Παραμένουν ανίκανοι να δέσουν τα κορδόνια τους

Του Κώστα Στούπα 

1) Παραμένουν ανίκανοι να δέσουν τα κορδόνια τους

Η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ με τον τρόπο που γίνεται πρωτίστως αποτελεί πολιτικό μήνυμα για όλες τις πολιτικές παρατάξεις και όσους ενδιαφέρονται και παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις.

Η ΣΥΡΙΖΑ αλώθηκε από μια πενιχρή εσωτερική φράξια η οποία χρησιμοποίησε έναν τυχαίο περαστικό, τον κ. Κασσελάκη με εμφάνιση και προσωπική ζωή αρκούντως "πικάντικη" προκειμένου να προσελκύσει το νοσηρό και εφήμερο ενδιαφέρον των ριάλιτι και της κοινής γνώμης που τα ακολουθεί.

Ο κ. Κασσελάκης δεν έχει καμιά σχέση με τον μέσο όρο του πολιτικού ανθρωπότυπου που ακολουθεί την αριστερά, αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα γενικότερα. Η πολιτική του ώσμωση μοιάζει εντελώς επιδερμική ενώ είναι άσχετος με την ελληνική πραγματικότητα και την πολιτική δραστηριότητα.

Το μοναδικό του προτέρημα είναι πως "γράφει" καλά στον φακό και ξέρει να στήνει ελκυστικές σκηνές με περαστικούς για φωτογραφικά ενσταντανέ τα οποία εμπεριέχουν το πλασματικό μήνυμα πως είναι κάποιος από την ελίτ ο οποίος δεν διστάζει να "τσαλακωθεί" ανάμεσα σε καθημερινούς ανθρώπους που νιώθουν προδομένοι.

Ο κ. Κασσελάκης ανήκει στη γενιά και την οικονομική τάξη που εκλαμβάνει την ενασχόληση με την πολιτική σε μια μακρινή μικρή επαρχία της αυτοκρατορίας της Δύσης, σαν κάποιου είδους βιντεοπαιχνίδι στο διαδίκτυο στο οποίο δεν διακινδυνεύει παρά μερικές "ζωές" του χαρακτήρα που υποδύεται. Αν αποτύχει μπορεί άνετα να επιστρέψει στην πραγματική ζωή του χωρίς κανένα ουσιαστικό κόστος.

Οι διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ με την ηγεσία Κασσελάκη οι οποίοι αποχωρούν, εκτός από αδαείς με τη διαχείριση ενός κόμματος στον βαθμό που κάποιος κατάφερε να τους το πάρει μέσα από τα χέρια τόσο εύκολα, είναι υποκριτές και επικίνδυνοι.

Κατ΄αρχήν, στον βαθμό που συμμετείχαν στη διαδικασία ανάδειξης της ηγεσίας οφείλουν να αποδεχτούν το αποτέλεσμα αυτής. Με τη συμμετοχή τους ενέκριναν τη διαδικασία ανάδειξης της ηγεσίας.

Το γεγονός πως έχασαν το κόμμα μέσα από τα χέρια τους σε λίγες μέρες, επειδή κάποιος εκμεταλλεύτηκε τα κενά του καταστατικού, καταδεικνύει και το ερασιτεχνικό επίπεδο της ικανότητας διαχείρισης και διακυβέρνησης που διαθέτουν. Μετά από αυτό, γιατί κάποιος να τους εμπιστευτεί τη διαχείριση μιας χώρας; Το ίδιο εύκολα θα μπορούσαν να τη χάσουν και αυτή.

Γιατί κάποιος να τους εμπιστευτεί τη διαχείριση του κράτους ή της οικονομίας αφού απέδειξαν πως δεν είναι σε θέση να προβλέψουν και να προλάβουν δυσάρεστες εξελίξεις; Μετά από αυτό οι εκατόμβες νεκρών από διάφορα ακραία φυσικά φαινόμενα κατά πόσο μπορούν να αποδοθούν στην ένταση των φαινομένων και όχι της αδυναμία των διαχειριστών;

Οι εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λοιπόν θέτουν γενικότερα ζητήματα για την ποιότητα αυτών που απαρτίζουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το ίδιο το πολιτικό σύστημα γενικότερα...

Όπως λέγαμε το 2015, όταν υπήρχαν ανησυχίες για εκτροπή του πολιτεύματος (την περίοδο που γίνονταν κάποιες δηλώσεις για τον ρόλο του στρατού στη δημόσια ασφάλεια), αυτοί δεν είναι ικανοί να δέσουν τα κορδόνια τους, πραξικόπημα θα κάνουν;

Ιδού λοιπόν η απόδειξη...

2) Περί Σούνακ και Ευρωπαϊκής Ένωσης

Κύριε Στούπα καλημέρα σας,

Διάβασα με προσοχή το σημερινό σας άρθρο.

Δυστυχώς, το θέμα με την ακύρωση της συνάντησης των Πρωθυπουργών Ελλάδας και Η.Β. πήρε μεγάλη έκταση υποκινούμενο και υποβοηθούμενο από την αντιπολίτευση και των 2 χωρών. Δεν νομίζω πως ο πραγματικός λόγος ήταν οι δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη για τα γλυπτά του Παρθενώνα. Η βρετανική πολιτική δεν θα στεκόταν σε ένα τέτοιο θέμα που λογικά είναι πολύ χαμηλά στις προτεραιότητες της. Πιο πιθανό είναι να ήθελε να στείλει ένα μήνυμα στον κ. Ερντογάν παρά στον κ. Μητσοτάκη.

Στη συνέχεια γράφετε:

"Οι Ευρωπαίοι μπορούν να ανταπεξέλθουν δίπλα στον αναδυόμενο ανταγωνισμό μόνο μέσω της εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας με αντάλλαγμα τη συγκυριαρχία. Δηλαδή, οι Ευρωπαίοι έχουν ελπίδα να επιπλεύσουν ως παγκόσμια δύναμη μόνο μέσω της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής ενοποίησης. "

Θα συμφωνήσω μαζί σας αλλά τίνι τρόπω θα γίνει αυτό; Με οργανισμούς σαν την Ε.Ε; Σοβαρά μιλάμε; Η Ε.Ε αποτελεί πλέον ένα σχεδόν ολιγαρχικό καθεστώς. Η συνεχής υπερσυγκέντρωση εξουσιών στις Βρυξέλες, η επιβολή της θέλησης των μεγάλων κρατών στα μικρά, η έλλειψη θεσμικών αντιβάρων, η δυσλειτουργία, ο μακρύς χρόνος λήψεως αποφάσεων, η συνεχής ψήφιση νέων οδηγιών και νόμων, η υπερβολική "σοσιαλιστική" λειτουργία,  η έλλειψη δημοκρατικού ελέγχου, η διαφθορά και όλα όσα βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας κάθε μέρα. Η Ε.Ε καταρρέει και οι εθνικές ελίτ προσπαθούν να συντηρήσουν το μύθο της ένωσης, της αδελφοσύνης και του παράδεισου που λέγεται Ε.Ε. Η ένωση φτιάχτηκε από τα πάνω χωρίς την πλήρη συναίνεση των λαών και για μερικό χρονικό διάστημα λειτούργησε χορηγώντας παχυλές παροχές στα φτωχότερα μέλη ώστε να επιβάλει το κοινοτικό κεκτημένο και να ελέγξει δια αυτού την πλειοψηφία της ηπείρου. Παραμένει το βέτο στην εξωτερική πολιτική που σύντομα το βλέπω να μας χαιρετάει και αυτό.

Αυτό δεν λέγεται συγκυριαρχία αλλά υποτέλεια.

Στη συνέχεια αναφέρετε:

"Η Βρετανοί, κυρίως οι μεγαλύτεροι που μεγάλωσαν με την αίσθηση πως ανήκουν σε μια αυτοκρατορία με παγκόσμια ισχύ, αρνούνται να συμβιβαστούν με την πεποίθηση πως είναι πολίτες μιας μικρομεσαίας δυτικής δημοκρατίας που συναποφασίζει εντός Ε.Ε. με χώρες όπως η Ελλάδα, η Βουλγαρία κλπ. τις οποίες παλαιότερα θεωρούσε υποτελείς τους.

Από αυτή την αίσθηση του τραύματος των περασμένων μεγαλείων πηγάζει και το Brexit που αποδείχτηκε άσκοπο και μπορεί να εξελιχθεί σε καταστροφικό αλλά και αντιδράσεις όπως αυτή της ματαίωσης μιας προγραμματισμένης επίσημης συνάντησης."

Δυστυχώς η ανάλυση αυτή που εμφανίζεται στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά ρηχή. Σίγουρα υπήρχαν Βρετανοί που ψήφισαν και για λόγους χαμένου γοήτρου αλλά η πλειοψηφία το έκανε γιατί αναγνωρίζει σε τι τερατούργημα έχει μετατραπεί Ε.Ε και επιθυμούσε επαναπατρισμό της κυριαρχίας σε εθνικό επίπεδο.

Το πόσο άσκοπο και καταστροφικό θα αποδειχτεί το Brexit μένει να το δούμε. Εναπόκειται στους Βρετανούς και τις Βρετανικές κυβερνήσεις να το κάνουν επιτυχία ή αποτυχία.

Σίγουρα τα καταστροφικά σενάρια για την οικονομία δεν έγιναν πραγματικότητα και αυτό κάτι λέει. Για να δούμε αν θα συμβεί το ίδιο και σε κάποιες θωρακισμένες οικονομίες του Ευρωπαϊκού νότου που μοιράζουν πρωτογενή πλεονάσματα αφειδώς και σε όποιο είδε φως και μπήκε.

Με εκτίμηση,

Β. Γραμματικάκης

Απάντηση: Θα συμφωνήσω πως η Ε.Ε. υπολείπεται σημαντικά των αναγκών της να γίνει πολιτική και στρατιωτική υπερδύναμη για να επιβιώσει. Αν δεν το καταφέρει όμως ποια μπορεί να είναι η τύχη μικρών περιφερειακών μελών της με φθίνοντες δημογραφικούς δείκτες; Αν δεν καταφέρουμε να βγάλουμε (οι Ευρωπαίοι) την Ε.Ε. από το τέλμα, φοβάμαι πως χώρες σαν την Ελλάδα θα πρέπει να προσπαθήσουν πολύ προκειμένου να μην καταστούν δορυφόροι κάποιας μεγαλύτερης δύναμης της περιοχής τους...

kostas.stoupas@capital.gr