Οι ανατροπές κυοφορούνται

Του Κώστα Στούπα

1) Οι ανατροπές κυοφορούνται

Υπάρχει μια τεράστια διαστρέβλωση σε σχέση με τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών σε Ηνωμένο Βασίλειο και Γαλλία. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται σαν θρίαμβος της αριστεράς ενώ δεν είναι.

Μπορεί να κέρδισαν τα αριστερά κόμματα περισσότερες έδρες αλλά σε επίπεδο ποσοστών και ψήφων η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική. Στο Ηνωμένο Βασίλειο το κόμμα των εργατικών με λιγότερους ψήφους απ’ ό,τι ελάμβανε όταν έχανε με τον Τζέρεμι Κόρμπιν, κατάφερε να εξασφαλίσει στο κοινοβούλιο την απόλυτη πλειοψηφία.

Το Η.Β. έχει 650 μονοεδρικές περιφέρειες στις οποίες εκλέγεται όποιος τερματίσει πρώτος έστω και με μια ψήφο διαφορά. Οι Εργατικοί με ελάχιστη αύξηση του ποσοστού τους κατάφεραν να κερδίσουν 411 έδρες. Αυτό συνέβη λόγω της κατάρρευσης των Συντηρητικών, οι οποίοι έχασαν πάνω από 20 μονάδες.

Όπως γράφει ο Economist: "Σε απόλυτους αριθμούς, το κόμμα συγκέντρωσε λιγότερα ψηφοδέλτια από ό,τι επί Τζέρεμι Κόρμπιν το 2019. Το ποσοστό των Εργατικών, με 34%, είναι το χαμηλότερο για ένα κυβερνών κόμμα τουλάχιστον από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Το Reform UK, ένα ευρωσκεπτικιστικό και αντιμεταναστευτικό κόμμα υπό τον Nigel Farage, είναι το κόμμα που επωφελήθηκε περισσότερο από την κατάρρευση των Συντηρητικών όσον αφορά το μερίδιο ψήφων. Το Reform UK έλαβε το 14% των ψήφων σε εθνικό επίπεδο, ποσοστό υψηλότερο κατά 12%  σε σύγκριση με το Κόμμα Brexit, με το οποίο κατέβηκε ο Farage το 2019.

Στη Γαλλία το νέο Λαϊκό Μέτωπο αριστεριστών, κομμουνιστών, σοσιαλιστών και πρασίνων του οποίου ηγείται ένας γραφικός πρώην τροτσκιστής, ο Μελανσόν αύξησε μεν τις ψήφους του, αλλά η συμμαχία με το κόμμα Μακρόν ήταν αυτή του εξασφάλισε σε επίπεδο εδρών την πρώτη θέση.

Η Γαλλία έχει επίσης μονοεδρικό εκλογικό σύστημα, αλλά εδώ κάποιος για να εκλεγεί δεν αρκεί να είναι πρώτος αλλά να έχει πάνω από το 50%. Οι περισσότεροι βουλευτές λοιπόν εκλέγονται στον δεύτερο γύρο, όπου τα μικρότερα κόμματα μπορεί να αλληλοϋποστηριχθούν και να ξεπεράσουν το κόμμα που ήρθε πρώτο.

Το κόμμα που άθροισε τη μεγαλύτερη θετική διαφορά σε επίπεδο ψήφων είναι το RN της Μαρίν Λεπέν, με υποψήφιο για πρωθυπουργό τον 28χρονο Τζ. Μπαρντελά.

Το κόμμα της Λεπέν συγκέντρωσε πάνω από 10 εκατ. ψήφους  στους δύο γύρους έναντι 3,5 με 4 εκατ. στις εκλογές του 2022. Από 19,7% στον δεύτερο γύρο των εκλογών του ’22, το ’24 έπιασε πάνω από 37%.

Το προφανές είναι πως η "υγειονομική ζώνη" που είχαν σχηματίσει τα υπόλοιπα κόμματα γύρω από το κόμμα της Μαρίν Λεπέν έχει καταρρεύσει. Το RN φαίνεται πως προσεγγίζει ευκολότερα πλέον ευρύτερα στρώματα, χάρη και στη μετριοπαθή στροφή του.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κατάρρευση των Συντηρητικών οφείλεται στην αδυναμία τους να συγκρατήσουν εντός το πλήθος των ευρωσκεπτικιστών  και δεξιότερων ψηφοφόρων που συγκρατούσαν μέχρι πρόσφατα χάρη και στη λαϊκίστικη στροφή τους.

Αμφότερα τα εκλογικά αποτελέσματα, παρά τις πρωτιές κομμάτων με αριστερό πρόσημο, καταδεικνύουν πως στην Ευρώπη συνεχίζει να διογκώνεται το ρεύμα του Ευρωσκεπτικισμού και του εθνολαϊκισμού.

Τα αποτελέσματα οφείλονται στις ιδιαιτερότητες των εκλογικών συστημάτων και όχι στην ανατροπή των τάσεων στα εκλογικά σώματα. Στον βαθμό που οι τάσεις μετακίνησης των ψηφοφόρων προς αντισυστημικά κόμματα με δεξιό πρόσημο παραμένουν σε ισχύ, οι ανατροπές συνεχίζουν να κυοφορούνται.

