Ποια Κεντροδεξιά χρειαζόμαστε, Κυριάκο

Του Κώστα Στούπα

1) Ποια Κεντροδεξιά χρειαζόμαστε, Κυριάκο

Στη Δύση γινόμαστε όλο και περισσότερο κοινωνίες καλομαθημένων (κακομαθημένων) εγωιστών ναρκίσσων που ασχολούνται με την παθητική ηδονοθηρία.

Το μέγεθος του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους που είναι το μεγαλύτερο όλων των εποχών συνηγορεί ως προς το οικονομικό σκέλος της υπόθεσης.

Αν στην  οικονομία ξοδεύουμε σήμερα τα εισοδήματα του αύριο, το ίδιο κάνουμε και με την αναπαραγωγή.

Οι γεννήσεις μειώνονται χρόνο με τον χρόνο. Ήδη, το 2022 π.χ. στην Ελλάδα οι γεννήσεις ήταν κατά 60-70.000 λιγότερες των θανάτων. Αν συμπεριλάβετε μεταξύ αυτών και τους μετανάστες και κάποιες μειονότητες που συνεχίζουν να γεννούν πολλά παιδιά, η καθίζηση είναι μεγαλύτερη.

Όπως ακριβώς οι οικονομίες που οι δαπάνες είναι μεγαλύτερες από τα έσοδα αργά ή γρήγορα χρεοκοπούν έτσι και οι κοινωνίες όπου οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις πεθαίνουν.

Πώς απαντάμε στον δημογραφικό εκτροχιασμό;

Πριν από λίγες μέρες η κυβέρνηση με την υποστήριξη όλων των μεγάλων κομμάτων αλλά μικρή αναλογικά πλειοψηφία, ψήφισε το νόμο εξομοίωσης του γάμου των ομοφυλόφιλων με αυτόν των ετεροφυλόφιλων.

Συνηθίζεται πλέον παντού στη Δύση.

Από βιολογικής απόψεως για να γεννηθεί ένα παιδί, εκατομμύρια χρόνια τώρα, χρειάζονται ένα σπερματοζωάριο και ένα ωάριο. Καθώς εκπαιδευόμαστε και μαθαίνουμε παρατηρούντες και μιμούμενοι συμπεριφορές, περισσότερο και από ένα ωάριο με ένα σπερματοζωάριο χρειαζόμαστε το ανδρικό και γυναικείο πρότυπο.

Ο γάμος μεταξύ ανδρών και γυναικών αποτελούσε τον θεμελιώδη λίθο της αναπαραγωγής κάθε κοινωνίας. Η εξομοίωση του γάμου με δυνατότητα τεκνογονίας με έναν που δεν έχει αυτήν τη δυνατότητα, άρα είναι απομίμηση, είναι υποβάθμιση. Παρ’ όλα αυτά είναι ένα μήνυμα των καιρών.

Η επιστημονική σύμβουλος της Βουλής κα Προκοπάκη με έκθεσή της προς τα κόμματα και τους βουλευτές επεσήμανε πιθανά προβλήματα στην ανατροφή παιδιών από δυο γονείς του ιδίου φύλου. Ακόμη κατέγραψε πως κάποιες έρευνες που αποδείκνυαν το αντίθετο χαρακτηρίζονται ως ανεπαρκείς και ενδεχομένως έχουν χειραγωγηθεί. Δεν ίδρωσε κανενός το αυτί.

Το φάουλ της Προέδρου

Εντός αυτού του  πλαισίου για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας βγήκε να εορτάσει με βουλευτές την ψήφιση του σχετικού νόμου.

Εν τω μεταξύ η εφηβική παραβατικότητα και εγκληματικότητα έχει φτάσει στο "κόκκινο". Το ίδιο και μεταξύ των νέων τα φαινόμενα σύγχυσης ως προς το φύλο. Ο αριθμός των παιδιών που νιώθει δυσφορία προς το φύλο αυξάνεται. Στις ΗΠΑ έχει καταστεί πρόβλημα γιατί προχωρούν σε χειρουργικές παρεμβάσεις.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση βάζει στο στόχαστρο τον γάμο και υποχωρεί στα αιτήματα ενός ανερμάτιστου δικαιωματισμού.

Ούτε  είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση της Κεντροδεξιάς κινείται απερίσκεπτα με ταχύτητα στον λαβύρινθο της Αριστεράς, χωρίς μίτο της Αριάδνης.

Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που παντού στον κόσμο μεγαλώνει η ακροδεξιά.

