Το τέλος των καταθέσεων…

Του Κώστα Στούπα

1)Το τέλος των καταθέσεων…

_{"History never repeats itself, but it does often rhyme."   Mark Twain}

Στο σημερινό άρθρο θέλω να επιστήσω την προσοχή σε ένα νέο στοιχείο το οποίο τους επόμενους μήνες θα μπορούσε να προκαλέσει αναταράξεις στην οικονομική συμπεριφορά των νοικοκυριών και κατά συνέπεια τη διεθνή οικονομία και κυρίως τις μικρές περιφερειακές οικονομίες (σαν την δική μας), η οποία όταν "συναχώνονται" οι ΗΠΑ, η Ευρώπη ή η Κίνα παθαίνει "πνευμονία"…

Το στοιχείο αυτό είναι οι καταθέσεις. Είναι γνωστό πως το διεθνές lockdown κατά την διάρκεια της πανδημία εκτίναξε σε όλο τον κόσμο τις καταθέσεις των νοικοκυριών.

Άπαντες βρεθήκαμε κλεισμένοι στα σπίτια μας με τα επιδόματα και τις ενισχύσεις που έφτασαν αρκετά τρισ. δολάρια και ευρώ να πέφτουν σαν καταιγίδα επί πληττόμενων και μη…

Ένα μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων μεταγγίστηκε στις καταθέσεις των νοικοκυριών, ενώ το σύνολο προστέθηκε στο δημόσιο χρέος που… αρμενίζει πλέον σε εύφλεκτες περιοχές…

Αμέσως μετά την πανδημία ακολούθησε μια έκρηξη ζήτησης προϊόντων και υπηρεσιών. Η στέρηση της περιόδου του "lockdown" οδήγησε στην έκρηξη της αναπλήρωσης των χαμένων μικρών και μεγάλων απολαύσεων.

Εν τω μεταξύ, η ανωμαλία στις παγκόσμιες  αλυσίδες τροφοδοσίας που προκάλεσε η πανδημία κλιμάκωσε ελλείψεις, φόβους, τιμές και ζήτηση…

Η περίοδος του πανδημικού "κλειδώματος" φαίνεται πως έχει επηρεάσει αρκετά τον ψυχισμό και τις συμπεριφορές ενός σημαντικού τμήματος του παγκόσμιου πληθυσμού.

Μετά την πανδημία πολλοί βλέπουν τη ζωή με άλλο μάτι και μειώνουν τις ώρες απασχόλησης σε σύγκριση με την ώρα που θέλουν να περάσουν διασκεδάζοντας, ταξιδεύοντας ή στο σπίτι με την οικογένεια τους…

Τις συνέπειες της αλλαγής αυτών των συμπεριφορών σε συνδυασμό με την έλλειψη εργατικών χεριών λόγω δημογραφικής γήρανσης και υπερκατανάλωσης (σήμερα γιατί κανένας δεν γνωρίζει τι μας επιφυλάσσει το αύριο), έχουμε αρχίσει να τις βιώνουμε με την "νεκρανάσταση" του πληθωρισμού και το οικονομικό και χρηματιστηριακό μπουμ που ακολούθησε την πανδημία…

Ένα σημαντικό μέρος της έκρηξης της ζήτησης που ακολούθησε την πανδημία οφείλεται στην στέρηση απολαύσεων της περιόδου του "κλειδώματος" και την σημαντική αύξηση των καταθέσεων.

Σύμφωνα με το διάγραμμα των Economist  που δημοσιεύουμε, οι καταθέσεις των ιδιωτών στις ΗΠΑ εκτινάχθηκαν από τα 150 δισ. τον μήνα πριν την πανδημία περίπου σε 550 δισ. δολάρια τον μήνα.

Με το τέλος της πανδημίας και των "κλειδωμάτων" οι μηνιαίες καταθέσεις άρχισαν να μειώνονται έχοντας επιστρέψει αυτή την περίοδο σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά που ήταν πριν τον "Covid-19".

Κάποιες μελέτες ειδικών υποστηρίζουν πως στους επόμενους 2-3 μήνες θα "εξατμιστούν" και τα τελευταία υπόλοιπα αυτών των καταθέσεων.

Σύμφωνα με τον Economist: "…το περασμένο έτος η επιτυχία της αμερικανικής οικονομίας στηρίχθηκε σε τρεις πυλώνες: Μια υγιή αγορά εργασίας, πτώση του πληθωρισμού και ισχυρές δαπάνες που τροφοδοτήθηκαν  από τις αποταμιεύσεις που συσσωρεύτηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Αυτός ο τελευταίος πυλώνας μπορεί να αρχίσει να υποχωρεί. Έρευνα των Hamza Abdelrahman και Luiz Oliveira της Ομοσπονδιακής Τράπεζας του Σαν Φρανσίσκο δείχνει ότι οι Αμερικανοί έχουν "κάψει" περισσότερο από το 90% των "υπερβολικών αποταμιεύσεων" που συγκέντρωσαν το 2020 και το 2021…".

Βλέπε: America’s pandemic savings are running out

Για την Ευρώπη και τη Κίνα δεν υπάρχουν παρόμοια στοιχεία. Σύνηθες είναι όμως να ακολουθούν τις εξελίξεις που συμβαίνουν στην μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη με κάποια καθυστέρηση. Στην Ελλάδα, στον βαθμό που οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ξοδεύουν τις καταθέσεις των επιδομάτων της πανδημίας και σε ταξίδια, είναι λογικό οι καταθέσεις ακόμη να αυξάνονται.

Αν όμως μια ύφεση στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ μειώσει τις ροές χρήματος προς τον νότο, τα κακά "μαντάτα" θα φτάσουν  και εδώ…

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως η χρεοκοπία του 2010 προέκυψε 1-2 χρόνια μετά το κραχ του 2008, το οποίο οδήγησε τα διεθνή κεφάλαια σε αποφάσεις αποφυγής του υψηλού ρίσκου, κάτι που έθεσε χώρες του νότου όπως η Ελλάδα εκτός αγορών…

Καλύτερα το προλαμβάνειν παρά το πληρώνειν, λοιπόν..

Η μεγάλη εικόνα…

H περίοδος που ξεκίνησε μετά την αναταραχή που προκάλεσε στη διεθνή οικονομία η πανδημία του "covid-19" και τον πόλεμο που προκάλεσε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θυμίζει την περίοδο του μεσοπολέμου. Τούτο το έχουμε ξαναγράψει εδώ και το έχω αναλύσει διεξοδικά στο βιβλίο μου "Η επερχόμενη Αταξία" που κυκλοφόρησε στην αρχή του καλοκαιριού.

Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος τελείωσε το 1918 και πριν τελειώσει είχε ξεκινήσει η πανδημία της "Ισπανικής Γρίπης" η οποία στοίχισε τη ζωή σε δεκάδες εκατομμύρια…

Τα δεινά του πολέμου και ο φόβος της πανδημίας που ακολούθησε συνέβαλαν στην καλλιέργεια στη Δύση  συμπεριφορών "άδραξε τη μέρα" ή μην αφήνεις για αύριο μια ευχαρίστηση που μπορείς να απολαύσεις σήμερα…

Η δεκαετία που ακολούθησε έμεινε στη ιστορία για την χαλαρότητα των ηθών, το ηδονιστικό κλίμα, την εκρηκτική οικονομική ανάπτυξη, την αύξηση του χρέους, την εκτόξευση των χρηματιστηρίων και την μαζική εφαρμογή τεχνολογικών καινοτομιών όπως η αυτοκίνηση, το ραδιόφωνο, το τηλέφωνο….

Η συγκυρία αυτή θυμίζει σε πολλά σημεία την περίοδο του διανύουμε.

Η περίοδος αυτή πριν ένα αιώνα τελείωσε με το "κραχ του 1929". Η ύφεση που ακολούθησε ενίσχυσε τα πολιτικά άκρα και έφερε στην εξουσία τους ναζιστές του Χίτλερ και τους φασίστες του Μουσολίνι και του Φράνκο.

Η άνοδος του στρατηγού Φράνκο στην εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα οδήγησε στον ισπανικό εμφύλιο, όπου δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά τα σύγχρονα όπλα της εποχής. Ο βομβαρδισμός της Γκουέρνικα από τα γερμανικά αεροπλάνα έχει μείνει στην ιστορία χάρη και στον πίνακα του Πάμπλο Πικάσο. Οι δημοκρατίες και η ΕΣΣΔ από τη μία πλευρά, όπως η ναζιστική Γερμανία από την άλλη, στήριξαν τις αντιμαχόμενες παρατάξεις, με ένα τρόπο που θυμίζει το πόλεμο στην Ουκρανία σήμερα.

Μοιάζει να έχουμε εισέλθει σε μια ταραχώδη και ενδιαφέρουσα δεκαετία το τέλος της οποίας είναι δύσκολο κάποιος να προβλέψει…

Ο ίδιος δεν πιστεύω πως η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλά βρίσκομαι εγγύτερα σε αυτό που έλεγε ο Μαρκ Τουεν, πως ομοιοκαταληκτεί…

Καλό τέλος Καλοκαιριού λοιπόν…

2) Ποιος βάζει τις φωτιές…

Αγαπητέ κύριε Στούπα,

Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο από αυτό που περιγράφεται. Γιατί οι κυβερνήσεις αδιαφορούν για τα σοβαρά προβλήματα του Έβρου.

