Novartis και Τέμπη βίοι παράλληλοι

Του Κώστα Στούπα

1) Novartis και Τέμπη βίοι παράλληλοι

Η Ελλάδα πρέπει να είναι από τις ελάχιστες χώρες στον κόσμο που τα σκάνδαλα προβάλλονται από τα μέσα με θορυβώδη τρόπο και στο τέλος μένουν ατιμώρητα.

Θυμηθείτε πριν από λίγα χρόνια το σκάνδαλο της Novartis "το μεγαλύτερο σκάνδαλο από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους" όπως το είχε χαρακτηρίσει τότε, ένας εκ των ενορχηστρωτών της σκευωρίας που επιχειρήθηκε να στηθεί.

Η κυβέρνηση τότε είχε επιχειρήσει να φορτώσει ευθύνες  στους πολιτικούς της αντιπάλους. Διακεκριμένο στέλεχος της κυβέρνησης  είχε δηλώσει δημόσια μάλιστα πως αν δεν πάνε κάποιοι από τους αντιπάλους φυλακή εκλογές δεν κερδίζονται.

Στη συνέχεια  οι κατηγορίες κατέρρευσαν και κανένας δεν τιμωρήθηκε. Παρά ταύτα τα σκάνδαλο υπήρξε. Η προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσής του όμως εναντίον πολιτικών αντιπάλων συγκάλυψε τις ευθύνες των πραγματικά υπεύθυνων.

Το σκάνδαλο της Υγείας στη χώρα μας είναι διαχρονικό. Το αποδεικνύει άλλωστε η υψηλή  κατακεφαλήν κατανάλωση φαρμάκων και η αντοχή που έχουν αποκτήσει τα παθογόνα λόγω της πολυφαρμακίας.

Θεωρώ πολύ πιθανό πως ό,τι συνέβη με τη Novartis θα συμβεί στο τέλος και με το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Η σπουδή να φορτώσουν στον πρωθυπουργό και τον αρμόδιο υπουργό ευθύνες που ενδεχομένως δεν έχουν, καθυστερεί (παρεμποδίσει) τη δικαιοσύνη να αποδώσει ευθύνες εκεί που υπάρχουν.

Οι εκατοντάδες προσφυγές στη δικαιοσύνη για την εξέταση υποθετικών σεναρίων που κινούνται στο πεδίο των θεωριών συνωμοσίας έχουν μπλοκάρει την κατάληξη των ερευνών  και ευθύνονται για την καθυστέρηση της υπόθεσης να φτάσει στο ακροατήριο.

Το έγραψα και την προηγούμενη φορά όταν  στη στήλη μου  ασχολήθηκα  με το τραγικό δυστύχημα μετά τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις.

Οι ισχυρισμοί πως η εμπορική αμαξοστοιχία μετέφερε λαθραία 3-4 τόνων από κάποιο εύφλεκτο υλικό νόθευσης καυσίμων  την παρουσία του οποίου προσπαθεί εκ των υστέρων να αποκρύψει ο ίδιος ο πρωθυπουργός για να καλύψει δήθεν μεγάλο οικονομικό παράγοντα, από πλευράς οικονομικούς ισοζυγίου ρίσκου απόδοσης δεν στέκουν.

Την περίοδο εκείνη καθημερινά σε απόμερους ελληνικούς κόλπους μεταφορτώνονταν χιλιάδες τόνοι ρωσικού πετρελαίου για να "βαφτιστεί" μη ρωσικό και να διοχετευτεί στις διεθνείς αγορές με κέρδος δισεκατομμύρια Ευρώ ή δολάρια μοιάζει απίθανο κάποιος σοβαρός λαθρέμπορος να ασχολούνταν με φορτία 5-6.000 Ευρώ

Κάποιος πρατηριούχος όμως θα μπορούσε να ασχοληθεί με παρόμοιες υποθέσεις καθώς με τη νόθευση των καυσίμων θα πολλαπλασιάζει το περιθώριο κέρδους.

