Ερντογάν έχεις μήνυμα

Του Κώστα Στούπα

1) Το μήνυμα στον Ερντογάν

Το ενδιαφέρον της αμερικάνικης ExxonMobil να πραγματοποιήσει γεώτρηση νοτιοδυτικά της Κρήτης προκειμένου να διαπιστώσει αν υπάρχει εκμεταλλεύσιμο κοίτασμα φυσικού αερίου, αναβαθμίζει περαιτέρω τη στρατηγική σημασία της Ελλάδας σε σχέση με την ενεργειακή και γενικότερη γεωπολιτική ασφάλεια της Δύσης.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Κεφαλαίου του περασμένου Σαββάτου, η πρόθεση της αμερικανικής εταιρείας γνωστοποιήθηκε στην υφυπουργό Ενέργειας Αλεξάνδρα Σδούκου, κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν συναντήθηκε με τον Rochdi Younsi, αντιπρόεδρο της Διεύθυνσης Διεθνών Κυβερνητικών Υποθέσεων της ExxonMonbil, στα γραφεία της εταιρείας στην Ουάσινγκτον.

Βλέπε: Η ExxonMobil αποφασίζει για γεώτρηση στην Κρήτη

Ασχέτως με το αν το σχέδιο τελεσφορήσει, υπάρχει ένα σαφές μήνυμα στη δημοσιοποίηση αυτής της πρόθεσης προς κάθε ενδιαφερόμενη πλευρά, για την ευαισθησία των ΗΠΑ σε σχέση με την Ελλάδα και τον ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή.

Τούτο αν συνδυαστεί με τη ρήτρα των ΗΠΑ προς την Τουρκία, πως αν τελικά προχωρήσει η συμφωνία με τα F-16 θα πρέπει να διασφαλιστεί πως αυτά δεν θα χρησιμοποιηθούν εναντίον άλλης συμμάχου στο ΝΑΤΟ χώρας, ενισχύει περαιτέρω το προφίλ της Ελλάδας.

Θεωρείται βέβαιο πως η  γεώτρηση θα προκαλέσει την αντίδραση της Τουρκίας η οποία θα προσπαθήσει να αντιδράσει με την ενεργοποίηση του τουρκολυβικού μνημονίου. Η εμπλοκή όμως μιας ή δυο αμερικάνικων εταιρειών στο εγχείρημα υπό την πιθανή προστασία αμερικάνικων στρατιωτικών μονάδων δεν αφήνει πολλά περιθώρια.

Επιπλέον, η Τουρκία βρίσκεται σε μια περίοδο που προσπαθεί να εξευμενίσει τις ΗΠΑ προκειμένου να καταφέρει να εκσυγχρονίσει την πολεμική της αεροπορίας που εκτός από την υστέρηση απειλείται με καθήλωση λόγω έλλειψης ανταλλακτικών.

Υπό το πρίσμα αυτό θα δυσκολευτεί να επαναλάβει σκηνικά παρόμοια με αυτά του 2020 όταν ανάγκασε ολόκληρο τον ελληνικό στόλο να κινητοποιηθεί προκειμένου να αποτρέψει τετελεσμένα.

Στην Ελλάδα καλλιεργείται μετ’ επιτάσεως ο μύθος της αποτελεσματικότητας της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Αντ’ αυτού όμως τα τελευταία χρόνια  αυτό που μπορεί να κάποιος να διακρίνει τα τελευταία χρόνια είναι  αντιφατικές στρατηγικές που οδηγούν σε καταστροφικά αποτελέσματα.

Το τουρκολυβικό μνημόνιο οδήγησε στη συμφωνία Ελλάδας και Αιγύπτου για την οριοθέτηση μεταξύ τους ΑΟΖ με τρόπο που ακυρώνει την τουρκολυβική συμφωνία.

Ο Ερντογάν μέχρι πρότινος απειλούσε απροκάλυπτα την Ελλάδα πως θα 'ρθει νύχτα και διαφήμιζε πυραύλους που είχαν εμβέλεια που περιλάμβανε την Αθήνα.

Αντ΄αυτού προ ολίγων μηνών ήρθε σχεδόν γονυπετής να υπογράψει σύμφωνο φιλίας προκειμένου να εξευμενίσει τους Αμερικάνους για τα F-16.

Την περασμένη εβδομάδα αναγκάστηκε να κάνει το ίδιο με την Αίγυπτο, τον πρόεδρο της οποίας αποκαλούσε δικτάτορα που δεν επιθυμεί ποτέ να συναντήσει.

Όλα αυτά αποτελούν σπασμωδικές κινήσεις οι οποίες μέχρι τώρα έχουν αρνητικά αποτελέσματα.

Τα νεοθωμανικά σχέδια στα πλαίσια της ανάδειξης της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη μέχρι στιγμής έχουν βλάψει την Τουρκία και έχουν αναβαθμίσει τον ρόλο της Ελλάδας ως πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή αλλά και κόμβου που συνεισφέρει στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.

Μια δεκαετία νωρίτερα όλα τα σχέδια της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας περνούσαν μέσω αγωγών από την Τουρκία.

Σήμερα τα περισσότερα από αυτά έχουν ακυρωθεί. Αν στην Κρήτη βρεθούν εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα, τα σχέδια για τον αγωγό "EastMed” είναι πολύ πιθανό να  επανέλθουν στο τραπέζι.

Ακόμη και αν αργότερα στις ΗΠΑ ενισχυθούν οι απομονωτιστές, η ανάδειξη της Ελλάδας ως ενεργειακού κόμβου που είναι κρίσιμος για την Ευρώπη θα αναγκάσει την τελευταία να λάβει περισσότερα μέτρα στήριξης της ασφάλειας της χώρας μας.

Οι εξελίξεις συνεχίζουν να είναι θετικές.

2) Πώς η αριστερά ερωτεύτηκε το Ισλάμ

Καλησπέρα Κώστα,

Σχετικά με το σημερινό άρθρο σου με τίτλο "Πώς η αριστερά ερωτεύτηκε το Ισλάμ", θα ήθελα να προσφέρω μια διαφορετική οπτική. Βλέπεις έχω το πλεονέκτημα να μιλάω, λόγω επαφής με νέους συναδέλφους στη δουλειά, με ανθρώπους ακροαριστερής ιδεολογίας. Έτσι έχω αποκτήσει, θεωρώ, μια πολύ καλή εικόνα για το πώς σκέφτονται.

Και, επιγραμματικά, ο τρόπος σκέψης τους είναι πως υποστηρίζεις οτιδήποτε βοηθάει στο να γκρεμιστεί το σύστημα. Ο απώτερος σκοπός φυσικά, έπειτα από το χάος, είναι ο κομμουνισμός. Δεν αναρωτιέσαι για ποιον λόγο βρίζουν τους Ισραηλινούς επειδή βομβαρδίζουν νοσοκομεία της Γάζας (στα υπόγεια των οποίων έχουν τις βάσεις τους οι τρομοκράτες της Χαμάς) ενώ ταυτόχρονα είναι υπέρ του Πούτιν ο οποίος βομβαρδίζει νοσοκομεία στην Ουκρανία; Για τον ίδιο λόγο η ακροαριστερή Woke κουλτούρα στοχοποιεί αποκλειστικά και μόνο τον Δυτικό πολιτισμό, τους πυλώνες του και τα επιτεύγματά του (αξίζει να παρακολουθήσεις την εξής σχετική αποκαλυπτική συνέντευξη ενός Σοβιετικού πρώην πράκτορα που αηδιασμένος αυτομόλησε). Στο τελευταίο μου βιβλίο εξετάζω κυρίως αυτά τα θέματα.

Προφανώς, ανάμεσα στα πλήθη που διαδηλώνουν στις ευρωπαϊκές πόλεις υπέρ της Παλαιστίνης υπάρχουν και άλλες κατηγορίες ανθρώπων, όχι μόνο εκείνοι που μισούν τη Δύση και νοσταλγούν το σφυροδρέπανο. Υπάρχουν και οι χρήσιμοι ηλίθιοι (Σοβιετική ορολογία) που δεν γνωρίζουν ακριβώς για τι πράγμα διαδηλώνουν. Για αυτό σε ερώτηση δημοσιογράφων τι εννοούν με τα πανό που γράφουν "From the river to the sea", απαντούν με αφοπλιστική ειλικρίνεια πως δεν γνωρίζουν τι σημαίνει η φράση. Εκείνοι όμως που κινούν τα νήματα είναι άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν. Για αυτό προσπαθούν να προκαλέσουν αγανάκτηση στον κόσμο με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμα και με πλαστά στοιχεία. Διότι εάν ο κόσμος δεν αγανακτήσει πώς θα δεχτεί το ρίσκο της αλλαγής; Πώς θα γίνει απαθής στην έλευση του χάους; Πρέπει ο άνθρωπος να πιστέψει πως είναι όλα στραβά, ώστε να μην εκτιμάει αυτά που έχει. Να φτάσει σε σημείο να θέλει την κατάρρευση του συστήματος για να τιμωρηθούν οι "έχοντες", χωρίς φυσικά να συνειδητοποιεί τι είναι αυτό που θα αντικαταστήσει το υπάρχον "σάπιο" σύστημα.

Αυτά φυσικά αφορούν τους εχθρούς εντός των πυλών. Διότι οι εξωτερικοί εχθροί, όπως ο Πούτιν, έχουν άλλα κίνητρα, είναι όμως οι φυσικοί σύμμαχοι των δικών μας εγχώριων τρελών. Και προφανώς οι εξωτερικοί εχθροί κάνουν ότι μπορούν για να αποσταθεροποιήσουν την Δύση, με έναν από τους τρόπους να είναι και η πρόκληση αγανάκτησης μέσω προπαγάνδας στα διάφορα μέσα (έντυπα, διαδικτυακά, κλπ).

Φιλικά,

Αλέξανδρος Αγγελής

kostas.stoupas@capital.gr