Βαμπίρ, κανίβαλοι και ακίνητα

Του Κώστα Στούπα

1)Βαμπίρ, κανίβαλοι  και ακίνητα...

Σε μια εποχή που η έλλειψη στέγης εξελίσσεται σε κοινωνικό πρόβλημα και οι τιμές έχουν εκτοξευθεί, η έκδοση οικονομικών αδειών στην Ελλάδα  μειώνεται.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το Μάιο, με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η οικοδομική δραστηριότητα μειώνεται. 

"Με βάση τα στοιχεία του φετινού Μαΐου, η εικόνα στην Αττική εμφανίζεται ιδιαίτερα αρνητική, καθώς εκδόθηκαν 12,1% λιγότερες άδειες (479 από 545 τον αντίστοιχο περσινό μήνα), που αντιστοιχούν σε 15,9% μικρότερη επιφάνεια, αλλά και 21,5% μικρότερο όγκο. Με δεδομένο ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στο λεκανοπέδιο, όπου η υπερδόμηση είναι και πιο έντονη, φορείς του κλάδου προβλέπουν δραματική μείωση των νέων αδειών, που θα αποτυπωθεί και στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ κατά τους θερινούς μήνες.

Η μείωση αποδίδεται στις αντιδράσεις πολλών δημάρχων στο Νέο Οικοδομικό Κανονισμό που προβλέπει την αύξηση του ύψους των κτηρίων έναντι της μείωσης της επιφάνειας κάλυψης προς όφελος του πρασίνου.

Βλέπε: Σε "ελεύθερη πτώση" η οικοδομική δραστηριότητα σε Αττική και Θεσσαλονίκη

Οι δήμαρχοι εκφράζοντας την επιθυμία και το συμφέρον των νυν ιδιοκτητών των δήμων τους αντιδρούν καθώς τα νέα υψηλότερα κτήρια θα μειώσουν την αξία (και τη θέα)  των λιγότερων υψηλών παλαιότερων.

Η οικοδομική δραστηριότητα αναμένεται να συνεχίσει να μειώνεται και μετά το Μάιο, καθώς οι αντιδράσεις των δήμων κορυφώθηκαν λίγο πριν το μέσο του καλοκαιριού. 

Αναμφίβολα η πρωτοβουλία της κυβέρνησης ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, το γεγονός όμως πως μετά τη έκδοση του νέου οικοδομικού κανονισμού η έκδοση οικοδομικών αδειών μειώθηκε καταδεικνύει πως υπήρξε κακή μεθόδευση στην εφαρμογή.

Ο Μίμης Ανδρουλάκης σε ένα βιβλίο που είχε κυκλοφορήσει πριν αρκετά  χρόνια, το "Βαμπίρ και Κανίβαλοι", παρομοίαζε τις μεγαλύτερες γενιές όπως αυτή των boomer’s σαν βαμπίρ καθώς λόγου του μεγαλύτερου πληθυσμού τους λόγω δημογραφικής γήρανσης απομυζούν σαν τα νεκροζώντανα "βαμπίρ" την ικμάδα από τους νεότερους οι οποίοι αργά η γρήγορα θα αντιδράσουν ως "κανίβαλοι"...

Τα ενοίκια και οι υψηλές τιμές των ακινήτων είναι ένας τρόπος απορρόφησης της ικμάδας. Τα μηδενικά επιτόκια και τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης που οδήγησαν σε έκρηξη των τιμών των ακινήτων και των μετοχών είναι ένας άλλος. Η καθήλωση των μισθών των εργαζομένων λόγω παγκοσμιοποίησης ευνοεί επίσης τους μεγαλύτερους σε ηλικία που διαθέτουν ακίνητα, μετοχές και προσβλέπουν σε χαμηλότερες τιμές σε προϊόντα και υπηρεσίες.

Αν κοιτάξει κάποιος τις δημοσκοπήσεις σε όλο το κόσμο, τα ποσοστά των δυο άκρων ανεβαίνουν δραματικά όσο κατεβαίνει η ηλικία των ψηφοφόρων. Ιδού λοιπόν πώς οι "κανίβαλοι" αντιδρούν...

Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να αντιμετωπίζουν τη στεγαστική κρίση αυξάνοντας τα μέτρα προστασίας των ενοικιαστών και επιδοτώντας ενοίκια και αγορές κατοικιών. Έτσι το μόνο που καταφέρνουν είναι να αυξάνουν τη ζήτηση και να εκτοξεύουν περαιτέρω τις τιμές.

Μια  σωστή κατεύθυνση για τη λύση του προβλήματος τη δείχνει ο αυτοπροσδιοριζόμενος ως αναρχοκαπιταλιστής πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέ Μιλέι.

Ο Μιλέι μόλις ανέλαβε κατάργησε το νόμο για τις μισθώσεις του 2020 που είχε θεσπίσει ο αριστερός πρώην πρόεδρος Αλμπέρτο Φερνάντεζ, ο οποίος είχε επιβάλει περιορισμούς στους ιδιοκτήτες και οδήγησε σε σημαντική μείωση της διαθεσιμότητας οικιών.