Στο επίπεδο αυτό όμως το λαθρεμπόριο θα μπορούσε να διαφθείρει κάποια χαμηλόβαθμα στελέχη των σιδηροδρόμων και της αστυνομίας. Το μέγεθος του κέρδους δεν φτάνει για μεγαλύτερες υποθέσεις.

Σίγουρα η κυβέρνηση και άρα και ο πρωθυπουργός και ο υπουργός έχουν ευθύνες για το τραγικό δυστύχημα. Οι ευθύνες αφορούν όμως τον τρόπο που βρέθηκε ένας ανεπαρκής και ανεύθυνος στη θέση του σταθμάρχη και γιατί δεν υπήρχαν ή δεν λειτουργούσαν αυτόματα συστήματα αποφυγής παρόμοιων περιστατικών.

Η προσπάθεια να τους αποδοθούν άλλες περαιτέρω  ευθύνες για μικροπολιτικές σκοπιμότητες,  το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι στο τέλος να μην τιμωρηθούν οι πραγματικά υπεύθυνοι του δυστυχήματος.  

Επιπλέον αν δεν αποδοθούν οι πραγματικές ευθύνες που αναλογούν στον καθένα, οι συνθήκες αναξιοκρατίας που οδήγησαν στο δυστύχημα δεν θα διορθωθούν προκειμένου να αποφευχθεί κάποιο νέο. Όλοι μας έχουν ταξιδέψει με το τρένο και  όλων μας   τα παιδιά ταξιδεύουν. Οφείλουμε να μην επιτρέψουμε να συμβεί ξανά κάτι παρόμοιο.  

Δεν διαφωνώ πως η κοινωνία είναι οργισμένη για την υπόθεση των Τεμπών και πως μια μεγάλη μερίδα της αποδέχεται τις θεωρίες συνωμοσίας.

Δουλειά μας δεν είναι να ρίχνουμε καύσιμο όπου ξεσπά μια πυρκαγιά. Δουλειά μας είναι να εξετάζουμε ψύχραιμα τα δεδομένα και να υποδεικνύουμε, κατά τη γνώμη μας τι πρέπει να διορθωθεί, για να μην ξεσπάσει η ίδια πυρκαγιά στο ίδιο σημείο.

Δουλειά μας είναι να παρατηρούμε πως με ετούτα και εκείνα σε υποθέσεις όπως της Novartis οι πραγματικά υπεύθυνοι έμειναν στο απυρόβλητο. Το ίδιο φοβάμαι πως επιχειρείται να γίνει και με τα Τέμπη.

Σημείωση: Οι απόψεις του αρθρογράφου είναι καθαρά προσωπικές και δεν απηχούν απαραίτητα τις απόψεις του μέσου

Capital.gr

2) Περί του χάους στους δρόμους της Αθήνας

 Αγαπητέ κ. Στούπα,

Πριν από λίγο καιρό, ένα απόγευμα καθημερινής, διέσχισα με το αυτοκίνητο την οδό Πατησίων μετά από κάποιο διάστημα απουσίας από την Αθήνα. Ομολογώ ότι το θέαμα που αντίκρισα με συγκλόνισε. Πάνω σε μία από τις πιο κεντρικές αρτηρίες της Αθήνας βρίσκονταν κανονικά σταθμευμένα αυτοκίνητα σε όλο το μήκος της, άλλοτε σε κανονική και άλλοτε σε διαγώνια διάταξη. Σε άλλα σημεία, όπου πχ υπήρχε ένα κατάστημα ηλεκτρικών συσκευών, αυτοκίνητα και βανάκια είχαν σταθμεύσει προσωρινά όπου έβρισκαν, προφανώς για να κάνουν οι οδηγοί τις αγορές τους με την άνεσή τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις η στάθμευση δεν ήταν προσωρινή αλλά μόνιμη, σαν να βρισκόμουν σε κάποιο επαρχιακό δρόμο μικρής πόλης.

