Πρωθυπουργοί από το OnlyFans

Του Κώστα Στούπα

1) Πρωθυπουργοί από το OnlyFans

Υπάρχει ένα σκετς που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, δίκην ανεκδότου, και αφορά κάτι μεταξύ διαλόγου γνωριμίας και φλερτ δύο ατόμων (διαφορετικού φύλου).

Στη ερώτηση του αγοριού για την επαγγελματική της δραστηριότητα, το κορίτσι απαντά πως είναι μοντέλο στο Instagram (κάποιο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης). Όταν το κορίτσι ρωτά εσύ με τη ασχολείσαι;

Ο άλλος απαντά ποδοσφαιριστής στο FIFA 23 (του PlayStation). Υπάρχουν κάποιες εκδοχές του σκετς που ο άνδρας απαντά πεζοναύτης στο Call Of Duty κ.λπ. που αφορά άλλο ένα παιγνίδι σε βίντεο όπου ο παίκτης υποδύεται στρατιώτη στην πρώτη γραμμή του πολέμου.

Για εμάς της γενιάς των boomer’s και εκείθεν το να δηλώνει κάποιος μοντέλο στο κοινωνικά δίκτυα ή ποδοσφαιριστής του PlayStation συνιστά ανέκδοτο, όπως ως ανέκδοτο τείνουν να εκλαμβάνονται και κάποια άρτι αφιχθέντα στην πολιτική σκηνή πολιτικά πρόσωπα που στα κοινωνικά δίκτυα απολαμβάνουν μεγαλύτερη δημοσιότητα απ’ ό,τι στην παραδοσιακή πολιτική σκηνή.

Υπό την έννοια αυτή, η μετεωρική εκτόξευση του Κασσελάκη στην πολιτική σκηνή της χώρας μπορεί να ξενίζει πολλούς αλλά ενδεχομένως αποτελεί δείγμα μιας ψηφιακής εποχής που επελαύνει. Ένα άλλο πρόσωπο των κοινωνικών δικτύων που τείνει να λάβει υπόσταση στην πολιτική σκηνή είναι η Αφροδίτη Λατινοπούλου.

Μέχρι πρόσφατα τα κοινωνικά δίκτυα εμπλέκονταν στη πολιτική μέσω της χρήσης του υλικού των Big Data των κοινωνικών δικτύων που συγκεντρώνουν. Τα κοινωνικά δίκτυα ειδικότερα, όπως και το διαδίκτυο γενικότερα καταγράφουν όλες τις αναζητήσεις, προβληματισμούς, συνήθειες, πράξεις και συμπεριφορές καθενός εξ ημών όλο το 24ωρο.

Αν υπάρχει κάποιος (άνθρωπος ή αλγόριθμος) που αξιοποιεί αυτά τα στοιχεία, μπορεί να μας γνωρίζει καλύτερα απ’ ό,τι γνωρίζουμε εμείς το εαυτό μας. Τούτο σημαίνει πως μπορεί να προβλέπει και ενίοτε να χειραγωγεί τις επιλογές μας.

Συχνά τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων και άλλων ερευνών αγοράς έρχονται σε αντίθεση με τα στοιχεία των Big Data. Τούτο συμβαίνει γιατί στις έρευνες συνηθίζουμε να λέμε ψέματα, όπως άλλωστε πολλοί συνηθίζουμε να λέμε και στο εαυτό μας χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.

Στο βιβλίο "Everybody Lies: Big Data, New Data, and What the Internet Can Tell Us About Who We Really Are" που κυκλοφόρησε το 2017, ο Seth Stephens-Davidowitz παρουσιάζει μια αναλυτική προσέγγιση του φαινομένου.

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει γνωστό πως τόσο στη νίκη Τραμπ το 2016 στις ΗΠΑ όσο και στο Brexit, σημαντικό ρόλο έπαιξε η χρήση των Big Data, όπου σε συγκεκριμένες κατηγορίες ψηφοφόρων με βάση το προφίλ τους στα κοινωνικά δίκτυα διαμορφώθηκαν και στάλθηκαν τα μηνύματα που ήθελαν να ακούσουν, ούτως ώστε να καθοδηγηθεί η συμπεριφορά τους πάνω από την κάλπη.

Η περίπτωση Κασσελάκη όμως είναι αρκετά διαφορετική και συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία και πρωτοπορία. Για πρώτη φορά ένας άσχετος με την πολιτική ζωή της χώρας, με εφαλτήριο τα κοινωνικά δίκτυα, τα πρωϊνάδικα και τη δίψα των μελών ενός κόμματος για εξουσία καταλαμβάνει μια τόσο υψηλή θέση στη πολιτική ιεραρχία μιας χώρας.