Από τότε που ο πρόεδρος Μιλέι κατήργησε το νόμο για τις μισθώσεις, η προσφορά αυξήθηκε κατά 212% και οι τιμές μειώθηκαν κατά 26,6%.

Ο νόμος είχε στόχο να παρέχει στους ενοικιαστές περισσότερη οικονομική ασφάλεια, αλλά μέχρι το τέλος του περασμένου έτους, εκτιμάται ότι ένα στα επτά σπίτια στο Μπουένος Άιρες ήταν άδειο καθώς οι ιδιοκτήτες επέλεγαν να μην τα νοικιάσουν σε πέσο Αργεντινής.

Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, οι ιδιοκτήτες και οι ενοικιαστές έχουν μεγαλύτερη ελευθερία να συμφωνήσουν για τους όρους μίσθωσης. Εάν η διάρκεια δεν έχει καθοριστεί, η προεπιλογή είναι δύο χρόνια.

Βλέπε: Javier Milei Got Rid of Rent Control in Argentina. Housing Supply Skyrocketed

Επίσης ο Μιλέι, στο μικρό διάστημα που είναι πρόεδρος έστω και με ασταθή πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, έχει καταφέρει να μειώσει τον πληθωρισμό από το 25% στο 4% και να δημιουργήσει δημοσιονομικό πλεόνασμα.

Η αύξηση των δόσεων ελεύθερης αγοράς και απορρύθμισης ίσως αποτελεί το μοναδικό φάρμακο αποφυγής της επερχόμενης κοινωνικής και οικονομικής έκρηξης και ...αταξίας.

*"Βαμπίρ και κανίβαλοι" Μ. Ανδρουλάκης, εκδόσεις Καστανιώτη 2010

"Με αγχώνει η ιδέα ότι θα έρθει μια μέρα μετά είκοσι, τριάντα χρόνια που τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας θα μας νιώθουν σαν βαμπίρ". Εξομολόγηση - δίκοπο μαχαίρι της γενιάς του Μάη και του Πολυτεχνείου στη γενιά Χ και στη γενιά της Χιλιετίας. Μια ασήμαντη ημερομηνία φέρνει τη νέα καταιγίδα των γενεών. Ποιοι είναι βαμπίρ; Ποιοι κανίβαλοι; Τι είναι και τι θέλουν οι γενιές; Το πάρτι της τρίτης και τέταρτης ηλικίας. Από το ροκ στο χιπ-χοπ. Οικογένεια και σεξουαλική ηθική. Οι Χαμένες Γενιές. Ένα μυστήριο με το χάσμα γενεών στην Ευρώπη. ΚΚΚ: καινοτομία, καινοτομία, καινοτομία! Η "επιδημία" των ανατροπών στην οικονομία, στα πανεπιστήμια, στα συστήματα ασφάλισης και υγείας, στα κόμματα. Το θερμοκήπιο ενώνει τις γενιές. Το δικαίωμα της επιλογής. Κόμμα καρτέλ - κόμμα βαμπίρ. Ένα ανοιχτό μοντέλο σκέψης για τις επερχόμενες γενιές. Ένα βιβλίο-σοκ, αποκαλύπτει αυτό που κρύβει κάτω από το χαλί το γκρίζο status quo: το νέο κοινωνικό ζήτημα στον 21ο αιώνα. Η πολιτική καριέρα στην Ευρώπη σήμερα προϋποθέτει το νόμο της σιωπής γι' αυτό το κορυφαίο ζήτημα που μπορεί να απειλήσει το επίπεδο των συντάξεών μας. "Η επιμήκυνση της ζωής μας θα γίνει μια γοητευτική περιπέτεια μόνο αν μας αγαπούν οι νέοι, μόνο αν έγκαιρα φτάσουμε σ' ένα νέο, δίκαιο συμβόλαιο ανάμεσα στις γενιές". (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

2)  Η "φούσκα" του τουρισμού

Καλησπέρα σας,

Σας στέλνω μια σκέψη μου αναφορικά με το άρθρο σας "Η "φούσκα" του τουρισμού". Τα τελευταία χρόνια αρκετοί τουρίστες επιλέγουν το λεγόμενο "city break", με την Αθήνα να πρωταγωνιστεί. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται ο συνολικός αριθμός των τουριστών και σε μικρότερο βαθμό οι συνολικές ημέρες διαμονής. Συνεπώς θεωρώ πως η μέση δαπάνη ανά τουρίστα αλλοιώνει εν μέρει την πραγματικότητα και εναλλακτικά θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη η μέση ημερήσια δαπάνη ανά ημέρα διαμονής, εφόσον υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία.

Με εκτίμηση,

Διγενής Βαγγέλης (ένας από του πολλούς συνεπείς αναγνώστες σας)

kostas.stoupas@capital.gr