Το τέλος της πράσινης αυταπάτης

Του Κώστα Στούπα

1)Το τέλος της πράσινης αυταπάτης

Αυτά που γνωρίζαμε ίσως χρειαστεί σύντομα να τα ξεχάσουμε. Οι μεγάλες τράπεζες στις ΗΠΑ εγκατέλειψαν όλες τις συμφωνίες για το κλίμα.

Το ρεπορτάζ πριν από λίγες μέρες ήταν σαφές: Την αποχώρησή της από την κορυφαία παγκόσμια τραπεζική συμμαχία για το κλίμα Net-Zero Banking Alliance ανακοίνωσε η μεγαλύτερη τράπεζα στις ΗΠΑ JPMorgan.  

Η JPMorgan "θα συνεχίσει να εργάζεται ανεξάρτητα για να προωθήσει τα συμφέροντα της εταιρείας μας, των μετόχων μας και των πελατών μας και θα παραμείνει επικεντρωμένη σε ρεαλιστικές λύσεις που θα βοηθήσουν στην προώθηση των τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών άνθρακα, προωθώντας παράλληλα την ενεργειακή ασφάλεια", αναφέρεται στην ανακοίνωση.

"Θα συνεχίσουμε επίσης να υποστηρίζουμε τις τραπεζικές και επενδυτικές ανάγκες των πελατών μας που ασχολούνται με την ενεργειακή μετάβαση και την απαλλαγή από τον άνθρακα σε διάφορους τομείς της οικονομίας".

Η αποχώρηση της JPMorgan σηματοδοτεί το τελευταίο πλήγμα για την NZBA. Μόνο τον Δεκέμβριο, η συμμαχία "έχασε" τις Citigroup, Bank of America, Goldman Sachs και Wells Fargo...".

Πολλές επιχειρήσεις υδρογονανθράκων τα τελευταία χρόνια έχασαν την δανειοδοτική πρόσβαση προς το τραπεζικό σύστημα εξ αιτίας παρόμοιων συμφωνιών. Αυτό είχε σαν συνέπεια τη μείωση των επενδύσεων για την αναζήτηση και εξόρυξη νέων κοιτασμάτων.

Οι υπό τους Δημοκρατικούς ΗΠΑ και οι Ευρώπη έθεταν στόχους κατάργησης των μηχανών εσωτερικής καύσης στα επόμενα 15-20 χρόνια. Οι επιχειρήσεις δεν ήθελαν να ρισκάρουν.

Η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ φαίνεται πως μπορεί να δημιουργήσει ένα τσουνάμι ενίσχυσης των ομοϊδεατών  τους και στην Ευρώπη.

Αν συμβεί αυτό, το κύμα των επενδύσεων στην πράσινη ενέργεια στα πλαίσια της ενεργειακής μετάβασης μπορεί να επιβραδυνθεί ή και να ανασταλεί.

Αν προβληματίζεστε για την κλιματική αλλαγή, μην απογοητεύεστε ότι ήταν να γίνει,  θα γίνει είτε μειώσει η Ευρώπη τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από το 8% στο 4% είτε τις μειώσει μόνο στο 6%.  Στον βαθμό που ο υπόλοιπος κόσμος συνεχίζει να βελτιώνει το επίπεδο διαβίωσης καίγοντας κάρβουνο, οι αποφάσεις της Δύσης μικρή σημασία έχουν σε σχέση με το αποτέλεσμα.

Υπό αυτό το πρίσμα θα πρέπει να περιμένουμε μείωση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων για την ενεργειακή μετάβαση. Πολλά έργα και σχέδια στον κλάδο ενδέχεται να καθυστερήσουν ή και να ανασταλούν.

Αντιθέτως, ενδέχεται να δούμε τα σχέδια αύξησης της κάλυψης του ενεργειακού μείγματος από πυρηνική ενέργεια, ειδικά τους μοντέρνους μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες που τώρα αρχίζουν να δοκιμάζονται.

Στη στήλη είχαμε προειδοποιήσει για ένα τέτοιο ενδεχόμενο και δεχτήκαμε σφοδρή κριτική από τον κλάδο των ΑΠΕ.

Είναι βέβαιο πως σύντομα ανάλογη πρακτική με τις περιβαλλοντικές θα ακολουθήσουν και οι δεσμεύσεις κοινωνικού χαρακτήρα σε ό,τι αφορά τις ίσες ευκαιρίες στα δυο ή περισσότερα φύλα, το χρώμα, τους μετανάστες κλπ.

Η αλήθεια είναι βέβαια πως ο υπερβολικός ζήλος τήρησης των συγκεκριμένων δεσμεύσεων είχε αρχίσει να δημιουργεί προβλήματα στη λειτουργία και απόδοση πολλών επιχειρήσεων.

Η κοινή λογική και η εμπειρία επιτάσσει στις κατάλληλες θέσεις να τοποθετούνται άτομα με κριτήριο τις ικανότητές τους και όχι με κριτήριο ποσοστώσεις αντιπροσώπευσης των λιγότερο ταλαντούχων και προνομιούχων.

Όσο καταστροφικό είναι για μια οικονομία να τοποθετούνται σε θέσεις λήψης αποφάσεων ανίδεοι γόνοι μετόχων άλλο τόσο καταστροφικό είναι να τοποθετούνται και ανίδεοι γόνοι μη προνομιούχων.

Για περισσότερες πληροφορίες

Βλέπε: To επερχόμενο ενεργειακό Βατερλό...

Βλέπε: Το ενεργειακό Βατερλό Νο 2...

2) "Κυριάκο άσε με να κάνω Λάθος’’ και επιλεκτική εφαρμογή ευρωπαϊκών διατάξεων

"Καλημέρα Κώστα και Χρόνια πολλά,

Ευχαριστώ εκ νέου για την έγκυρη ενημέρωση που θεωρώ ότι αποτελεί όαση στο χάος της παραπληροφόρησης που επικρατεί στα ΜΜΕ και στα κοινωνικά δίκτυα.

Με αφορμή το άρθρο ‘’Κυριάκο άσε με να κάνω Λάθος’’ με το οποίο  παρεμπιπτόντως συμφωνώ απόλυτα ίσως να είναι μια καλή ευκαιρία να εμβαθύνετε το άρθρο σας εμπλουτίζοντάς το.

Με την επιλεκτική εφαρμογή των ευρωπαϊκών Ντιρεκτίβων εκεί που βολεύει το κράτος. Συνήθως για εισπρακτικούς λόγους.

Ως παράδειγμα αναφέρω την πληθώρα καταδικαστικών αποφάσεων από ευρωπαϊκά δικαστήρια πληρώνοντας ενδεχομένως τα αντίστοιχα πρόστιμα.

Ενδεικτικά αναφέρω την καταδίκη κατ' επανάληψη για το φόρο που επιβάλλει στην εισαγωγή αυτοκίνητων. Σίγουρα υπάρχουν και αλλά παραδείγματα που ανήκουν στην ίδια κατηγορία.

Ενδεικτικές δημοσιεύσεις ακολουθούν

Η Ελλάδα καταδικάστηκε 948 φορές από το Ευρωπαϊκό ...

Με εκτίμηση

Χρήστος Φουτζιτζής".

kostas.stoupas@capital.gr