Τούτο φαίνεται να συμβαίνει γιατί οι συμβατικές αστικές δυνάμεις δεν κατάφεραν να εφαρμόσουν μια ικανοποιητική πολιτική ελέγχου της μετανάστευσης και να εκτονώσουν τις ανησυχίες πλειοψηφιών για την επιθετική εξάπλωση της woke ατζέντας που προβάλει καταπιεστικά έναν κοινωνικό, βιολογικό και ιστορικό μηδενισμό και την ισοπέδωση.

2) Κάλιο αργά παρά ποτέ

Κύριε Στούπα, ειλικρινά δεν σας καταλαβαίνω... δεν φταίει η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ για τις αυξήσεις μας λέτε..., ωραία και ποιος φταίει; ...αναφέρετε κάτι για στρεβλώσεις, κάτι για φούσκα στις μονάδες παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ... κλπ.

Έχοντας τον μέσο νου καταλαβαίνω το εξής:

Όταν έγινε η μετάβαση παραγωγής ενέργειας από τη ΔΕΗ στους ιδιώτες, ο ιδιώτης συμπεριέλαβε και το περιθώριο κέρδους του πάνω στο κόστος της Αγοράς.

Δεν νομίζω να υπάρχει εταιρεία που μπαίνει στην αγορά ενέργειας αν δεν έχει ένα κέρδος τουλάχιστον 20%. Η επένδυση είναι μεγάλη, με μεγάλους κινδύνους οπότε θα πρέπει να καλύπτεται με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος. Άρα αυτομάτως με την ιδιωτικοποίηση έχουμε μια αύξηση άνω του 20% στις τιμές. Η ΔΕΗ παλαιότερα είχε ζημιές γιατί απορροφούσε τις οποιεσδήποτε αυξήσεις των χονδρικών τιμών ώστε αυτές να μην περάσουν στους λογαριασμούς ενέργειας των καταναλωτών. Άρα το θαύμα του προέδρου της ΔΕΗ που τόσο θαυμάζετε είναι ότι μετακύλισε τις αυξήσεις χονδρικής στους καταναλωτές οι οποίοι επιπλέον πληρώνουν και το 20% των ιδιωτών.

Βοηθήστε με να καταλάβω που κάνω λάθος; Ακόμα και στρεβλώσεις που αναφέρετε δεν οφείλονται στην ιδιωτικοποίηση; ...που οφείλονται; ...επί δημόσιας ΔΕΗ δεν υπήρχαν...

Η στατιστική λέει την αλήθεια κύριε Στούπα... ποια είναι αυτή;

Ουσιαστικά δύο ΔΕΚΟ έχουμε ιδιωτικοποιημένες... τις τηλεπικοινωνίες και τη ΔΕΗ... και τι μας λέει η στατιστική;

Δεύτερη πιο ακριβή χώρα στις τηλεπικοινωνίες στην Ευρώπη πίσω από το Βέλγιο με βάση τη Eurostat.

Δεύτερη πιο ακριβή χώρα στην αγορά ρεύματος στις αρχές Φεβρουαρίου.

Προφανώς κάτι πάει λάθος κύριε Στούπα... μπορείτε να μας πείτε στο επόμενο άρθρο σας γιατί συμβαίνει αυτό;

Υ.Γ.  Αν μπορείτε επίσης να εξηγήσετε τη σχέση ηλικιακής σύνθεσης του πληθυσμού και ιδιωτικοποιήσεων.... προσπάθησα αλλά δεν μπόρεσα να το συνδέσω.

Σας ευχαριστώ

Σ.Μ.

Απάντηση: Η Ελλάδα έχει αυξημένες τιμές στα πάντα λόγω φορολογίας και υψηλών εισφορών. Επιπλέον, το μικρό μέγεθος της αγοράς δεν επιτρέπει οικονομίες κλίμακας και καλή λειτουργία του ανταγωνισμού. Σωστά, μια ιδιωτική εταιρεία τιμολογεί με βάση το κόστος συν ένα περιθώριο κέρδους το οποίο διαμορφώνεται με βάση το επίπεδο του ανταγωνισμού στην αγορά.

Η διεθνής εμπειρία μας έχει αποδείξει πως μια ιδιωτική εταιρεία μπορεί και παράγει καλύτερες υπηρεσίες σε φθηνότερες τιμές σε σύγκριση με μια κρατική. Αυτός είναι ένας λόγος που ανεπτυγμένες πλούσιες οικονομίες έχουν αναθέσει βασικές υπηρεσίες στον ιδιωτικό τομέα.

Το κόστος της κακής λειτουργίας (χαμηλής απόδοσης) μια κρατικής εταιρείας είναι πολλαπλάσιο του 10-20% με το οποίο αυξάνει το κόστος τιμολόγησης μιας ιδιωτική εταιρείας η υποχρέωση να βγάζει κέρδη για να τα αποδίδει στους μετόχους.

kostas.stoupas@capital.gr