H συνωμοσία των μετεωρολόγων

Του Κώστα Στούπα

1) H συνωμοσία των μετεωρολόγων

Όταν πριν πολλά χρόνια έγραφα τη χρηματιστηριακή στήλη "Καγκελάριος", με είχε ρωτήσει κάποιος αναγνώστης ποιο είναι το χειρότερο σενάριο που θα μπορούσε να προκύψει για την Ελλάδα και τις διεθνείς αγορές συνολικότερα;

Για την Ελλάδα, είχα γράψει πως το πλέον δυστοπικό σενάριο θα ήταν η ενδυνάμωση των πολιτικών άκρων με καθημερινές συγκρούσεις μεταξύ τους στους δρόμους και διάλυση του πολιτικού σκηνικού σε σημείο που τα δυο μεγάλα κόμματα τότε, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τα οποία τότε άθροιζαν 80%, μετά βίας να πιάσουν ένα 30%.

Το 2010 με 2015 πλησιάσαμε αρκετά στο απίστευτο αυτό σενάριο.

Για τις διεθνείς αγορές κάποια άλλη φορά θυμάμαι πως είχα γράψει ότι αυτή η συνεχής άνοδος του παλαιότερου των δεικτών του Dow Jones τα τελευταία 100 και πλέον χρόνια, με διακοπές σύντομων διορθώσεων θα μπορούσε μόνο να συμβεί με ανατροπή της διαδικασίας προόδου που δρομολόγησαν η Αναγέννηση,  ο Διαφωτισμός, η Βιομηχανική Επανάσταση και ο Καπιταλισμός.

Η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός διέρρηξαν το θρησκευτικό σκοτάδι και τη φεουδαρχική ακινησία του Μεσαίωνα και με την τροφοδότηση της επιστημονικής προόδου και τους θεσμούς της ανοιχτής και δημοκρατικής κοινωνίας που σε όλους επιτρέπουν να φτάσουν εκεί που τους επιτρέπει το ταλέντο και η προσπάθειά τους, δρομολόγησαν τον σύγχρονο κόσμο της συνεχούς και αλματώδους προόδου.

Η Επιστήμη και ο Καπιταλισμός δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μείγμα προόδου που οδηγεί τον Άνθρωπο στον πυρήνα των μορίων του και στα πέρατα του Σύμπαντος.

Αυτή η εκρηκτική διαδικασία, μαζί με τον πλούτο που παράγει, μετριέται και αποτιμάται καθημερινά από τους χρηματιστηριακούς δείκτες.

Οι χρηματιστηριακοί δείκτες θα μπορούσαν να αντιστρέψουν πορεία και να μείνουν για δεκαετίες ή αιώνες στον "βούρκο" (όχι αποκλειστικά οικονομικής) ύφεσης μόνο αν οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες απεμπολήσουν τον ορθό λόγο, τις επιστήμες και τις κοινωνικές και πολιτικές δομές με θεσμούς ανοιχτής πρόσβασης στην κορυφή της πολιτικής, οικονομικής και επιστημονικής ελίτ.

Έγραφα τότε θυμάμαι, πως το σενάριο αυτό, το οποίο θεωρούσα απίθανο, θα μπορούσε να συμβεί μόνο μετά από κάποιο "επιστημονικό ατύχημα".

Π.χ. κάποιο πυρηνικό ατύχημα ή κάποια επιδημία που θα είχαν προκύψει από κάποιο επιστημονικό εργαστήριο και θα αφάνιζε την πλειοψηφία του πληθυσμού στον πλανήτη.

Κάτι τέτοιο θα έκανε τους ανθρώπους να αποστραφούν τόσο την επιστήμη όσο και τη "Θεοτική" γοητεία της προόδου και να  παραδοθούν σε κάποιο είδος τυφλής πίστης σε παράλογες ερμηνείες του κόσμου και κάποιας στατικής αυταρχικής οργάνωσης της κοινωνίας.

Μετά από 20 και πλέον χρόνια  παρατηρώ την τεράστια διάδοση της αντίδρασης στις επιστήμες και τους θεσμούς της ανοιχτής κοινωνίας από ένα διευρυνόμενο πλήθος στην  καρδιά των πιο ανεπτυγμένων κοινωνιών.

Πάντα υπήρχαν άνθρωποι που πίστευαν στα ζώδια, τις καφετζούδες, τις θρησκείες, διάφορες εναλλακτικές δήθεν θεραπείες κλπ. Τα τελευταία χρόνια, των κοινωνικών δικτύων βοηθούντων, αυτές οι παραδοξολογίες τείνουν να λάβουν μαζικό χαρακτήρα. Πλέον οι "προλετάριοι" του πνεύματος, συνιστούν μαζικά κόμματα και εκλέγουν προέδρους και κυβερνήσεις.

