Ο ακήρυχτος πόλεμος…

Του Κώστα Στούπα

Δίκοπο μαχαίρι οι εκλογές…

1) Ο ακήρυχτος πόλεμος…

Η σύλληψη πριν από λίγες μέρες δυο Πακιστανών οι οποίοι  με την καθοδήγηση ομοεθνή τους από το Ιράν, σχεδίαζαν τρομοκρατικό χτύπημα στην Αθήνα, ενδεχομένως να αποτελεί μια προειδοποίηση για τις μορφές και την έκταση του γεωπολιτικού ανταγωνισμού μεταξύ Ανατολής και Δύσης…

Οι δυο Πακιστανοί βρίσκονταν στην Ελλάδα 4 και 5 χρόνια αντίστοιχα και απασχολούνταν σε αγροτικές και οικοδομικές εργασίας στη Ζάκυνθο και της Σπάρτη.

"Οι αμοιβές που τους υποσχόταν ο "εγκέφαλος" ήταν σε δικά τους χρήματα, τα οποία αντιστοιχούσαν σε 10.000 - 15.000 ευρώ. Επίσης, τους έλεγε να χρησιμοποιήσουν όπλα ή εκρηκτικά για την επίθεση και όταν έχει πολύ κόσμο να βάλουν φωτιά με φιάλες υγραερίου προκειμένου να καούν όσοι βρίσκονταν στο εσωτερικό του εστιατορίου. Τους προέτρεπε να στρατολογήσουν και άλλα άτομα προκειμένου να κάνουν δολοφονίες σε πλατείες, στάδια και εμπορικά κέντρα.

"Να σκοτώσουμε 2, να σκοτώσουμε 3, όσους περισσότερους μπορούμε" φέρεται να τους έγραφε.

Η αστυνομία προχώρησε σε ακόμη 15 προσαγωγές Πακιστανών που φέρεται να επιχείρησαν να στρατολογήσουν τους δυο συλληφθέντες, αλλά δεν προέκυψε κάτι σε βάρος τους…"

Βλέπε: Εξαρθρώθηκε τρομοκρατικό δίκτυο που σχεδίαζε επιθέσεις στην Ελλάδα…

Στην Ελλάδα υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες παράνομα εισελθόντες μουσουλμάνοι. Αν μερικές εκατοντάδες από αυτούς εκμαυλιστούν από τρομοκρατικά δίκτυα  είτε με πρόσχημα το θρησκευτικό μίσος είτε τα χρήματα, τότε η χώρα θα έχει πρόβλημα…

Η σύλληψη των δυο Πακιστανών μοιάζει μεν την κορυφή του παγόβουνου ενός προβλήματος που επωάζεται εδώ και δεκαετίες στις περισσότερες δυτικές κοινωνίες. Ακόμη και αν η πλειοψηφία των μεταναστών στη Δύση αρνηθεί να εκμαυλιστεί από τα δίκτυα τρομοκρατίας και δολιοφθορών της Ανατολής, μερικές χιλιάδες θα είναι αρκετοί για να προκαλέσουν σοβαρές δολιοφθορές και πανικό στο εσωτερικό των δυτικών δημοκρατιών…

Κατά τις  δεκαετίες του ’70 και του ’80 οι σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες με την καθοδήγηση μερικών από τους δεκάδες τρομοκρατικούς πυρήνες, κατάφεραν να αναστατώσουν τις δυτικές κοινωνίες…

Αν οι Ερυθρές Ταξιαρχίες και η RAF  δεν αριθμούσαν πάνω από μερικές εκατοντάδες μέλη, κατάφεραν καίρια πλήγματα στην καρδιά των χωρών που ανέπτυξαν δράση.

Εν αντιθέσει με τα μέλη των αριστερών τρομοκρατικών οργανώσεων που πολιτισμικά αποτελούσαν τμήμα από τη σάρκα των αξιών του δυτικού πολιτισμού, οι μετανάστες από ισλαμικές χώρες δεν διστάζουν να εκφράζουν την περιφρόνηση και το μίσος τους για τη Δύση και τις αξίες της.  Οι πρώτοι, μετά την εφηβική εξέγερση εναντίον του συστήματος των πατεράδων τους, επέστρεψαν και ενσωματώθηκαν σ' αυτό…

Οι δεύτεροι είναι δύσκολο να ενσωματωθούν σε ένα κόσμο ο οποίος θα τους θεωρεί όλους εν δυνάμει σαν απειλή…

Επιπλέον, στην ενοχική Δύση μέρος της Αριστεράς βλέπει τους μετανάστες σαν σανίδα πολιτικής σωτηρίας μετά την ενσωμάτωση του προλεταριάτου στη μεσαία τάξη…

Οι αντιρρήσεις της Αριστεράς στον  έλεγχο των συνόρων και την εφαρμογή  μια οργανωμένης και αυστηρής μεταναστευτικής πολιτικής, αποτελεί αιτία πολιτικής αποσταθεροποίησης γιατί ενισχύει την άκρα δεξιά να επιβάλει την πολιτική της ατζέντα…

Η κλιμάκωση της γεωπολιτικής έντασης θα πιέσει τις δυτικές κοινωνίες να λάβουν μέτρα κατά των κινδύνων που αναδύονται στους θύλακες των μεταναστών στο εσωτερικό της. Τούτο θα δυσκολέψει την ενσωμάτωση όσων επιλέγουν τη Δύση για πατρίδα τους.

