Μπορεί ο Αλέξης να αναστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ;

1) Μπορεί ο Αλέξης να αναστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ;

Οι εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογική ήττα του 2023 συνεχίζουν να είναι κωμικοτραγικές. Στην αρχή η "νομενκλατούρα" του κόμματος προώθησε σαν λύση τον κ. Κασσελάκη ποντάροντας στη σεξαπίλ εικόνα, το επιδερμικό τεχνοκρατικό προφίλ και την "πικάντικη" προσωπική ζωή του.

Οι αφελείς πίστευαν πως αυτό που έχει σημασία είναι να ασχολούνται μαζί σου καθημερινά τα δίκτυα και ο κόσμος, ασχέτως λόγου και αιτίας.  

Οι αριστεριστές με αντανακλαστικά μεσοπολέμου σοκαρίστηκαν αλλά οι "κουταλόφρονες" ενθουσιάστηκαν γιατί πίστεψαν πως μπορεί να νικήσει τον Μητσοτάκη και τους επαναφέρει κοντά σε αυτούς που κρατάνε την "κουτάλα" που ανακατεύει τον κρατικό προϋπολογισμό.

Οι πολυάριθμοι εκπομπάρχες της trash-tv επίσης ενθουσιάστηκαν γιατί η παρουσία του κ. Κασσελάκη τους προσέφερε άφθονο υλικό για να γεμίσουν τις ατέλειωτες ώρες της διασκέδασης του διανοητικού προλεταριάτου.

Όντως ο Κασσελάκης απασχόλησε την κοινή γνώμη με την προσωπική του ζωή, το ακριβό του σπίτι, τον σύζυγο και τον σκύλο τους. Ως πολιτικός ο ίδιος εμφανίστηκε πιο άσχετος κι από τους κατά το σύνηθες άσχετους υπόλοιπους.

Πριν κλείσει χρόνος η "φούσκα" έσκασε και αυτοί που τον επέβαλαν τον εκπαραθύρωσαν νύχτα.

Οι διάδοχοι του Τσίπρα έχασαν το κόμμα από έναν περαστικό κάτοικο του  Μαϊάμι που έπεισε τη βάση πως μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη επειδή μιλάει καλύτερα αγγλικά από τον Τσίπρα και είναι πλούσιος.

Ο Κασσελάκης έχασε από τη "νομενκλατούρα" που εκμεταλλευόμενη τις διαδικασίες τον τύλιξε σε μια κόλλα χαρτί και τον απέπεμψε. Σε κανένα δημοκρατικό οργανισμό κάποιος που εκλέγεται από ευρεία βάση δεν αποπέμπεται από κάποιο όργανο μικρότερου εύρους και αντιπροσώπευσης από αυτό που το εξέλεξε. Αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους προπαγανδιστές  του ηθικού πλεονεκτήματος.

Το ευτυχές για όλους εμάς είναι πως και όσοι έχασαν από τον περαστικό Κασσελάκη και ο ίδιος ο Κασσελάκης που έχασε με ένα αστείο πραξικόπημα,  δεν θα κληθούν ποτέ να διαπραγματευτούν σοβαρές υποθέσεις τη χώρας ή της ζωής μας.

Είτε συνεχίσει ο Κασσελάκης, είτε αναλάβει ο Πολάκης με τον Απόστολο Γκλέτσο, είτε επιστρέψει ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε.

Τελειωμένο μοιάζει όμως και το ΠΑΣΟΚ. Κόμμα που δεν επωφελήθηκε από τη θορυβώδη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ από το 30 στο 10% και την πτώση της Νέας Δημοκρατίας από το 41 στο 28%. Λίγο μπορεί να επωφεληθεί από την "εξάτμιση" του ΣΥΡΙΖΑ από το 10 στο 3%.