Η ιστορία των εμβολίων αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πάντα υπήρχαν κάποιοι αντισυστημικοί της αριστεράς ή παραθρησκευτικών σεχτών που δεν εμβολίαζαν τα παιδιά τους επειδή θεωρούσαν τον εμβολιασμό μια συνωμοσία για να κερδίζουν οι φαρμακοβιομηχανίες κλπ.

Κανένας από αυτούς τους λειτουργικά αναλφάβητους δεν ήταν σε θέση να συνδυάσει την εμφάνιση των εμβολίων με την μείωση της παιδικής θνησιμότητας και την αύξηση του πληθυσμού στις δυτικές κοινωνίες πρωτα και σε ολόκληρο τον πλανήτη στη συνέχεια.

Όσο η κοινότητα αυτή των παραδοξολογούντων παρέμενε μικρή, τα μέλη της -αν και ανεμβολίαστα- προφυλάσσονταν από το τείχος προστασίας των εμβολιασμένων που δεν επέτρεπαν τη διάδοση των παθογόνων.

Την περίοδο της πανδημίας το αντιεμβολιαστικό κίνημα μάς "έδειξε τα δόντια του" αφού απόκτησε μαζικό χαρακτήρα και βρήκε και πολιτική εκπροσώπηση.

Τούτο γιατί οι άνθρωποι σε όλες τις εποχές παραμένουν τόσο διψασμένοι για εξουσία που μόλις ανακαλύψουν ένα πλήθος που θέλει να πιστέψει σε κάτι, ό,τι και να είναι αυτό, αμέσως του το υπόσχονται, επιστρέφοντας την ηχώ της βλακείας με πολλαπλάσια ισχύ.

Οι θεωρίες συνωμοσίας και οι παραλογισμοί είναι πολλοί και συνεχώς πολλαπλασιάζονται τις τελευταίες δεκαετίες παρά την πρόοδο των επιστημών και την ευκολία διάδοσης της γνώσης καθώς η βλακεία, λόγω της ευκολίας της, διαδίδεται ταχύτερα.

Τις τελευταίες ημέρες διάβασα για τη συνωμοσία των μετεωρολόγων...

Τις μέρες του τελευταίου τυφώνα που έπληξε τις νότιες πολιτείες της ΗΠΑ υπήρξαν πολλοί που κατηγόρησαν τους μετεωρολόγους για το φυσικό φαινόμενο.

Ιδού ένα απόσπασμα από το ρεπορτάζ: "Η Katie Nickolaou, μια Ελληνοαμερικανίδα μετεωρολόγος η οποία ζει στο Μίσιγκαν, δήλωσε ότι δέχεται απειλητικά μηνύματα για τη ζωή της μετά τον θανατηφόρο τυφώνα".

Η μετεωρολόγος αναφέρει πως τα εν λόγω μηνύματα, στα οποία την απειλούν, αναπτύσσουν θεωρίες συνωμοσίας, σε σχέση με τη δημιουργία του τυφώνα από μηχανισμούς της κυβέρνησης για πολιτικές σκοπιμότητες. Τονίζουν  μάλιστα πως οι επιστήμονες θα πρέπει να εκτελεστούν και να καταστραφεί ο επιστημονικός τους εξοπλισμός….

"Είχα ένα σωρό μηνύματα από ανθρώπους που έλεγαν ότι δημιούργησα και κατηύθυνα τον τυφώνα. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι ελέγχουμε τον καιρό", λέει και συνεχίζει: "Πρέπει να επισημάνω ότι ένας τυφώνας έχει την ενέργεια 10.000 πυρηνικών βομβών και δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα το ελέγξουμε αυτό". Η μετεωρολόγος τονίζει ότι κάποιοι οι οποίοι είναι περισσότερο "ακραίοι" από κάποιους άλλους δεν περιορίζονται στο να την υβρίζουν, αλλά λένε ότι αυτοί που "δημιούργησαν" τον τυφώνα Μίλτον πρέπει να πεθάνουν.

Υπάρχουν δεκάδες παρόμοια παραδείγματα άρνησης της ορθής λογικής και της επιστήμης από ένα συνεχώς διευρυνόμενο πλήθος. Πριν από μερικούς αιώνες πρωτοπόροι διανοητές της εποχής οραματίστηκαν έναν κόσμο που όλοι οι άνθρωποι θα περνούσαν από την βασική εκπαίδευση σαν τον μοχλό που θα βγάλει τη ανθρωπότητα από τον σκοταδισμό του Μεσαίωνα. Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων του πλανήτη έχει αποκτήσει πρόσβαση στη βασική εκπαίδευση. Παρά ταύτα το "σκοτάδι" φαίνεται πως έχει βρει σχισμές να διεισδύσει.

