Απάντηση θα δώσει μόνο η επιστήμη!

Μετά την ταπεινωτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, την αναιμική άνοδο του ΠΑΣΟΚ και το κυριαρχικό ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας, θα περίμενε κανείς ότι αυτή η στρατηγική θα αναθεωρούνταν, τουλάχιστον κατά ένα μεγάλο μέρος. Κι όμως, αυτό δεν συμβαίνει.

Όχι, χωρίς έκπληξη, όλοι οι παρατηρητές επαγγελματίες και μη, βλέπουν τον μεν ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίζει το προ εκλογών τροπάρι περί φορολόγησης υπερκερδών, περί μείωσης αφορολόγητου γονικών παροχών και φόρου κληρονομιάς κ.λπ., το δε ΠΑΣΟΚ να τον ακολουθεί κατά πόδας, με ιδιαίτερα όμοιες προτάσεις, το ίδιο ανερμάτιστες, ακοστολόγητες και χωρίς καμία ουσιαστική συμβολή στην επίλυση ουσιαστικών κοινωνικών προβλημάτων. Λες και θέλουν να ηττηθούν βαρύτερα αυτήν την φορά...

Φυσικά, αυτού του είδους η συμπεριφορά, είναι σε ένα βαθμό αναμενόμενη από τον αιώνια παραμυθολόγο (sic) ΣΥΡΙΖΑ! Πουλούν παραμύθι πολύ καιρό! Από το 2008, οπότε είναι απόλυτα φυσιολογικό να μην μπορούν να σταματήσουν, μέσα σε λίγες ημέρες. Άρα δεν θα έπρεπε να ξαφνιαζόμαστε τόσο πολύ όταν ακούμε τα περί "φορολόγησης των υπερκερδών που θ’ αποδώσει €3,5 δισ." κι όλες τις άλλες μπαρούφες που εκστομίζονται από τους εκπροσώπους της Κουμουνδούρου! Απλά η αυθόρμητη απορία είναι: "Δηλαδή, εάν δεν ήταν επιλεγμένοι κεντρικά και "εγκεκριμένοι" οι εκπρόσωποι του κόμματος , τι θ’ ακούγαμε;"...

Από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ όμως, το κόμμα που πραγματικά βοήθησε για να παραμείνει η χώρα στο κοινό νόμισμα και την Ενωμένη Ευρώπη, θα περίμενε κανείς πολύ πιο λογική στάση, μια αντιμετώπιση περισσότερο αστική ή έστω μεσομικροαστική (sic). Δυστυχώς, οι προσδοκίες αυτές, διαψεύδονται πανηγυρικά. Ακούμε για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ (από το ΠΑΣΟΚ, αν είναι δυνατόν;) και για μεγαλύτερη φορολόγηση των κερδών που θα επιφέρει μικρές διαφορές από την τωρινή κατάσταση φορολόγησής τους, "αλλά τα έσοδα θα φτάσουν για να καλύψουν τη μείωση του ΦΠΑ σε καύσιμα και τρόφιμα" (σ.σ. δύο από τις ισχυρότερες πηγές εσόδων του κράτους σήμερα), δηλαδή ότι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έχει βρει τον τρόπο να κρατήσει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Ή, σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις, πως κατόρθωσε να τετραγωνίσει τον κύκλο...

Όλα αυτά, την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία εξακολουθούν τη στρατηγική που έδωσε τη μεγάλη επιτυχία. Μετρημένα λόγια και εκφράσεις, συγκροτημένος και όχι ιδιαίτερα οξυμένος λόγος, συνοδευμένα από παράθεση στοιχείων και δεδομένων μέσα σ’ ένα πλαίσιο μετρημένης αισιοδοξίας και μετριοπάθειας. Χωρίς φανφάρες, πομπώδη αμετροέπεια και υπερφίαλη αλαζονεία. Μόνο το κυρίαρχο σύνθημα ("η κάλπη είναι άδεια") να σκεφθεί κάποιος, καταλαβαίνει πως τίποτε δεν είναι δεδομένο και πως ο θρίαμβος της 21ης Μαΐου συνέβη, ήταν καλοδεχούμενος και ενθουσίασε, αλλά μέχρι εκεί! Τίποτε περαιτέρω δεν άλλαξε, καμία στρατηγική δεν μεταβλήθηκε! 

Πολύ φυσιολογικά, οι μετρήσεις πιθανολογούν νέα νίκη.

Υπό αυτό το πρίσμα, το αναμενόμενο θα ήταν οι επικεφαλής των δύο κυριότερων κομμάτων της αντιπολίτευσης, να "ανακρούσουν πρύμνα" και να ακολουθήσουν μία περισσότερο μελετημένη και στοχευμένη στα αδύνατα σημεία της νεοδημοκρατικής καμπάνιας, στρατηγική! Αλλά σιγά μην έκαναν το λογικό ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Αλέξης Τσίπρας! Συνεχίζουν απτόητοι τη στρατηγική που τους εξασφαλίζει τη... βαριά ήττα!

Ειλικρινά, θεωρώ πως αυτή η στάση και των δύο  στο μέλλον θα γίνει αντικείμενο βαθιάς και εκτεταμένης μελέτης από ψυχιάτρους και ψυχολόγους. Απλούστατα διότι πρόκειται για ένα φαινόμενο, καθαρά ψυχιατρικής φύσης! Έναν κάποιου είδους μαζοχισμό, ίσως! Πραγματικά, δεν γνωρίζω, αλλά είναι βέβαιο πως έχουμε γίνει μάρτυρες ενός ιδιαίτερα έντονου και εμφανούς ψυχιατρικού φαινομένου! Οπότε τον λόγο έχει η επιστήμη...

Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr