Πράσινα τρακτέρ και παλιές αμαρτίες...

Του Κώστα Στούπα

1) Πράσινα τρακτέρ και παλιές αμαρτίες

Οποιαδήποτε δίοδος επανόδου του Αλέξη Τσίπρα προς την εξουσία περνάει από την ολική επικράτηση στην κεντροαριστερά, την κυριαρχία στο κέντρο και την προσέλκυση διαρροών από την κεντροδεξιά...

Το 2015 έγινε πρωθυπουργός γιατί υπερκέρασε το κέντρο με την κεντροαριστερά και συμμάχησε με τη λαϊκή δεξιά και την ακροδεξιά. Μετά τη μνημονιακή  "κωλοτούμπα" και τη  συμφωνία των Πρεσπών η διέξοδος αυτή έχει σφραγιστεί οριστικά.

Η εικόνα της περασμένης εβδομάδας που τον εμφανίζει σκαρφαλωμένο σε τρακτέρ να μιλάει σε αγρότες, δεν βοηθάει προς αυτή αλλά και οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση...

Τούτο γιατί οι παραπλανηθέντες ενθυμούνται τον εμπαιγμό και οι δημοκράτες με τους νοικοκυραίους θυμούνται τον άκρατο λαϊκισμό, ο οποίος την περασμένη δεκαετία απείλησε να ρίξει τη χώρα στα βράχια.  

Η πρόσφατη  εικόνα του κ. Τσίπρα πάνω σε ένα τρακτέρ παραπέμπει σε εκείνη της 4^ης  Φεβρουαρίου του 2013 όπου μιλώντας σε ενθουσιώδες κοινό, ανέφερε:  "Όσο υπάρχει Μνημόνιο, δεν υπάρχει προοπτική για τον αγρότη...

Είναι αδιανόητο ο πρωθυπουργός της χώρας να μην δέχεται να σας συναντήσει και να συζητήσει μαζί σας τις δυσκολίες...

Οι  σωτήρες του τόπου κρύβονται πίσω από τις κλούβες με τα ΜΑΤ. Μόνο που τα πράγματα με εσάς δεν είναι τόσο εύκολα, γιατί με εσάς δεν μπορούν να στείλουν χαρτιά επιστράτευσης..."

Αυτά τα έλεγε το 2013. Το 2016 όταν ήταν κυβέρνηση και οι αγρότες απειλούσαν να κατέβουν στην Αθήνα με τα τρακτέρ κατά τα ειωθώτα κάθε Φεβρουαρίου, η υπουργός κα Γεροβασίλη καλούσε, πολύ σωστά κατά τη γνώμη μας, την τροχαία να διασφαλίσει την ομαλή λειτουργία των δρόμων...

Η φωτογράφηση πάνω σε ένα πράσινο τρακτέρ δεν μοιάζει με σοφή επιλογή γιατί σε όσους τον ακολούθησαν κατά το παρελθόν θυμίζει την εξαπάτηση και σε όσους προσπαθεί να προσεγγίσει μετά την "κωλοτούμπα" θυμίζει την εποχή που τους αποκαλούσε "μερκελιστές" και τους απειλούσε...

Δεν είναι μόνο το ενσταντανέ πάνω στο τρακτέρ αλλά και η ανύψωση στον δημόσιο διάλογο του ζητήματος των πλειστηριασμών, όπου στην πραγματικότητα, είναι σαν να καταγγέλλει την κυβέρνηση Μητσοτάκη που δεν καταργεί ένα νόμο που ψήφισε η δική του.

Πάλι όσοι τον ακολούθησαν το 2015 γιατί πίστεψαν πως θα διαγράψει τα χρέη προς τις τράπεζες και το δημόσιο ή γιατί θα κέρδιζαν  από την υποτίμηση επειδή είχαν τα ευρώ στα στρώματα ή το εξωτερικό, νιώθουν πως επιχειρείται να εμπαιχθούν με το ίδιο κόλπο.

Από την άλλη πλευρά κάποιοι που μπορεί να εμφανίζουν σημάδια κόπωσης από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη, όταν βλέπουν να επιχειρείται η επανάληψη της σημειολογίας που οδήγησε στην περιπέτεια του 2015, ανακρούουν πρύμναν...

Αν οι φερέλπιδες νέοι αριστεροί είναι περισσότερο επιμελείς σε ό,τι αφορά τα μαρξιστικά συναξάρια, θα γνώριζαν πως ο μέντοράς τους είχε αναφέρει πως η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα...