Μέχρι σήμερα οι άνθρωποι που καλούνταν να αναλάβουν ως πολιτικοί προϊστάμενοι στα διάφορα πόστα την πολιτείας ήταν άνθρωποι που είτε από μέσα είτε απ’ έξω είχαν έρθει σε τριβή με το μηχανισμό διοίκησης της χώρας.

Η περίπτωση των πολιτικών "Influencer’s", τηρουμένων των αναλογιών, θυμίζει κάποιον παίκτη FIFA στο Playstation που θέλει να παίξει σε πραγματικούς αγώνες του παγκοσμίου κυπέλου. Στην περίπτωση του ποδοσφαίρου μπορεί να φαίνεται αδύνατο και αδιανόητο αλλά υποθέστε πως κάποιο μοντέλο του Instagram εύκολα θα μπορούσε να παίξει αυτό τον ρόλο και σε μια παραδοσιακή εκδήλωση επίδειξης μόδας.

Τούτο γιατί στη περίπτωση του επαγγελματία ποδοσφαιριστή χρειάζεται υψηλή τεχνική και φυσική κατάσταση, κάτι που δύσκολα έχει κάποιος που κάθεται σε μια πολυθρόνα και κουνάει μοχλούς.

Το ερώτημα είναι αν κάποιος μάθει και διακριθεί σε ένα ψηφιακό συλλογικό παιγνίδι άσκησης εξουσίας μπορεί να τα πάει καλά και στην πραγματική ζωή ως πρωθυπουργός. Το ερώτημα μοιάζει με την υπόθεση πως κάθε ένας που κερδίζει στη "Monopoly” μπορεί να γίνει μεγιστάνας και στη πραγματική ζωή.

Ο ίδιος θα ανησυχούσα αν κάποιος που διέπρεψε στο Call of Duty, το Instagram ή το OnlyFans προκρινόταν να αναλάβει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ή την πρωθυπουργία μιας χώρας.

2) Κράτος δικτάτορας 

Αξιότιμε Κύριε Στούπα

Σας απευθύνω την παρούσα επιστολή ελπίζοντας πως, με την δημοσίευσή της, θα ευαισθητοποιηθούν κάποιοι στον κρατικό μηχανισμό της πατρίδας μας και θα προσπαθήσουν έστω και λίγο για την ορθολογικοποίησή του. Κυρίως δε να περιορίσουν τον εξωφρενικά εκδικητικό χαρακτήρα που έχει έναντι των πολιτών, τους οποίους υποτίθεται ότι πρέπει να εξυπηρετεί.

Ονομάζομαι K.Π. και είμαι Μηχανολόγος Μηχανικός, ελεύθερος επαγγελματίας.

Ο πατέρας μου, Γ.Π.  (απεβίωσε το 2003), ήταν δικηγόρος και μαζί με άλλους συναδέλφους του είχε ασχοληθεί επί πολλά έτη με την αντιδικία ενός ιδιώτη (και των κληρονόμων του) με το Ελληνικό Δημόσιο, σχετικά με την κυριότητα και τον δασικό ή μη χαρακτήρα μίας έκτασης περίπου 380 στρεμμάτων στην περιοχή Πούντα Δασκαλειού του Δήμου Κερατέας Αττικής. Η αντιδικία διήρκεσε πλέον της εικοσαετίας.

Με την απόφαση του Αρείου Πάγου ... οριστικά και τελεσίδικα  αναγνωρίστηκε η κυριότητα του ιδιώτη στην επίδικη έκταση.  Επίσης, με την απόφαση ... της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Αθηνών επικυρώθηκε οριστικά και τελεσίδικα η απόφαση ... του δασάρχη Λαυρίου που χαρακτήρισε την έκταση ως ΜΗ ΔΑΣΙΚΗ - ΧΟΡΤΟΛΙΒΑΔΙΚΗ.

Τον Σεπτέμβριο του 1987, με συμβολαιογραφική πράξη, ένα μέρος αυτής της έκτασης (το 50% ενός τεμαχίου 20 στρεμμάτων, που στην περιοχή είναι η ελάχιστη αρτιότητα), περιήλθε στην κυριότητά μου.

Μέσα στην έντονη οικονομική κρίση, αρχές του 2016, προσπάθησα να πωλήσω την ιδιοκτησία μου, έχοντας βρει αγοραστή. Στις 10.03.2016 έκανα αίτηση προς το Δασαρχείο Λαυρίου για να μου χορηγηθεί βεβαίωση για τον μη δασικό χαρακτήρα της έκτασης, προκειμένου να την επισυνάψω στην συμβολαιογραφική πράξη αγοραπωλησίας. 

Το Δασαρχείο κωλυσιεργούσε επί μήνες, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις μου. Μάλιστα, ο Δασάρχης και κάποιος υπάλληλος που είχε χρεωθεί τότε την αίτησή μου, έφθασαν να μου πουν: "η Υπόθεση ... (το όνομα του ιδιώτη που αντιδίκησε με το δημόσιο) της Πούντας είναι πολύ πολύπλοκη για να σου χορηγήσουμε βεβαίωση". Η απάντησή μου ότι αυτή η πολύπλοκη υπόθεση εκδικάστηκε από την Ελληνική Δικαιοσύνη οριστικά και τελεσίδικα ΥΠΕΡ του ιδιώτη και ΚΑΤΑ του ελληνικού δημοσίου χρόνια πριν και δεν είναι δική τους δουλειά να αμφισβητούν τιςαποφάσεις της, μάλλον τους ήταν παντελώς αδιάφορη.

Τελικά στις 07.02.2017 (μετά από έναν χρόνο!) εδέησε το δασαρχείο να μου χορηγήσει βεβαίωση που δηλώνει ότι το γήπεδο, του οποίου έχω την κυριότητα κατά 50%, είναι μέρος ευρύτερης έκτασης η οποία έχει χαρακτηρισθεί τελεσίδικα από τον Άρειο Πάγο ιδιωτική και από την Δευτεροβάθμια Επιτροπή Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Αθηνών χορτολοβαδική. Δυστυχώς, μέχρι να λάβω την βεβαίωση του δασαρχείου ο υποψήφιος αγοραστής είχε αποσύρει το ενδιαφέρον του.

Σχετικά πρόσφατα, με την ανάρτηση των δασικών χαρτών διαπίστωσα με μεγάλη μου κατάπληξη ότι και πάλι, ένα μέρος της ιδιοκτησίας μου παρουσιάζεται ως Δημόσια Δασική έκταση, όπως και ένα μέρος της ευρύτερης έκτασης των 380 στρεμμάτων. Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με το δασαρχείο Λαυρίου και στο ερώτημά μου, "ποιος ενέγραψε την έκταση ως δημόσια δασική στο κτηματολόγιο", ο υπάλληλος μου απάντησε αφελώς ότι μάλλον το έκανε ο προηγούμενος δασάρχης για να προασπίσει τα συμφέροντα του Δημοσίου!

Κατόπιν τούτου δεν μπορώ να κάνω καμία πράξη συμβολαιογραφικής μεταβίβασης, επειδή η έκταση χαρακτηρίζεται ΔΔ (Δημόσια Δασική), υφιστάμενος σοβαρή οικονομική ζημία. Αυτό συμβαίνει γιατί κάποιος / κάποιοι υπάλληλοι (του δασαρχείου, άλλης υπηρεσίας;;;) ενώ γνώριζαν σαφώς τις αποφάσεις και του Αρείου Πάγου και της αρμόδιας Δευτεροβάθμιας Επιτροπής συνειδητά τις έγραψαν στα παλαιά τους υποδήματα, είτε λόγω αδιαφορίας, είτε λόγω ευθυνοφοβίας, είτε θέλοντας να εμφανισθούν ως Δον Κιχώτες. Το γεγονός ότι η αυθαιρεσία τους αυτή έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή μου ουδόλως τους ενδιαφέρει. Ο δε κρατικός μηχανισμός αδιαφορεί πλήρως που στελέχη του πράττουν σε ευθεία αντίθεση με τελεσίδικες και αμετάκλητες δικαστικές  και διοικητικές αποφάσεις.

Έχοντας ήδη υποβάλλει ενστάσεις, περιμένω - στο άγνωστο μέλλον - να συνεδριάσουν οι …αρμόδιες επιτροπές για να διορθωθούν τα πράγματα.

Πόσο καιρό θα πάρει αυτή η διαδικασία; Ουδείς γνωρίζει. 

Ποιος ή ποιοι δημόσιοι υπάλληλοι (δεν τους χαρακτηρίζω λειτουργούς) ευθύνεται/ ευθύνονται για αυτή την εξέλιξη και την οικονομική μου ζημία;  Ουδείς απαντά και καμία υπηρεσία δεν δίνει στοιχεία.

Προσωπικά δεν έχω ούτε το ψυχικό σθένος ούτε την οικονομική δυνατότητα  να αποδυθώ σε δικαστική διεκδίκηση αποζημιώσεων.

Τι πρέπει να κάνουμε εμείς οι πολίτες απέναντι σε αυτή την εξωφρενική και ζημιογόνα συμπεριφορά του κράτους απέναντί μας, που επιπλέον, εμάς τους ελεύθερους επαγγελματίες, δεν διστάζει να μας χαρακτηρίζει a priori φοροφυγάδες  (είναι δυνατόν οι άνθρωποι να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι;) και να μας χαρατσώνει με αυθαίρετα τεκμήρια; 

Εάν δημοσιευθεί το κείμενο ή μέρος του, παρακαλώ να μην δημοσιευθούν τα ονόματα και οι αριθμοί των δικαστικών και διοικητικών αποφάσεων.

kostas.stoupas@capital.gr