Αυτό φαίνεται να το κατάλαβαν και οι ίδιοι στο ΠΑΣΟΚ μετά τις Ευρωεκλογές και έθεσαν θέμα ηγεσίας. Παρατηρώντας όμως τις δημοσκοπήσεις, κανένα από τα πρόσωπα που προηγούνται δεν φαίνεται να μαγνητίζει κάποιο ευρύτερο κοινό.

Στο ΠΑΣΟΚ παρατηρείται το οξύμωρο να αμφισβητούν την ηγεσία Ανδρουλάκη γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν επωφελήθηκε την αποσύνθεσης του ΣΥΡΙΖΑ και στις δημοσκοπήσεις να προηγείται ο Ανδρουλάκης.

Από τους 4-5 υποψήφιους η μόνη που έχει πιθανότητες να αποσπάσει ψήφους από το Κέντρο και την Κεντροδεξιά για  να απειλήσει τον Μητσοτάκη είναι η Άννα Διαμαντοπούλου. Δεν φαίνεται όμως να  μπαίνει καν στο δεύτερο γύρο.

Η αριστερά είναι εκτός εποχής

Η αριστερά και η κεντροαριστερά για να ανασυντεθεί σε πόλο εξουσίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Δύση, θα πρέπει να απαντήσει σε μερικά καίρια ερωτήματα που απασχολούν τις κοινωνίες.

Μερικά από τα ερωτήματα αυτά είναι:

- Πώς θα διαχειριστούμε τα επόμενα 10-20 χρόνιας το πρόβλημα που θα προκύψει όταν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι από την Αφρική και την Ασία θα θελήσουν να εισέλθουν παράνομα στην Ελλάδα και την Ευρώπη;

- Πώς θα αντιμετωπίσουμε την απειλή απολυταρχιών όπως η Κίνα, η Ρωσία ή Τουρκία κλπ  να  "στραγγαλίσουν"  την ισχύ και ευημερία των δυτικών κοινωνιών;

- Πως θα διαχειριστούμε την ανυπαρξία αμυντικής ικανότητας της Ευρώπης σε στρατιωτικές εξωτερικές απειλές;

- Πώς πρέπει να διαχειριστούμε τις απειλές της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας σε σχέση με τις τεράστιες διαφορές του ΑΕΠ και του πληθυσμού των δυο χωρών;

- Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την προοπτική κατάργησης της εργασίας που υπόσχεται ο αυτοματισμός και την ανάθεση της λήψης των αποφάσεων στην τεχνητή νοημοσύνη;

- Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την απειλή της ατεκνίας και άρα της δυνατότητας αναπαραγωγής των κοινωνιών μας, χωρίς να θίξουμε θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα που έχουν αναπτύξει οι φιλελεύθερες κοινωνίες;

- Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την αδυναμία της Ελλάδας και της Ευρώπης να προσελκύσουν σοβαρές επενδύσεις;

Αυτά είναι μερικά από ερωτήματα που θέτει η συγκυρία και οι κοινωνίες αρχίζουν να διαισθάνονται το αδιέξοδο και να αναζητούν εύκολες λύσεις εκλέγοντας απατεώνες και θαυματοποιούς.

Οι εύκολες απαντήσεις σε δύσκολα προβλήματα όμως συνήθως έχουν καταστροφικές συνέπειες.

Με 50-60 χρόνια καθυστέρηση η ελληνική αριστερά, χαμένη μετά τον πόλεμο μεταξύ Στάλιν, Τίτο και Καντάφι, ανακάλυψε την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και στρέφεται προς το δημοκρατικό σοσιαλισμό που μεσουρανούσαν τη δεκαετία του ’70.

Οι σοσιαλδημοκράτες παντού στην Ευρώπη όμως βρίσκονται σε αποσύνθεση καθώς το ζητούμενο είναι η δημιουργία νέας πίτα και όχι η διανομή της παλιάς.

2) Επιδόματα η μεγάλη μάστιγα

Αγαπητέ κύριε Στούπα, καλημέρα σας.

Αντί επαίνων, συγχαρητήρια για το βιβλίο σας.