2) Μας τα πήραν τα χαρτιά πατριώτες;...

Υπάρχουν σαφή μηνύματα που υποδηλώνουν την αύξηση του ενδιαφέροντος του κοινού για το χρηματιστήριο. Τούτο είναι κατανοητό γιατί ο Γενικός Δείκτης ξεπέρασε τις 1.000 μονάδες μετά από αρκετά χρόνια. Αρκετές από τις καλές εταιρείες έχουν βγάλει κέρδη ρεκόρ λόγω συγκυρίας και σχεδιάζεται η απόσυρση του ΤΧΣ από τις τράπεζες, οπότε αυτές θα μπορούσαν να διανέμουν ξανά μέρισμα...

Επίσης, κερδίζει έδαφος η πεποίθηση πως η ελληνική οικονομία εισέρχεται σε ένα μακροπρόθεσμο κύκλο ανάπτυξης. Οι χρηματοδοτήσεις πολλών έργων υποδομής από την Ε.Ε. αλλά και οι επενδύσεις που αρχίζει να προσελκύει η χώρα λόγω και της γεωπολιτικής στρατηγικής της θέσης ενισχύουν αυτό το σενάριο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως πως το ελληνικό χρηματιστήριο είναι ένα μικρό μισοάδειο ή μισογεμάτο ποτήρι με νερό που είναι συνδεδεμένο και με ένα μεγάλο διεθνές σύστημα συγκοινωνούντων δοχείων.

Αν αλλάξει το κλίμα και η στάθμη στο διεθνές σύστημα ρευστότητας (συγκοινωνούντων δοχείων) μικρές, περιφερειακές αγορές μπορεί εύκολα να "στεγνώσουν".

Από την άλλη πλευρά, αν το διεθνές κλίμα παραμείνει ελαφρά θετικό, ουδέτερο ή ελαφρά αρνητικό, η ελληνική αγορά θα μπορούσε να μας κάνει να τρίβουμε τα μάτια μας...

Η ρευστότητα που εισέρχεται σε μια αγορά παίζει καθοριστικό ρόλο στην πορεία των τιμών και από ένα σημείο και μετά οδηγεί σε φαινόμενα αυτοτροφοδοτούμενης ανόδου.

Αν το διεθνές κλίμα "θερμανθεί" ιδιαίτερα και οι μεγάλες αγορές της Δύσης γράψουν νέα υψηλά, οι περιφερειακές αγορές θα πιεστούν, γιατί τα κεφάλαια θα τις εγκαταλείψουν για να κινηθούν προς τις μεγάλες αγορές που έχουν περισσότερες επιλογές.

Αν στις διεθνείς αγορές υπάρχει διόρθωση και νέα χαμηλά σε σχέση με το 2022 το θετικό κλίμα θα ανατραπεί και στις περιφερειακές αγορές.

Κάποιος με ρώτησε στα κοινωνικά δίκτυα αν σε τρία χρόνια βλέπω το Γενικό Δείκτη ψηλότερα.  Η απάντηση είναι ναι. Η απάντηση γίνεται ακόμη ευκολότερη αν επεκτεινόταν στα επόμενα πέντε χρόνια, όπου του απάντησα πως οι 2.000 μονάδες είναι εφικτός στόχος.  Το δύσκολο είναι να προβλέψει κανείς αν ενδιαμέσως της τριετίας ή της πενταετίας χρειαστεί να παρεμβληθεί κάποια διόρθωση πάνω από 30%.

3) Περί κατάλυσης της Δημοκρατίας

Αγαπητέ κε. Στούπα,

Σας ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη που επανέρχομαι αλλά διαβάζω σήμερα ότι ο κ. Τσίπρας κατηγορεί το κυβερνών κόμμα ότι κατέλυσε τη δημοκρατία στην Ελλάδα! Θεωρώ ότι το τερμάτισε προκαλώντας και προσπαθώντας ακόμη μία φορά να αποπροσανατολίσει, ειλικρινά πολύ απογοητευτικό και κρίμα.