Στην "επερχόμενη αταξία" αναλύω διεξοδικότερα αυτό το αυτοκαταστροφικό παθογόνο μιμίδιο που ακολουθεί το ανθρώπινο είδος και τους πολιτισμούς του σαν μηχανισμός ωρολογιακής βόμβας και ενεργοποιείται στις περιόδους ευημερίας.

Τα τελευταία χρόνια οι ενδείξεις μιας παγκόσμιας αναταραχής και οπισθοδρόμησης αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.

2) Το παράπονο του νέου αγρότη-επιχειρηματία

Αγαπητέ κ. Στούπα,

Με μεγάλο ενδιαφέρον διαβάζω συχνά τα άρθρα σας που λένε τη σκληρή αλήθεια για την ελληνική οικονομία. Είμαι επαγγελματίας αγρότης, νέος στο επάγγελμα και στην ηλικία, με αστική καταγωγή. Πριν μερικά χρόνια αποφασίσαμε οικογενειακώς να επενδύσουμε στον αγροτικό τομέα -συγκεκριμένα στον ελαιοκομικό- με σκοπό την τυποποίηση και εξαγωγή ελαιόλαδου ανώτερης ποιότητας. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που συναντήσαμε, και εξακολουθώ να συναντώ, είναι αυτή των εργατών κατά τη συγκομιδή, και όχι μόνο.

Όπως είναι γνωστό ο αγροτικός τομέας υποφέρει από πολλές δυσλειτουργίες. Η κύρια ίσως είναι η έλλειψη εργατικών χεριών. Τα χωριά έχουν ερημώσει και, σε συνδυασμό με άλλα προβλήματα όπως η έλλειψη οργανωμένων υποδομών άρδευσης, η ανυπαρξία διεπαγγελματικών οργανώσεων και το ασθενές επιχειρηματικό πνεύμα, πολλές αγροτικές επιχειρήσεις οδηγούνται σε κλείσιμο με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα να έχουν πάψει να καλλιεργούνται, και η ύπαιθρος να εγκαταλείπεται περαιτέρω.

Δυστυχώς, η προσφορά δεν φαίνεται να μπορεί να καλύψει τη ζήτηση καθώς το επάγγελμα, έστω και εποχικό, του εργάτη γης βρίσκεται πολύ χαμηλά στον κατάλογο των προτιμήσεων των σημερινών ανθρώπων που προτιμούν να λαμβάνουν τα κρατικά επιδόματα ανεργίας (όσα και αν είναι αυτά) παρά να εργαστούν κάτω από δύσκολες συνθήκες, ίσως, αλλά σε μια, αφενός τίμια και αφετέρου παραγωγική εργασία, που συμβάλλει τα μέγιστα στην οικονομία και στην ποιότητα ζωής των Ελλήνων. Για εμάς μία λύση στο πρόβλημα αυτό είναι η μηχανοποίηση. Οι τεχνολογικές όμως εξελίξεις δεν έχουν καταφέρει να λύσουν το πρόβλημα της συγκομιδής στις ελιές, ενώ τα μηχανήματα απαιτούν μεγάλα κεφάλαια που δύσκολα βρίσκονται αφού οι τράπεζες δεν δανείζουν ενώ δεν υπάρχει διάθεση συνεργασίας μεταξύ των παραγωγών.

Όπως οι περισσότεροι γνωρίζουμε, η αγροτική εργασία, τις περισσότερες φορές, είναι μια "μαύρη" και αδήλωτη εργασία, ενώ θα έπρεπε να είναι νόμιμη, με την καταβολή, ασφαλώς, των προβλεπόμενων ασφαλιστικών εισφορών, καθώς αρκετοί εργάτες γης δεν θέλουν να χάσουν τα επιδόματα που λαμβάνουν, εμφανιζόμενοι ως "άνεργοι" ή δηλώνοντας εισοδήματα πενίας.

