00:03 05/09
Δημογραφικό: Υπάρχει μέλλον για την Ελλάδα;
Με δείκτη γονιμότητας 1.4, μειούμενο πληθυσμό και αυξανόμενη υπογεννητικότητα, η Ελλάδα βρίσκεται σε ακραίο δημογραφικό αδιέξοδο.
Όσο μειώνεται η χρονική απόσταση από τις εκλογές, τόσο εντείνονται οι προσπάθειες της τουρκικής κυβέρνησης να προκληθεί ένταση με την Ελλάδα. Μόνη απαραίτητη προϋπόθεση ότι θα δημιουργηθεί η εντύπωση πως η Ελλάδα είναι εκείνη που την προκάλεσε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της προσπάθειας οι δηλώσεις του Τούρκου προέδρου κατά τη Σύνοδο Κορυφής των 20 μεγαλυτέρων οικονομιών του κόσμου (G20), στο Bali της Ινδονησίας, η οποία είχε την προεδρία του γκρουπ για το 2022. Με αυτές τις δηλώσεις, ο Ερντογάν επιβεβαίωσε την προκλητική... "προειδοποίησή" του προς την Ελλάδα ότι "θα έρθουν νύχτα" και ξεκαθάρισε πως πράγματι την εννοεί! Το δεδομένο δε ότι η ερώτηση έγινε από Τούρκο δημοσιογράφο, ο οποίος εργάζεται σε τουρκικό μέσο ενημέρωσης, καθιστά ακόμη καθαρότερη τη στόχευση και πολλαπλασιάζει την έντασή της.
Όμοια, τυπικό δείγμα της τουρκικής καλοσχεδιασμένης προκλητικότητας, η χθεσινή προσπάθεια να υποχρεωθεί ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών να συναντήσει τη Νάιλα Μοχάμεντ Αλ Μανγκούς, υπουργό Εξωτερικών της προσωρινής λιβυκής κυβέρνησης. Να την συναντήσει εκτός πρωτοκόλλου, χωρίς να προηγηθεί καμία συνεννόηση και χωρίς να υπάρχει προκαθορισμένη agenda. Ενώ μάλιστα, βρισκόταν στην Τρίπολη για μία σύντομη συνάντηση που είχε ζητήσει ο επικεφαλής του Προεδρικού Συμβουλίου Μοχάμεντ αλ Μενφί, καθ’ οδόν προς Βεγγάζη για άλλη συνάντηση με τον στρατάρχη Χαφτάρ, ο οποίος είναι κάθετα αντίθετος με την τουρκική ανάμειξη στη χώρα του και τον Ταγίπ Ερντογάν.
Για ποιόν λόγο η πρώην στενή σύμμαχος του στρατάρχη (έπαψε να συμβαδίζει μαζί του πολιτικά περίπου έναν χρόνο πριν, όταν απειλήθηκε η πολιτική της υπόσταση από κάποιες άγνωστες κατηγορίες, οι οποίες... εξατμίστηκαν ως δια μαγείας, μόλις συντάχθηκε με την τουρκόφιλη πλευρά) έστησε αυτό το σουρεαλιστικό σκηνικό; Μα για να υποχρεώσει τον Νίκο Δένδια να την συναντήσει, ώστε να προκληθεί de facto αναγνώριση της υπογραφείσας στις αρχές Οκτωβρίου από εκείνην και τον Τσαβούσογλου συμφωνίας κοινής εκμετάλλευσης κοιτασμάτων κ.λπ., η οποία στηρίζεται στο εξωπραγματικό, εντελώς παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο και η οποία έχει χαρακτηριστεί άκυρη από τους πάντες στον πλανήτη, πλην Τουρκίας.
Με δυο λόγια, η τύπισσα παραβίασε κάθε έννοια διπλωματικού πρωτοκόλλου και διαδικασίας, προσπαθώντας να δημιουργήσει τετελεσμένα. Κάτι που προφανώς δεν έγινε με κάποια παρορμητική απόφαση, αλλά αποτέλεσε υλοποίηση ενός προσεκτικά καταρτισμένου σχεδίου.
Φυσικά ο Έλληνας ΥΠΕΞ δεν έπεσε στην παγίδα και την απέφυγε, παρά τις λιβυκές αντιδράσεις. Αντίστοιχη ήταν και η αντίδραση στην Αθήνα με κλήση του Λίβυου επιτετραμμένου για επίδοση διαμαρτυρίας κ.ο.κ.
Δυστυχώς όμως, δεν αντέδρασαν όλοι στην πρωτεύουσα με την ίδια σωφροσύνη και ορθολογισμό. Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, που εξεδόθη λίγη ώρα αφού έγιναν γνωστά τα συμβάντα στην Τρίπολη, μιλά για "ντροπιαστική και απαράδεκτη εικόνα στη Λιβύη που μαρτυρά την αδύναμη διεθνή εικόνα της εξωτερικής μας πολιτικής" και κάνει διάγνωση για "διαφορές Δένδια - Μητσοτάκη", εκθέτοντας τη χώρα διεθνώς. Την ώρα που όλοι οφείλουν και πρέπει στηρίζουν τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, με όλες τους τις δυνάμεις. Ακόμη και εάν διαφωνούν με αυτήν. Θα μου πείτε βέβαια, πάλι καλά που δεν επίπληξαν τον υπουργό Εξωτερικών επειδή δεν… βοήθησε στην επίτευξη του τουρκολιβυκού σχεδίου, πάλι καλά!
Σωστό κι αυτό...
Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο χειμώνας που μόλις ξεκίνησε, θα είναι για την Ευρώπη από οικονομικής πλευράς, ο δυσκολότερος που έχουμε διανύσει εν καιρώ ειρήνης. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο θα επαληθευτεί αυτή η (ακραία ομολογουμένως) πρόβλεψη, αλλά θεωρώ σίγουρο ότι θα είναι ένας από τους δυσκολότερους που έχουμε βιώσει στην Ελλάδα, όσον αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Δυστυχώς δε, η χώρα θα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτή την εξαιρετικά επικίνδυνη κατάσταση, διχασμένη. Γιατί κάποιοι εθελοτυφλούν και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν την ανάγκη και την αξία της αδιάρρηκτης ενότητας απέναντι στον εξωτερικό εχθρό, και την θυσιάζουν ξεδιάντροπα στον βωμό του λαϊκισμού και της ψηφοθηρίας. Για αυτούς υπάρχει μόνο ένας χαρακτηρισμός:
ΝΤΡΟΠΗ!
Μόνο! Τίποτε άλλο...
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr