνιστικό ιμπεριαλισμό" και καθυβρίζουν το κράτος του Ισραήλ και το δικαίωμα του στην αυτοάμυνα!!! Στηρίζοντας ύπουλους φονιάδες αμάχων, τρομοκράτες που κτυπούν αλύπητα και χωρίς τσίπα φιλότιμου απλούς θεατές φεστιβάλ μουσικής, χρησιμοποιούν ομήρους σαν ανθρώπινες ασπίδες, αποκεφαλίζουν βρέφη και εκτελούν αθώους δημόσια, για παραδειγματισμό! Και αυτό όλοι τούτοι, το αποκαλούν "αλληλεγγύη στον άνθρωπο"!!!

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα τελευταία, προσωπικά, με διακατέχει μία πολύ έντονη αίσθηση πως δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά εμείς αρμενίζουμε το καράβι της Ελλάδας στραβά! Αλλά ΠΟΛΥ στραβά...

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr