Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα;

Του Κώστα Στούπα 

Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα;

Η απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου η οποία δρομολογεί την επιστροφή των συντάξεων των δικαστικών στα επίπεδα του 2012, είναι προφανές πως δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία.

Τουναντίον, αποτελεί επιβεβαίωση της ύπαρξης ενός κλίματος νοσηρότητας, συντεχνιακής νοοτροπίας, κοινωνικής ανευθυνότητας του τρίτου πυλώνα της βαλκανικής μας δημοκρατίας...

Άλλωστε η διαιώνιση της δίωξης εναντίον του επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, μέχρι πριν λίγους μήνες, 13 χρόνια μετά την ελληνική χρεοκοπία, για ένα ζήτημα το οποίο κρίθηκε στην πράξη εδώ και πολλά χρόνια, αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα της ύπαρξης ενός παρακράτους που πορεύεται με συντεχνιακά κριτήρια και ψεκασμένες θεωρίες...

Ως γνωστόν στις 22 Ιανουαρίου του 2013 ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος εναντίον του Ανδρέα Γεωργίου και δύο άλλων στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ μετά από αντίστοιχη παραγγελία των οικονομικών εισαγγελέων για μαγείρεμα των οικονομικών στοιχείων.

Την εποχή της "Πάνω και Κάτω Πλατείας" των αγανακτισμένων οι θεωρίες πως η χρεοκοπία ήταν εικονική, δηλαδή μαγειρεμένη προκειμένου να εκχωρηθεί η εξουσία της χώρας στους δανειστές, ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη.

Αυτή τη "θεωρία συνωμοσίας" χρησιμοποίησαν περιθωριακά άτομα και πολιτικά σχήματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ του 3%, η Χρυσή Αυγή του 0,20% και ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας Πάνος Καμμένος και άθροισαν όλοι μαζί πάνω από το 50% του εκλογικού σώματος...

Βέβαια, όταν το 2015 οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έγιναν εξουσία και αντίκρισαν την άβυσσο που θα προκαλούσε μια χρεοκοπία και έξοδος από το ευρώ, ανέκρουσαν πρύμναν και υπέγραψαν το τρίτο μνημόνιο, επιβαρύνοντας τη χώρα με περισσότερα από 100 δισ. ευρώ επιπλέον.

Ενώ λοιπόν οι θεωρίες συνωμοσίας είχαν καταπέσει από το 2015, κάποιοι κύκλοι συνέχιζαν τη δίωξη εναντίον του Ανδρέα Γεωργίου μέχρι το θέρος του 2023.

Η Ελλάδα το 2010 χρεοκόπησε γιατί το χρέος είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Τα δυο τρίτα αυτού του χρέους τότε προέρχονταν από την κρατική συμμετοχή στη συνταξιοδοτική δαπάνη. Αυτά είναι γνωστά, τα έχουμε αναφέρει και αποδείξει πολλές φορές κατά το παρελθόν...

Ακόμη και σήμερα, όμως, η κατάσταση της χώρας δεν έχει αλλάξει ριζικά. Η συνταξιοδοτική δαπάνη κάθε χρόνο ξεπερνά τα 30 δισ. ευρώ.  Από αυτά, το 52% το καλύπτει το κράτος και το 48% οι ασφαλιστικές εισφορές των νυν εργαζομένων. Ήτοι και από τα νέα παιδιά που ξεκινάνε να εργάζονται με 800 ευρώ τον μήνα πληρώνονται ακόμη συντάξεις άνω των 2.000 ευρώ.

Προκειμένου να έχετε μια εικόνα του μεγέθους, τα 30 δισ. τον χρόνο  αντιπροσωπεύουν το 15% του ΑΕΠ και είναι η υψηλότερη συνταξιοδοτική δαπάνη  στον κόσμο. Υψηλότερη στον κόσμο με ακόμη μεγαλύτερη διαφορά είναι η κρατική επιδότηση του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Τουτέστιν, ένα σημαντικό μέρος φόρων όπως ο ΦΠΑ, οι Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης, ο ΕΝΦΙΑ κλπ υπάρχουν για να πληρώνονται οι συντάξεις.

Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που τα καύσιμα, τα τρόφιμα και γενικότερα τα πάντα στην Ελλάδα είναι ακριβότερα σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης που έχουν και υψηλότερους μισθούς.

Η κρατική επιδότηση του συνταξιοδοτικού αντιπροσωπεύει περίπου το 20% του κρατικού προϋπολογισμού τα έσοδα του οποίου φτάνουν περί τα 72 δισ. ευρώ.

Αν δεν είχαν γίνει οι μνημονιακές περικοπές η συνταξιοδοτική δαπάνη σήμερα θα ήταν κοντά στα 40 δισ. ευρώ και  μαζί με τη μισθολογική δαπάνη του Δημοσίου θα αντιπροσώπευαν πάνω από τα 2/3 των εσόδων του προϋπολογισμού.

Τούτο σημαίνει πως δεν θα περίσσευαν χρήματα για σχολεία, αντιπλημμυρικά, περιπολικά, αμυντικό εξοπλισμό, δικαστικές αίθουσες κλπ.

Η απόφαση λοιπόν των δικαστών για επιστροφή των δικών τους συντάξεων στα προ του 2012 επίπεδα είναι προκλητική και άδικη για την υπόλοιπη κοινωνία.

Πόσο μάλλον που η ποιότητα της δικαιοσύνης που απονέμεται στη χώρα υπολείπεται σημαντικά των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών...

Σύμφωνα με τον World Justice Project Rule of Law Index η Ελλάδα βρίσκεται πολύ χαμηλά στη διεθνή κατάταξη σε ό,τι αφορά τη λειτουργία και την απόδοση δικαιοσύνης.

Συγκεκριμένα με βάση την έκθεση του 2021 η χώρα μας κατείχε μόλις την 48η θέση της παγκόσμιας κατάταξης για τη δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου. Με σκορ 0.61 η Ελλάδα βρίσκεται πιο κάτω από χώρες όπως η Ναμίμπια, η Ρουάντα, η Ρουμανία, η Χιλή, η Κοστα Ρικα, η Ουρουγάη, η Λετονία, και η Λιθουανία.

Βλέπε: Πολύ χαμηλά στην παγκόσμια κατάταξη για τη δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου η Ελλάδα: Πίσω από χώρες όπως η Ναμίμπια, η Ρουάντα και η Ρουμανία

Είναι προφανές λοιπόν πως δεν υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα, και αν υπάρχουν δεν γνωρίζουν οικονομικά (ή παριστάνουν πως δεν γνωρίζουν)...  

kostas.stoupas@capital.gr