Για κακή του τύχη δημοσιεύθηκε πολύ πρόσφατα (1/2023) η τελευταία έκθεση του Economist Intelligence Unit για την ποιότητα της δημοκρατίας ανά τον κόσμο, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα ανέβηκε 9 θέσεις στην κλίμακα (25η θέση) για το 2022, καταγράφοντας μια από τις καλύτερες επιδόσεις του δείκτη του Economist. Κριτήρια εκτός των άλλων η εκλογική διαδικασία, ο πλουραλισμός, η λειτουργία της κυβέρνησης, η διαχείριση της πανδημίας, οι οικονομικές επιπτώσεις του πολέμου της Ουκρανίας με αποτροπή της κοινωνικής και οικονομικής πόλωσης που χαρακτήρισε τη χώρα τη δεκαετία του 2010, την αποτελεσματική εκστρατεία εμβολιασμού κ.α.

Να προσθέσω ότι και πάλι ο Economist πρόσφατα (12/2022) ανακήρυξε την Ελλάδα οικονομική νικήτρια για το 2022 σε μία πολύ δύσκολη παγκόσμια οικονομική συγκυρία βάσει σημαντικών οικονομικών δεικτών (ΑΕΠ, πληθωρισμός, εύρος πληθωρισμού, δημόσιο χρέος, κλπ).

Ο Economist είναι γνωστό ότι παραμένει αντικειμενικός και έγκριτος και το έχει αποδείξει κατά τη διάρκεια των πολλών ετών ύπαρξης του. Εάν παρόλα αυτά κάποιος κακόπιστος, με ιδεολογικές αγκυλώσεις θεωρεί ότι ο Economist στηρίζει απλά τη δυτική προπαγάνδα και συμφέροντα, θα θυμίσω απλά ότι το ροζ κόμμα, αντίθετα από ότι επικαλούνταν πριν ψηφισθεί να κυβερνήσει τη Δύση επέλεξε να κάνει παρέα και να ακούει. Για του λόγου το αληθές παραπέμπω και σε πολύ πρόσφατες δηλώσεις του κ. Τσακαλώτου περί της οικονομικής πολιτικής που το κόμμα του ακολούθησε σε σχέση με την οικονομική απόδοση της σημερινής κυβέρνησης (αυτό θα άξιζε ένα ξεχωριστό άρθρο).

Δυστυχώς το ροζ χρώμα συνεχίζει να χρησιμοποιεί μεθόδους που στηρίζονται μάλλον στο συναίσθημα του ψηφοφόρου και όχι στη λογική των πραγμάτων. Η παγκόσμια ιστορία είναι γεμάτη από περιπτώσεις που πολιτικοί ρήτορες στηρίχθηκαν στο συναίσθημα και όχι στη λογική των ψηφοφόρων (αυτή προφανώς δεν συνέφερε) και δυστυχώς πέτυχαν, εκμεταλλευόμενοι τις εκάστοτε συγκυρίες να εκλεγούν και να πάρουν στα χέρια τους τη μοίρα των λαών. Δυστυχώς κρίνοντας βάσει της ιστορίας, το αποτέλεσμα ήταν από πολύ κακό μέχρι και τραγικό (πόλεμοι, άλλα). Η ιστορική μνήμη πρέπει πάντα να διδάσκει.

Δεν διεκδικώ να υποστηρίξω κανένα κομματικό χρώμα, απλά προσπαθώ να είμαι ένας πολίτης που κρίνει βάσει της λογικής, της αντικειμενικότητας και της αλήθειας βάσει δεδομένων. Και όταν ακούω φτωχά λόγια που αποσκοπούν στη διαστρέβλωση, θεωρώ ότι δεν έχω άλλη επιλογή παρά να αντισταθώ.

Για δε τους αυστηρούς πολίτες που κρίνουν βάσει του απόλυτου μεγέθους της αριστείας των πραγμάτων (το θεωρώ μη ρεαλιστικό παρότι θα το επιθυμούσα και εγώ), θέλω να θυμίσω ότι δυστυχώς εχθρός του λιγότερο καλού ή ακόμα και του κακού είναι πάντα το χειρότερο. Ο ρεαλισμός είναι πιο ασφαλής σύμβουλος, ιδιαίτερα στην πολιτική που κρίνει τύχες κρατών.

Αν μου επιτρέπετε, σας ενθαρρύνω και πάλι να συνεχίσετε να γράφετε ελεύθερα και με αντικειμενικότητα τις αλήθειες με σκοπό την ποιοτική προαγωγή του λειτουργήματος της δημοσιογραφίας που χρόνια υπηρετείτε και η οποία παραμένει και πρέπει να παραμένει η τέταρτη εξουσία σε κάθε δημοκρατία.

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Ένας πιστός αναγνώστης σας.

kostas.stoupas@capital.gr