Το πάθημα  των μπολσεβίκων

Τα πρώτα χρόνια της επανάστασης των μπολσεβίκων η ομοφυλοφιλία νομιμοποιήθηκε και τα δεσμά του γάμου χαλάρωσαν.

Η ηγερία της επανάστασης των μπολσεβίκων  Αλεξάντρα Κολοντάι έγραφε: "Η ιστορία ποτέ δεν ξαναείδε τέτοια ποικιλία διαπροσωπικών σχέσεων - ακατάλυτος γάμος και "σταθερή οικογένεια", "ελεύθερες ενώσεις", μυστική μοιχεία, ένα κορίτσι που ζει ανοιχτά με την ερωμένη της σε αυτό που ονομάζεται άγριος γάμος, γάμος σε ζευγάρια, γάμος ανά τρεις ακόμα και ο περίπλοκος γάμος τεσσάρων ανθρώπων - χωρίς φυσικά να αναφέρομαι στις ποικίλες μορφές του εμπορευματοποιημένου σεξ...

Από την άλλη, μια μεγαλύτερη ρευστότητα στις σχέσεις μεταξύ των φύλων συμπίπτει και είναι μάλιστα έμμεσο αποτέλεσμα ενός από τα βασικά καθήκοντα της εργατικής τάξης" (Alexandra Kollontai: "Sexual Relations and the Class Struggle”, 1921).

Στην ιδανική κομμουνιστική κοινωνία οι σχέσεις είναι ελεύθερες και έτσι είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η πατρότητα των παιδιών. Τα παιδιά τα μεγαλώνει η κοινότητα που συμβιώνει σαν κολχόζ, κοοπερατίβα κλπ. Καθώς δεν θα υπάρχει ιδιωτική περιουσία για να κληρονομηθεί δεν θα υπάρξει πρόβλημα σκέφτηκαν οι οικονομιστές.

Στα πρώτα  χρόνια της επανάστασης των μπολσεβίκων λοιπόν  ο θεσμός του γάμου χαλάρωσε.  Αμέσως άρχισαν όμως και τα παρατράγουδα καθώς οι κυοφορούσες εγκαταλείπονταν εύκολα. Στη συνέχεια χωρίς πατρικό ενδιαφέρον, οι ίδιες εγκατέλειπαν τα παιδιά, τα οποία έρεπαν προς την παραβατικότητα.

Διάσημες μπολσεβίκες φεμινίστριες όπως η Κλάρα Τσέτκιν, ή η Αλεξάνδρα Καλοντάι που αναφέραμε που  ηγήθηκαν της αναμόρφωσης του οικογενειακού δικαίου και αρκετές φορές ήρθαν σε προστριβές με τον ίδιο τον Λένιν.

Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο όταν αργότερα, ο Στάλιν για να αντιμετωπίσει τις παρενέργειες επανάφερε τους αυστηρούς παραδοσιακούς  κανόνες για διατήρηση των γάμων και αντιμετώπισε την ομοφυλοφιλία σαν ψυχιατρική νόσο. 

Το αμερικάνικο περιοδικό Ατλάντικ εκείνη την εποχή είχε δημοσιεύσει μια ενδιαφέρουσα επιστολή από τη Ρωσία που περιέγραφε την χαώδη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί.

Βλέπε: The Russian Effort to Abolish Marriage

Αυτό που θέλω να επισημάνω με τα παραπάνω είναι πως είθισται ένα σημάδι της κορύφωσης της περιόδου παρακμής ενός πολιτισμού, εκτός του υψηλού χρέους, της παρασιτικής διαβίωσης, του ανερμάτιστου δικαιωματισμού, να είναι η επίθεση στον θεσμό του γάμου και η αμφισβήτηση των βιολογικών φύλων.

Σεξουαλικός προσηλυτισμός

Υπάρχουν κατηγορίες πως διάφορες σεξουαλικές ή έμφυλες μειονότητες επιχειρούν προσηλυτισμό κυρίως μέσω των κοινωνικών δικτύων. Στο βιβλίο μου η "Επερχόμενη Αταξία" κάνω μια εκτεταμένη αναφορά στο βιβλίο και την περιπέτεια της δημοσιογράφου της Wall Street Journal και συγγραφέως Abigail Shrier. Ο τίτλος του βιβλίου της είναι Irreversible Damage (Ανεπανόρθωτη ζημιά).