Αποτέλεσμα της αδήλωτης εργασίας είναι το φαινόμενο των άτυπων εκβιασμών των λίγων και, φυσικά, περιζήτητων αγροτικών συνεργείων μιας περιοχής, τα οποία, καθώς αρνούνται να υπογράψουν γραπτές συμφωνίες με τις αγροτικές επιχειρήσεις, όπου ασφαλώς θα δεσμεύονταν να παράσχουν την εργασία τους σε συγκεκριμένες ημερομηνίες και με συγκεκριμένους όρους (που τους θέτει ο εργοδότης), κρατούν σε ένα είδος "ομηρίας" τις αγροτικές επιχειρήσεις, ανεβάζοντας το μεροκάματο τους κατά το δοκούν και καθυστερώντας το πρόγραμμα συγκομιδής, αφού στο ενδιάμεσο μπορεί να προκύψει κάποια άλλη προτιμητέα δουλειά. Η δε συμπεριφορά τους μας δημιουργεί συχνά προβλήματα στο προϊόν το οποίο πρέπει να μαζευτεί υπό συγκεκριμένες συνθήκες για να είναι ποιοτικό και να μπορεί να πουληθεί στην τιμή που του αξίζει.

Παρατηρείται, επίσης, το φαινόμενο του "μάνατζερ" που συμφωνεί και εισπράττει για λογαριασμό των εργατών γης, κλείνοντάς τους δουλειές και μην επιτρέποντάς τους να συμφωνούν μόνοι τους το τίμημα με τον εκάστοτε εργοδότη τους. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα είδος "προαγωγού" αφού οι συμφωνίες του με τους εργάτες και με τον εργοδότη δεν είναι διαφανείς, και συχνά αλλάζει τους όρους του εν μέσω της συγκομιδής και για τα δύο μέλη.

Ως εκ τούτου, αγροτικές επιχειρήσεις, όπως η δική μου, που είναι νομοταγείς και πληρώνουν όλους τους φόρους τους, βρίσκονται πολλάκις στη δυσάρεστη θέση να εκβιάζονται από τα αδήλωτα συνεργεία, τα οποία, όμως, δεν φορολογούνται ούτε ένα ευρώ καθώς τα μέλη τους εμφανίζονται ως "άνεργοι" ή "άποροι". Οι άνθρωποι αυτοί επιπλέον βασίζονται στα οικογενειακά "σόγια" που κυριαρχούν στο χωριό και μας απειλούν με έμμεσο τρόπο αν δεν υποκύπτουμε στον ηθικό, καταρχήν, εκβιασμό τους. Προσωπικά, ύστερα από ένα συμβάν που με στεναχώρησε αρκετά, έχω αποφασίσει ότι θα δίνω μόνο νόμιμη εργασία στο μέλλον.

Αποτελεί καθήκον της πολιτείας η πάταξη τέτοιων φαινομένων, καθώς ο αγροτικός τομέας βρίσκεται σε κίνδυνο και οι αγροτικές επιχειρήσεις εξωθούνται σε κλείσιμο, λόγω σωρευμένων προβλημάτων, ένα εκ των οποίων είναι οι στρεβλώσεις στην προσφορά αγροτικής εργασίας. Είναι γνωστό ότι η γεωργία στην χώρα μας είναι η λιγότερη παραγωγική της ΕΕ, με πολύ μικρό ποσοστό νέων και ακόμη μικρότερο ποσοστό μορφωμένων και επιχειρηματικά ενήμερων ανθρώπων. Αυτές οι απαρχαιωμένες συμπεριφορές που βασίζονται στον προφορικό "λόγο" απωθούν σοβαρούς επαγγελματίες από το να ασχοληθούν και να αντιστρέψουν την κατάσταση αυτή.

Το αποτέλεσμα στο μέλλον θα είναι ότι τα συνεργεία που θα προβαίνουν σε τέτοιες τακτικές θα χάσουν αυτά τα σημαντικά αγροτικά εισοδήματα (αδήλωτα) καθώς με την εκβιαστική και άκρως υπολογιστική τους συμπεριφορά συμβάλλουν στην αποχώρηση των αγροτικών επιχειρήσεων και την εγκατάλειψη της ελληνικής υπαίθρου που γίνεται μη συμφέρουσα και ζημιογόνα για όσους ανθρώπους έχουν την εντιμότητα και τη θέληση να παράγουν ακόμα. Στην τελική, εμείς που είμαστε μορφωμένοι και διαθέτουμε κεφάλαια μπορούμε να επενδύσουμε ή να δουλέψουμε σε άλλους κλάδους, οι ανειδίκευτοι εργάτες όμως δεν πρόκειται να βρουν άλλη εργασία με καλύτερους όρους.

Μετά τιμής,

Φίλιππος Παπαδημητρίου

Επαγγελματίας αγρότης-ελαιοπαραγωγός

Φοιτητής Νομικής ΕΚΠΑ

ELEONES FILIPPOS PAPADIMITRIOU

kostas.stoupas@capital.gr