Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε...

Του Κώστα Στούπα 

Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε...

Το σύνθημα ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε το είχε διατυπώσει πρώτος ο Γιώργος Παπανδρέου στις αρχές της χρεοκοπίας της περασμένης δεκαετίας, όταν επιτέλους με πολλούς μήνες καθυστέρηση αντελήφθησαν στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πως η χώρα "κατεβάζει ρολά"...

Στα κυριακάτικα φύλλα της 10^ης Σεπτεμβρίου το Βήμα και η Καθημερινή φιλοξενούσαν δυο άρθρα με τον παραπάνω τίτλο.

"Βουλιάζουμε, δεν αλλάζουμε" ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος του Βήματος σε άρθρο που υπέγραφε ο Ι.Κ. Πρετεντέρης.

"Ή θα σοβαρευτούμε ή θα βουλιάξουμε" ήταν ο τίτλος του άρθρου του Αλέξη Παπαχελά στην Καθημερινή.

Αμφότεροι με υψηλές θέσεις στα δυο εκδοτικά συγκροτήματα αποτελούν και το βαρύ πυροβολικό της ελληνικής σοβαρής αρθρογραφίας.

Οι συνωμοσιολόγοι και ρηχοί αντισυστημικοί που συνιστούν τις κύριες συνιστώσες του ηλεκτρονικού όχλου, συμπέραναν αβρόχοις ποσίν πως η σύμπτωση δεν ήταν τυχαία, αλλά αποτέλεσμα  συναστρίας των επιδιώξεων των μεγάλων συμφερόντων, που αποφάσισαν να πιέσουν την κυβέρνηση...

Η εκτίμηση της στήλης είναι πως η σύμπτωση ήταν αποτέλεσμα της "όσφρησης" του κλίματος που διαμορφώνεται τους τελευταίους μήνες και ειδικά μετά τις εκλογές που εξάλειψαν τoν κίνδυνο επανόδου των "ανερμάτιστων" του ΣΥΡΙΖΑ.   

Η χώρα κατά την περασμένη δεκαετία είχε την ευκαιρία να αλλάξει προκειμένου να μην βουλιάξει. Χάρη στον πακτωλό των εκατοντάδων δισ. με τα οποία οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ δεν επέτρεψαν στη χώρα να χρεοκοπήσει και να μηδενίσει το κοντέρ των κεκτημένων και του δυτικού επιπέδου διαβίωσης, η χώρα δεν χρεοκόπησε αλλά ούτε άλλαξε...

Πολλές από τις προσαρμογές που έγιναν την περίοδο των μνημονίων αναγκαστικά, με την έξοδο από αυτά ατόνησαν. Για την ακρίβεια δημιουργήθηκαν παραθυράκια παράκαμψης...

Ως θιασώτης της θεωρίας της δημιουργικής καταστροφής θεωρώ πολύ πιθανό πως στην επόμενη διεθνή κρίση, όπως έγινε και το 2008, θα αναγκαστούμε πάλι να βρεθούμε στη δίνη επώδυνων μεταρρυθμίσεων που δεν έγιναν όταν έπρεπε...

Όπως θα θυμάστε το 2008 ξέσπασε η διεθνής οικονομική κρίση και η πεποίθηση που υπήρχε στην Ελλάδα μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνώμενων, ήταν πως η οικονομία ήταν ισχυρά θωρακισμένη.

Τα χρόνια που είχαν προηγηθεί του 2008 η Ελλάδα χάρη στον εύκολο δανεισμό αναπτυσσόταν ταχύτερα από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Το κραχ του 2008 υποχρέωσε τα διεθνή κεφάλαια να μειώσουν την έκθεσή τους σε χώρες υψηλού ρίσκου. Η χρεοκοπία της Ελλάδα ήταν θέμα χρόνου....

Σας θυμίζει τίποτα αυτό το σκηνικό;

kostas.stoupas@capital.gr