Το λαθρεμπόριο ήταν πάντα ένα θέμα στον Έβρο. Αλλά αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια στον Έβρο, δηλαδή το λαθρεμπόριο ανθρώπων είναι άκρως επικίνδυνο.

Μέσα στην χρονιά σκοτώθηκαν από τους λαθροδιακινητες 2 συμπολίτες μας (αντίθετη κίνηση σε Εγνατία), τραυματίστηκαν 5 σε χωριό πολύ μικρό, έχουν καταστρέψει περιουσίες φτωχών κατοίκων της περιοχής. Ο Έβρος δέχεται απανωτά χτυπήματα. Αν διαβάσετε τα δελτία τύπου της Αστυνομίας το καθημερινό έγκλημα είναι η λαθροδιακινηση.

Τα λεφτά είναι πολλά κύριε Στούπα και το κόστος το πληρώνει ο Έβρος.

Λέτε αν έρθουν 100 εκατ., τον Μάρτιο του 2020 ο πληθυσμός που βρίσκονταν στην απέναντι πλευρά του ποταμού ήταν μεγαλύτερος από την πληθυσμό του Έβρου. Αν δεν κινητοποιούνταν οι κάτοικοι στον Έβρο θα επικρατούσε χάος. Μην ακούτε τους στρατηγούς που υπερηφανεύονται ότι σταμάτησαν την εισβολή, οι κάτοικοι την σταμάτησαν και αυτό είναι μια μορφή αυτοδικίας. Και μετά εγκατάλειψη και συνέχιση των καταστροφών. Η πολιτεία; Απούσα.

Ο Αποστόλης που "συνέλαβε" τους μετανάστες, ήταν ο ίδιος λαθρομετανάστης από την Αλβανία. Ένα παράδειγμα ενσωμάτωσης μεταναστών από μια κοινωνία συντηρητική, αγαθή και φοβισμένη. Εγώ έκανα εργολάβο τον Αποστόλη και του έκανα την πρώτη κατήχηση για να γίνει χριστιανός. Τα συνεχή προβλήματα της περιοχής τον έκαναν να λειτουργήσει συναισθηματικά.

Λάθος του. Αυτό όμως είναι το προμήνυμα μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε αναβρασμό. Αν δείτε τα μηνύματα στα σοσιαλ θα διαπιστώσετε ότι άνθρωποι μορφωμένοι, με εμπειρία στο εξωτερικό, με κάποια ηλικία, γιατροί, δάσκαλοι, καθηγητές να εκφράζονται με λέξεις που δεν μπορώ να πιστέψω.

Στις εκλογές βγήκε βουλευτής της Ελληνικής Λύσης και οι Σπαρτιάτες είχαν ένα μεγάλο ποσοστό. Οι ψηφοφόροι που τους ψήφισαν ήταν ΝεοΔημοκρατες και η αιτία η παράνομη διακίνηση ανθρώπων. Αυτό δε το ανέφερα και σε 2 βουλευτές της ΝΔ.

Για το ρεπορτάζ:

Οι φωτιές και πέρυσι και φέτος στην περιοχή της Δαδιάς μπαίνουν πάνω  στους δρόμους διακίνησης στον ορεινό όγκο του Έβρου. Βρέχονται περνώντας το ποτάμι και ανάβουν φωτιές για να στεγνώσουν. Παλαιότερα μπαίναν στα σπίτια και στις αποθήκες στα χωριά και τις άφηναν σε άθλια κατάσταση και μερικές φορές άφηναν φωτιές. Όταν στο διπλανό μου σπίτι έχουν μπει και το έχουν καταστρέψει, πώς εγώ θα συμπεριφερθώ όταν δω 20 άτομα μπροστά μου; (Τηλεφώνησα σε αξιωματικό της αστυνομίας, έστειλα φωτο με το αυτοκίνητο που ήταν ίδιο μοντέλο με το δικό του και αυτός δεν έστειλε ποτέ βοήθεια). Τα σπίτια στα χωριά κινδυνεύουν άμεσα και τον χειμώνα συχνά είμαι μόνος σε ακτίνα 2 χιλιομέτρων. Εσείς τι θα κάνατε στην θέση μου; Αυτό είναι καθημερινό στον Έβρο.

Όταν το κράτος και η δικαιοσύνη δεν υπάρχουν, ο λαός παίρνει τον νόμο στα χέρια του και αυτό είναι το άκρως επικίνδυνο στον Έβρο σήμερα. Ο Αποστόλης είναι απλός ένα σημάδι της έκρηξης που έρχεται.

Για τους Εβρίτες τα ΜΜΕ παίζουν το παιχνίδι των ΜΚΟ, για αυτό σας παρακαλώ να προσέχετε τι γράφεται.

Σας στέλνω το κείμενο λόγω της εκτίμησης στο πρόσωπο σας.

Δημήτρης Δημητρακόπουλος

Υ.Γ.: Συγνώμη για τα λάθη. Σας γράφω από το τηλέφωνο μια και τρεις μέρες βρίσκομαι εθελοντικά στο βουνό για την επιτήρηση της φωτιάς.

3)Σχόλια αναγνωστών…

Αξιότιμε κύριε Στούπα,

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που φιλοξενήσατε την επιστολή μου για την πρόσφατη διεπαφή που είχα με το Υπουργείο Παιδείας για την επικύρωση του πτυχίου μου.

Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον τα σχόλια των άλλων αναγνωστών σας όσον αφορά την επιστολή μου.

Με αφορμή τον σχολιασμό του αναγνώστη σας για την υπόθεσή μου, που φιλοξενήσατε στην σημερινή σας στήλη, θα ήθελα να δώσω κάποιες διευκρινίσεις για τον λόγο που ωθήθηκα να σας γράψω για την υπόθεσή μου.

Εργάζομαι στο εξωτερικό και για να ανανεώσω την βίζα μου μου ζητήθηκε να προσκομίσω επικυρωμένο αντίγραφο του πτυχίου μου, οπότε θεώρησα λογικό να προσκομίσω το Master που ήταν και το πιο πρόσφατο.

Φυσικά και δεν γνώριζα ότι τα Μaster του ALBA πριν το 2013 δεν αναγνωρίζονται ούτε είχα την απαίτηση να παρανομήσει η υπάλληλος με την οποία ήρθε σε επαφή η δικηγόρος.

Αυτά όμως που θα περίμενα από ένα πολύ προχωρημένα ψηφιοποιημένο κράτος είναι:

- Με ένα, δύο ή τρία τηλεφωνήματα, και πιστέψτε με τα έκανα όπως και έστειλα και αρκετά emails στην εδώ πρεσβεία και σε διάφορες αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες στην Ελλάδα, κάποιος να με πληροφορήσει ότι το συγκεκριμένο πτυχίο δεν αναγνωρίζεται ώστε να μην μπω στην διαδικασία να πληρώσω δικηγόρο και στο τέλος να μη γίνει τίποτα.

- Να υπάρχει συνέχεια στην λειτουργία του κράτους. Σε περίπτωση που μπορούσε να γίνει η επικύρωση, θα έπρεπε να περιμένω μέχρι να γυρίσει η προϊσταμένη από τις διακοπές της;

- Να μάθει εγκαίρως η αντικαταστάτρια της προϊσταμένης ότι δεν αναγνωρίζεται το πτυχίο και όχι να αναγκάσει την δικηγόρο να φύγει από το Μαρούσι και να πάει στη πλατεία Μαβίλη και να ξαναγυρίσει στο Μαρούσι για να της πει ότι δεν επικυρώνεται γιατί είναι πριν από το 2013

- Όταν μίλησα με την υπάλληλο και της έκανα ερωτήσεις για θέματα για τα οποία όφειλε να γνωρίζει τις απαντήσεις, να μη με θεωρεί "περίεργο”

Μήπως έχω υπερβολικές προσδοκίες;

Κλείνοντας, και σε απάντηση σχολίων που διάβασα από άλλους αναγνώστες σας για την υπόθεσή μου, να σημειώσω ότι η επικύρωση χρειαζόταν για πρακτικούς και ουσιαστικούς λόγους και όχι από εγωπάθεια για να δείξω ότι έχω ΜΒΑ. Όπως πολύ σωστά ανέφερε ένας αναγνώστης σας, η αξία του κάθε στελέχους καθορίζεται από την αγορά εργασίας, την εμπειρία του και όχι μόνο από τα πτυχία του.

Το ΜΒΑ μου το πλήρωσε η πολυεθνική εταιρία στην οποία εργαζόμουν τότε και με έστειλε στο ALBA γιατί τότε το ΜΒΑ του ALBA ήταν το καλύτερο. Το γεγονός ότι ένα ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα, ακόμα και αν δεν είναι αναγνωρισμένο, προσφέρει μόρφωση ανωτέρου επιπέδου των κρατικών, δεν θα έπρεπε ενοχλεί κάποιους, αλλά να γίνει αφορμή προβληματισμού για το πώς η κρατική παιδεία μπορεί και πρέπει να αναβαθμιστεί.

Τέλος, το να γίνονται επισημάνσεις για τομείς του δημοσίου που χρήζουν βελτίωσης, πιστεύω ότι είναι προς όφελος όλων των πολιτών με την προϋπόθεση ότι μετά τις επισημάνσεις θα γίνουν και τα απαραίτητα βήματα για την βελτίωση.

Με εκτίμηση,

Δ.Ν.