Η συγγραφέας έχει μιλήσει με εκατοντάδες άτομα νεαρής ηλικίας που κατά την εφηβεία μέσω κοινωνικών δικτύων παρασύρθηκαν σε σχέση με το φύλο τους και έκαναν χειρουργικές επεμβάσεις. Μετά από λίγα χρόνια το μετάνιωσαν γιατί η δυσφορία που είχαν αισθανθεί για το φυσικό τους φύλο είτε ήταν παροδική είτε υποβολιμαία.

Το γενικό συμπέρασμα στο οποίο κατέληγε ήταν πως τα νεαρά άτομα δεν πρέπει να προχωρούν σε χειρουργικές επεμβάσεις πριν περάσουν κάποια χρόνια και βεβαιωθούν για το τι επιθυμούν. Εξ ου και ο τίτλος, ανεπανόρθωτη ζημιά.

Ο πόλεμος που δέχθηκε από διάφορες οργανωμένες ομάδες ακτιβιστών, δικαιωματιστών και προσηλυτιστών ήταν τεράστιος. Μεγάλες αλυσίδες βιβλιοπωλείων ακόμη και η Αμαζον αναγκάστηκαν από την πίεση να αποσύρουν το βιβλίο. Φανταστείτε να έχετε βιβλιοπωλείο και κάθε μέρα 50 ακτιβιστές να κλείνουν την είσοδο ζητώντας να αποσυρθεί ένα βιβλίο.

Βιβλία στη νεότερη εποχή αποσύρονταν από την κυκλοφορία ή καίγονταν κατά κύριο λόγο από  ναζιστικές ή κομμουνιστικές δικτατορίες.

Επιπλέον, ποιος λογικός άνθρωπος θα συμβούλευε έναν ανήλικο να χειρουργηθεί πριν φτάσει σε ηλικία που οι ορμόνες ισορροπήσουν και κατασταλάξει τι επιθυμεί;

Θέλω με αυτό να επισημάνω πως υπάρχουν κάποιες κατηγορίες που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ευαισθησία και το πνεύμα συμπεριληπτικότητας των ανοιχτών φιλελεύθερων κοινωνιών.

Αυτός είναι ένας λόγος που οι νομοθέτες και οι κυβερνήσεις οφείλουν να είναι προσεκτικές στο τι ψηφίζουν και πώς το εφαρμόζουν.

Τούτο το οφείλουν πολύ περισσότερο οι κυβερνήσεις της κεντροδεξιάς γιατί αυτές τις κεντροαριστεράς και αριστεράς φαίνεται να έχουν χαθεί στο χάος του ανερμάτιστου δικαιωματισμού.

Προκειμένου να ανακοπεί η διόγκωση του κύματος της ακροδεξιάς χρειάζεται μια σοβαρή Κεντροδεξιά που θα τολμήσει να αντιδράσει στον ανερμάτιστο δικαιωματισμό, το μπάχαλο στην παιδεία, την εγκληματικότητα, την παράνομη μετανάστευση και αρκετά άλλα.

2) Ο απόλυτος εξευτελισμός

Δημοτικός υπάλληλος καθαριότητας δούλευε με τηλεργασία από το λαγούμι του στην ορεινή Κορινθία!!!

Τι άλλο θα ακούσουμε!

Και βλέπουμε και τον δήμαρχο να υπερασπίζεται και να δικαιολογεί αυτή την κατάσταση.

Την ώρα που εφαρμόζεται το myERGANI στις ιδιωτικές επιχειρήσεις για το πότε ακριβώς πιάνει δουλειά και πότε σχολάει καθημερινά ένας εργαζόμενος,  χιλιάδες συνειδητοί τεμπέληδες του Ελληνικού Δημοσίου δεν πατάνε το πόδι τους  στη δουλειά τους και πληρώνονται.

Σε δήμους, δημοτικές υπηρεσίες, περιφέρειες, νοσοκομεία, σε άλλους οργανισμούς και υπηρεσίες  του Ελληνικού δημοσίου γίνεται πάρτι από το κλέψιμο, τη διαφθορά και την ατιμωρησία.

Θα απολυθεί ποτέ κανένας προϊστάμενος ή έστω και απλός υπάλληλος στο δημόσιο;

Ή θα συνεχίσουν να κάνουν γλέντι οι δημόσιοι εις υγεία των κορόιδων του ιδιωτικού τομέα που δουλεύουν σαν είλωτες για να τους ταΐζουν; 

Παρακαλώ αν δημοσιεύσετε την επιστολή να μην δημοσιευτούν τα στοιχεία μου. Ευχαριστώ

kostas.stoupas@capital.gr