Κι όμως ο Κασσελάκης κομίζει επανάσταση

Του Κώστα Στούπα 

1) Κι όμως ο Κασσελάκης κομίζει επανάσταση

Θα μπορούσε να είναι σενάριο από ταινία επιστημονικής φαντασίας όπου ζεύγος πλουσίων Αμερικάνων ταξιδεύει σε μια μακρινή αποικία όπου πραγματοποιούν "επιθετική εξαγορά" σε παραπαίον εκλογικά, ηθικά και πολιτικά  κόμμα.

Μάλιστα,  δεν ορρωδούν να εκφράσουν δημόσια τα  όνειρά  τους, εκτός από το να κυβερνήσουν τη χώρα, να αναπαραχθούν μέσω παρένθετων μητέρων (ενοικίασης μητρών) προκειμένου να διαιωνίσουν το DNA, αν και ζεύγος,  χωριστά.

Στο τελευταίο Mad Max: Fury Road  οι μεταφεουδάρχες μια μελλοντικής αποκαλυπτικής εποχής χρησιμοποιούν ανθρώπινα σώματα ως "αιμοσάκους" δηλαδή ως φιάλες αίματος με τις οποίες συνδέονται και αντλούν χρήσιμα συστατικά για τις αυξημένες  ανάγκες του δικού τους σώματος.

Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης μάλιστα δεν δίστασε να δηλώσει δημόσια πως αυτός και ο σύντροφός του προτιμούν αρσενικούς απογόνους.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν υπάρχει κάποιος κοινός παρονομαστής μεταξύ των αριστερών αντιλήψεων περί μισθωτής σκλαβιάς, εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αλληλεγγύης και αλτρουϊσμού και αντιλήψεων που απορρέουν από την πεποίθηση πως οι άνθρωποι δεν είναι τίποτα παραπάνω από σκάφανδρα εγωιστικών γονιδίων, που επιδιώκουν τον πλούτο και τη διαιώνιση.  

Στο έργο του "Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους" ο εκ των πατριαρχών της αριστεράς, Φρειδερίκος Ένγκελς αναλύει από τη σκοπιά του ιστορικού υλισμού, την άποψη πως η οικογένεια ως θεσμός εξασφάλισης  της μονογαμίας αποτελεί εργαλείο εγγύησης πως η ιδιοκτησία θα περιέλθει στους βιολογικούς απογόνους του αρσενικού. Αυτή η ερμηνεία εξηγεί και τη θέση της γυναίκας στο ισλάμ.

Κατά παραγγελία παιδιά περιγράφονται στο δυστοπικό μυθιστόρημα του Άλντους Χάξλεϋ, "Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος". Επίσης, είναι γνωστό πως σε διάφορες πρωτόγονες κοινωνίες τα θηλυκά νεογνά θανατώνονται γιατί στις συνθήκες οικογενειακής οικονομίας προσφέρουν λιγότερα απ΄ όσα χρειάζονται. Το φαινόμενο αυτό περιγράφει άλλωστε και το μυθιστόρημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη "Η φόνισσα" που δημοσιεύτηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα και η ιστορία του εκτυλίσσεται στη Σκιάθο.

Η Φραγκογιαννού πνίγει με τα ίδια της τα χέρια τα θηλυκά νεογνά της εγγονής της.

Όμως, στις κοινωνίες που επιβιώνουν περισσότερα αρσενικά νεογνά, αργότερα προκύπτει ανισομέρεια μεταξύ των δύο φύλων, οπότε τα θηλυκά αποτελούν ένα σπάνιο πόρο όπου μόνο οι πλούσιοι μπορούν να έχουν πρόσβαση. Αυτό αποτελεί αιτία επαναστάσεων...

Άγνοια ή απλά ανοησία;

Κάποιοι πιστεύουν πως οι "πικάντικες" λεπτομέρειες της προσωπικής ζωής του κ. Κασσελάκη αποτελούν μοχλό διείσδυσης του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό  Κέντρο και σε κοινωνικά στρώματα που είναι απολίτικα. Τα στρώματα αυτά όμως αντιδρούν υπερβολικά σε πρόσκαιρα ερεθίσματα και έχουν μνήμη και συγκρότηση... χρυσόψαρου.