Αναβάλλω πολύ καιρό τώρα να γράψω κάποια μαζεμένα για επίδομα ανεργίας και ψηφιακή κάρτα εργασίας. Αλλά ας το κάνω έστω και πρόχειρα ενόψει των φημολογούμενων αλλαγών σε επίδομα ανεργίας.

Επιδόματα η μεγάλη μάστιγα

Κάθε εργαζόμενος έχει τη δύναμη να προκαλέσει την απόλυσή του (ειδικά οι νεότεροι και χαμηλότερα αμειβόμενοι) μόλις διαπιστώσουν ότι μπορεί να βρούνε εργασία με τα ίδια λεφτά σε πιο βολικό μέρος ή αντικείμενο. Τσιμπάνε 2,4,6 κ.ο.κ. μικτούς μισθούς αποζημίωση, τσεπώνουν και 14 μήνες επίδομα, δουλεύουν και κάποιες ώρες μαύρα και όλα σούπερ. Μετά την απόλυση και για τους επόμενους 12 μήνες έχουν ξαφνικά περισσότερο διαθέσιμο εισόδημα. Φορολογικά θα δηλώσουν πολύ λιγότερα οπότε ανοίγει η πόρτα και σε άλλα επιδόματα κ.ο.κ.

Ο Νομοθέτης σωστά λέει ότι ο εργαζόμενος που απολύεται και διαταράσσεται ο οικονομικός προγραμματισμός του να λαμβάνει αποζημίωση, Μικτούς Μισθούς (+13% περίπου παραπάνω από τα καθαρά) ανάλογα με τα χρόνια που εργαζόταν στον εργοδότη του. Λαμπρά.

Εφόσον επομένως ένας εργαζόμενος λαμβάνει πχ 5 μικτούς μισθούς αποζημίωση και αυτό φυσικά γνωστοποιείται στο Εργάνη κλπ, την επόμενη ημέρα γιατί του δίνουν και 12 μήνες επίδομα;

Να παραμείνει φυσικά το επίδομα, αλλά να ξεκινάει η καταβολή του από τον 6 μήνα (στο παράδειγμά μας) και να συνεχίζεται μέχρι τον 12ο μήνα! Μα τους πρώτους 5 μήνες τους πληρώνει ο εργοδότης και ο άνεργος λαμβάνει μικτά μισθούς 5 μηνών. Θα έχει δηλαδή περισσότερα στην τσέπη του. Γιατί αυτοί οι μήνες να διπλοπληρώνονται και από τη ΔΥΠΑ (ΟΑΕΔ). Πόσα χρήματα θα εξοικονομούσε η ΔΥΠΑ; Και πώς θα πίεζε τους ανέργους να πιάνουν δουλειά; Και το κυριότερο θα σταματούσαν η σικέ (μαϊμού απολύσεις)! "Αφεντικό να φεύγω τώρα, έχω διάβασμα, πάω φαντάρος κ.λπ. κ.λπ. αλλάζω πόλη γιατί πήρε μετάθεση ο άντρας μου... κάνε μου μια απόλυση να έχω ταμείο και μόλις κάνεις κατάθεση την αποζημίωση θα σου τα επιστρέψω πίσω!" Εάν δεν πληρωνόταν το επίδομα από την επόμενη ημέρα όλα αυτά θα σταματούσαν. Τόσο απλά.

Ψηφιακή κάρτα εργασίας

Από όταν πρωτάκουσα 2 χρόνια πριν τον υπουργό με βαρύγδουπες ανακοινώσεις ΚΚΕ Style,  να λέει "Θα δώσει επιτέλους δύναμη στους εργαζόμενους..." Οι εργαζόμενοι είναι από το 1955 περίπου το ισχυρό μέρος σε μια διένεξη με τον εργοδότη τους. Μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς επίπτωση. Σε κάθε περίπτωση θα εισπράξουν αποζημίωση κ.λπ. βλέπε σημείο 1. Κάθε εργαζόμενος χωρίς υποχρέωση κανενός αποδεικτικού μέσου μπορεί να απαιτήσει το οτιδήποτε από τις υπηρεσίες επιθεώρησης εργασίας και τα εργατικά δικαστήρια. Ο αδύναμος κρίκος είναι ο εργοδότης (ας δείτε και το Δημόσιο ως εργοδότη, τι μπορεί να κάνει σε κάθε περίπτωση κακού δημοσίου υπαλλήλου του).