Όσοι άτυχοι επέστρεφαν από τη δουλειά τους με το τρόλεϊ έπρεπε να υπομένουν μια βασανιστική και αργή διαδικασία ελιγμών από τον οδηγό και μαζί με αυτούς και όλοι οι υπόλοιποι οδηγοί. Το αποτέλεσμα ήταν η οδός (Πατησίων επαναλαμβάνω) να διαθέτει μόλις δύο λωρίδες και στα δύο ρεύματα, καθώς ο υπόλοιπος δρόμος καταλαμβάνεται από τα μονίμως ή προσωρινά σταθμευμένα οχήματα. Παρατήρησα δε ότι ο αριθμός των οχημάτων που κυκλοφορούσαν την ώρα εκείνη ήταν φυσιολογικός – οι καθυστερήσεις οφείλονταν αποκλειστικά στις παράνομες σταθμεύσεις.

Παρόμοια κατάσταση υπάρχει και στην Κυψέλη όπου εργάζομαι. Παράνομα σταθμευμένα οχήματα σε γωνίες, διπλο-παρκαρισμένα σε στενούς δρόμους, φορτηγά διανομής προϊόντων κυριολεκτικά πάνω στον δρόμο συνθέτουν ένα σκηνικό χάους στην περιοχή, προκαλώντας καθημερινά άφθονο εκνευρισμό. Ο εκνευρισμός αυτός έχει και την εξής επικίνδυνη παρενέργεια: μόλις οι οδηγοί ξεμπλέξουν από το χάος επιταχύνουν απότομα με κίνδυνο να πέσουν πάνω στον επόμενο πεζό που μάταια προσπαθεί να κινηθεί μέσα στο περιβάλλον ζούγκλας.

Και στις δύο περιπτώσεις απευθύνθηκα στον Δήμο Αθηναίων με το εξής απλό αίτημα: αφενός να τοποθετηθούν κολωνάκια σε όλες τις γωνίες των δρόμων και αφετέρου να αναθέσουν σε δύο αστυνομικούς της τροχαίας να επιτηρούν καθημερινά την οδό Πατησίων - ένας στην άνοδο και ένας στην κάθοδο - σε τρεις βάρδιες. Παρότι έχουν περάσει πάνω από 6 μήνες και έχω επαναλάβει τα αιτήματά μου έκτοτε δεν έχω λάβει καμία απάντηση.

Έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι μήπως έχει καταργηθεί η τροχαία και η δημοτική αστυνομία. Έχω να δω πολύ καιρό κάποιον και από τα δύο σώματα. Δεν περισσεύουν άραγε 6 υπάλληλοι να κάνουν αυτή τη δουλειά, τουλάχιστον για αρχή, μόνο στην Πατησίων; Δεν θα αύξανε και τα έσοδα του Δήμου; Ή μήπως δεν θέλουν να προκαλέσουν την οργή των παρανόμων; (προφανώς για τους υπόλοιπους οδηγούς και επιβάτες το χάος πρέπει να θεωρείται δεδομένη κατάσταση στη χώρα μας).

Όσο για τα κολωνάκια πόσο άραγε στοιχίζει η τοποθέτησή τους; Είναι τόσο απασχολημένη η τεχνική υπηρεσία ώστε 6 μήνες μετά να μην έχουν προβεί ούτε καν σε κάποια τυπική ενημέρωση;

Αρχίζω πλέον να σκέφτομαι, σε αυτό το περιβάλλον που ζούμε, τελείως αντισυμβατικές λύσεις: έχω δει διάφορους, εξίσου απελπισμένους, συμπολίτες μου να τοποθετούν τσιμεντένιες γλάστρες σε αντίστοιχα σημεία αυτοβούλως και με δικά τους έξοδα. Όσο για την Τροχαία, όσον αφορά αυτές τις παραβάσεις και μόνο, σκέφτομαι ότι η μόνη λύση είναι η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών της. Δυστυχώς διολισθαίνουμε σταθερά στη διόγκωση της μικρο-παρανομίας παντού. Και όπου επικρατούν και επιβραβεύονται οι μικρές παράνομες πράξεις δεν αργούν να ακολουθήσουν και οι μεγαλύτερες.

Με τιμή,

Ο αναγνώστης σας

ΧΚ

kostas.stoupas@capital.gr