Σε λίγους μήνες κάποιο άλλο ασήμαντο γεγονός θα τους αποσπάσει το ενδιαφέρον και θα ξεχάσουν ακόμη και  να πάνε να ψηφήσουν.

Veni vidi vici

Η έλευση του κ. Κασσελάκη από το μακρινό Μαϊάμι και η επικράτηση στο δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα μιας ευρωπαϊκής χώρας αποτελεί πρωτοφανές γεγονός. 

Το πιθανότερο είναι πως ο ίδιος σε λίγους μήνες, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταρρεύσει χαμηλότερα, θα αποχωρήσει, όπως κάνουν οι τουρίστες όταν έρχεται το Φθινόπωρο με τα πρωτοβρόχια. Για ανθρώπους σαν τον Κασσελάκη η ηγεμονία σε ένα κόμμα ή μια χώρα φαίνεται να  μοιάζει με περιπετειώδες  βίντεογκειμ.

Στην κινηματογραφική Predator της Disney του 1987 μια ομάδα Αμερικανών κομάντος υπό τον ταγματάρχη Ντατς (Α. Σβαρτσενέγεκερ) κατά τη διάρκεια μιας αποστολής στη ζούγκλα της Γουατεμάλας έρχεται αντιμέτωπη με ένα εξωγήινο όν κάποιου ανεπτυγμένου πολιτισμού που χρησιμοποιεί τη Γη σαν πάρκο για σαφάρι.

Οι σκληροτράχηλοι Αμερικανοί κομάντος φυσικά αποτελούν την τελευταία πίστα του ρεαλιστικού αυτού δρώμενου ψυχαγωγίας.

Κατά μια ανάλογη έννοια, στο παρακείμενο σενάριο, μια χώρα χρησιμοποιείται σαν πίστα ψυχαγωγίας ενός κόσμου Μάτριξ.

Το έπαθλο του νικητή είναι η ανάληψη της ηγεσίας ενός κόμματος και της χώρας. Παίγνιο και πραγματικότητα συγχέονται σε ένα μεταφεουδαρχικό σκηνικό.

Πόσο μακριά βρίσκεται π.χ. η εποχή που ένας πραγματικά πλούσιος νέο-φεουδάρχης από αυτούς που ελέγχουν καμιά δεκαριά μέγα-επιχειρήσεις, σε τομείς τεχνολογικής αιχμής, θα ζητήσει την ψήφο των Αμερικάνων, των Γάλλων ή των Ρώσων;

Πολλοί πιστεύουν πως επειδή κάποιος κατάφερε από το μηδέν να δημιουργήσει μια περιουσία τρισεκατομμυρίων, μπορεί να κυβερνήσει και μια χώρα.

Μια επιχείρηση είναι το ίδιο με μια χώρα όμως; Σε μια επιχείρηση όποιοι δεν σου κάνουν μπορείς να τους απολύσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Σε μια χώρα αυτούς που δεν σου κάνουν για τη δουλειά δεν μπορεί να τους διώξεις.

Η έλευση Κασσελάκη μπορεί να μην οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ στην αναδιάταξη και επέκταση, αλλά αποτελεί αφορμή για σημαντικούς προβληματισμούς για το μέλλον της δημοκρατίας και της πολιτικής γενικότερα...

Υπό την έννοια αυτή ο Κασσελάκης κομίζει επανάσταση.

2) Επίσκεψη Ερντογάν

Κύριε ΣΤΟΥΠΑ καλημέρα, παρακολουθώ χρόνια την αρθρογραφία σας.

Πρώτη φορά παίρνω το θάρρος και επικοινωνώ μαζί σας. Έρχεται ο κ. Ερντογάν στην Αθήνα, προσφέροντας του βήμα για να επιτεθεί ακόμα μια φορά στο Ισραήλ. Εύχομαι και ελπίζω ο κ. Πρωθυπουργός να είναι κατάλληλα προετοιμασμένος έτσι ώστε, είτε να του δοθεί μια απάντηση ή να μην του επιτραπεί να χρησιμοποιήσει την ΕΛΛΑΔΑ, για να καταφερθεί  εναντίον των συμμάχων μας των Ισραηλινών.

Θα προτιμούσα να μείνω ανώνυμος, σε περίπτωση δημοσίευσης των σκέψεων μου.

Με εκτίμηση Ε.Π

kostas.stoupas@capital.gr