Αλλά ας αφήσω άλλη ανάλυση. Καλώς να εφαρμοστεί σε κάθε κλάδο η ψηφιακή κάρτα.

Να μιλήσω για τις υπερωρίες.

Σκεφτείτε ότι η υπερωρία είναι ένα επιπλέον έσοδο για τον εργαζόμενο και μια λύση ανάγκης για τον εργοδότη. Και φυσικά για 2-3 ώρες γιατί να μην πληρωθεί παραπάνω ο υφιστάμενος υπάλληλός του από το να ψάξει να βρει ωρομίσθιο νέο υπάλληλο;

Όλα καλά. Ο εργοδότης δίνει υπερωρίες εφόσον υπάρχει ανάγκη και ο εργαζόμενος που θέλει λαμβάνει μεγαλύτερη αμοιβή. Λαμπρά! Να πούμε +25%, +50%, +75%, όσα είναι.

Ερώτηση: Ο ΕΦΚΑ γιατί να εισπράττει εισφορές και σε αυτή την επιπλέον αμοιβή;

Εκεί είναι το κλειδί για τις αδήλωτες υπερωρίες. Ο εργαζόμενος δουλεύει αλλά εάν είναι τα μισά είναι να του τα πάρει ο ΕΦΚΑ τότε ας λείπει το βύσσινο. Και ο εργοδότης γιατί να του πληρώσει πολλά περισσότερα, αλλά τελικά ο εργαζόμενος να πάρει λιγότερα;

Που να πάμε στα νυχτερινά, Κυριακές και αργίες.

Φανταστείτε να δηλώνονται όλες οι υπερωρίες, να γίνονται και περισσότερες ανά εργαζόμενο, αλλά ο ΕΦΚΑ να είναι μόνο στον δηλωμένο συμφωνημένο μισθό! Περισσότερα για τον εργαζόμενο, λιγότερα για τον εργοδότη, περισσότερο δηλωμένο φορολογικά εισόδημα για την ΑΑΔΕ, λιγότερα επιδόματα λόγω μεγαλύτερου δηλωμένου εισοδήματος.

Εάν αυτό ίσχυε και στα νυχτερινά, αυτομάτως θα μπορούσε π.χ. να επιβάλλεται οι συντηρήσεις των δρόμων να γίνονται νύχτα! Η αποκομιδή των σκουπιδιών νύχτα, με περισσότερα χρήματα για τους εργαζομένους και χωρίς να χρεοκοπήσουν οι Δήμοι!

Θα μπορούν να επιβληθεί στα κέντρα πόλεων η τροφοδοσία να γίνεται πριν τις 7 το πρωί! Γιατί δεν θα κόστιζε δυσανάλογα η νυχτερινή αμοιβή. Για τον ΕΦΚΑ δεν θα αλλάξει τίποτε. Να πληρώνονται καλύτερα οι εργαζόμενοι, να δηλώνουν εισοδήματα υπερωριών που σήμερα τα παίρνουν μαύρα, να αντέξουν και οι επιχειρήσεις καθώς τα πληρώνουν ήδη, αλλά μαύρα χωρίς  εισφορές.

Λύσεις υπάρχουν.

Όταν ανακοινώνεται π.χ. αύξηση του κατώτατου μισθού και ακολουθεί μια λίστα με κάνα 20 επιδόματα που συμπαρασύρει, υπάρχει πρόβλημα. Ας το σταματήσουν.

Το σύστημα δεν θέλει απλώς επανεκκίνηση, αλλά αποσύνδεση.

Με εκτίμηση

Γιώργος Κ.