Όταν οι ΗΠΑ κήρυξαν το πόλεμο στην Ιαπωνία, μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ όλοι οι Αμερικάνοι ιαπωνικής καταγωγής ετέθησαν υπό αυστηρό περιορισμό στις ΗΠΑ. Η κυβέρνηση δεν μπορούσε να ξεχωρίσει αυτούς που παρέμεναν πιστοί στις ΗΠΑ από τους άλλους που θα ήταν πρόθυμοι να ακολουθήσουν εντολές της χώρας της καταγωγής, σε βάρος της χώρας που τους φιλοξενεί…

Μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων, σαν αυτή που προετοίμαζαν οι Πακιστανοί στην Αθήνα, θα μπορούσε να ανατρέψει το ούτως ή άλλως εύθραυστο πολιτικό σκηνικό σε πολλές δυτικές δημοκρατίες ενισχύοντας τις δυνάμεις της άκρας δεξιάς…

Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση…

2) Εντεινόμενες αναταράξεις…

Καλήμερα σας κύριε Στούπα,

Είμαι 22 χρονών, φοιτητής στο εξωτερικό, συγκεκριμένα στην Γαλλία, όπου κάνω το μεταπτυχιακό μου στην διοίκηση/διαχείριση της καινοτομίας (Managment of Innovation).

Ακολουθώ την στήλη σας, με ενθουσιασμό, περίπου από το 2018, διότι με ενδιαφέρει να μαθαίνω την γνώμη σας και την άποψή σας για κοινωνικά/πολιτικά / οικονομικά θέματα.

Έχοντας διαβάσει πολλά άρθρα σας και άλλων οικονομολόγων/οικονομικών αναλυτών, ανησυχώ πολύ για την επερχόμενη και αναπόφευκτη χρηματοοικονομική παγκόσμια κρίση.

Σας γράφω, προκειμένου να λάβω κάποιες προτάσεις για το πώς θα μπορούσα ίσως να προετοιμαστώ για την εν λόγω κρίση, η οποία πρακτικά θα είναι αρκετά χειρότερη από την οικονομική κατάρρευση του 2008, και ταυτόχρονα πολύ απρόβλεπτη.

Για παράδειγμα, έχω επενδύσει σε κάποιες μετοχές ελληνικών επιχειρήσεων, το ποσό δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό, γύρω στα 400€ ας πούμε.

Τι θα προτείνατε να κάνω, να συνεχίσω να επενδύω σε μετοχές (όσο έχω το περιθώριο χωρίς να ζορίζομαι οικονομικά) που με ενδιαφέρουν και πιστεύω ότι θα μπορούσαν να αποδώσουν καλά στο μέλλον ( κυρίως στοχεύω σε μακροπρόθεσμες αποδόσεις) ?

Θα ήταν πιο συνετό να τραβήξω τα λεφτά μου και να τα βάλω στην άκρη για να χτίσω σιγά σιγά ένα "security net/fund" ?

Παρόλο που έχετε δώσει προηγουμένως τη γνώμη σας για το θέμα, πιστεύετε ότι οι επενδύσεις σε χρυσό ή πολύτιμα υλικά αξίζουν τον κόπο για παράδειγμα;

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την προσοχή σας και θα περιμένω με μεγάλη ευχαρίστηση την απάντησή σας.

Παρακαλώ, αν αποφασίσετε να δημοσιεύσετε αυτό το e-mail στη στήλη σας, χρησιμοποιήστε μόνο τα αρχικά μου.

Με εκτίμηση,

Α.Π.

Απάντηση: Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις. Αν θέλετε μια απάντηση μελετήστε το ’29, το 2000 ή το 2008. Η διασπορά κινδύνου και η μακροπρόθεσμη στόχευση αποτελούν δυο πλεονεκτήματα για κάποιον της ηλικία σας. Το πολυτιμότερο περιουσιακό σας στοιχείο όμως είσαι ο εσείς ο ίδιος και κυρίως η μόρφωσή σας… Πιστεύω πως η επένδυση σε μετοχή της μόρφωσης θα έχει την καλύτερη απόδοση μακροπρόθεσμα. Το γεγονός πως στην ηλικία των 22 ετών έχετε αυτούς του προβληματισμούς αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα…