Συνεχης ενημερωση

    Πέμπτη, 09-Δεκ-2021 00:01

    Από την "Κατσελοποίηση" στην αποβαλκανιοποίηση...

    • Εκτύπωση
    • Αποστολή με email
    • Προσθήκη στη λίστα ανάγνωσης
    • Μεγαλύτερο μέγεθος κειμένου
    • Μικρότερο μέγεθος κειμένου

    Του Κώστα Στούπα 

    Από την "Κατσελοποίηση" στην  αποβαλκανιοποίηση...

    Η είδηση της πώλησης άλλης μιας θυγατρικής ελληνικής τράπεζας στα βαλκάνια τις τελευταίες μέρες πέρασε στα ψιλά της οικονομικής ενημέρωσης.

    "Η πώληση της θυγατρικής στην Αλβανία είχε προαναγγελθεί εδώ και ένα χρόνο από τη διοίκηση της Alpha Bank, όπως και η πώληση εκείνης στο Λονδίνο. Και οι δύο κινήσεις εντάσσονται στο πρόγραμμα μετασχηματισμού "Tomorrow” από το οποίο η Alpha Bank αναδεικνύει υπεραξίες σχεδόν 800 εκατ. ευρώ για τους μετόχους της εισηγμένης, σύμφωνα με την έκθεση των ορκωτών ελεγκτών…"

    Βλέπε: Οι λεπτομέρειες πίσω από το deal της Alpha Bank στην Αλβανία

    Αντιθέτως, κατά τη δεκαετία 2000 με 2010 οι εξαγορές ελληνικών επιχειρήσεων στα βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη γίνονταν δεκτές με διθυραμβικά εξάστηλα και "πάρτι" στο ταμπλό του χρηματιστηρίου...

    Η απαγκίστρωση της ελληνικής τράπεζας από τη γειτονική χώρα όμως δεν  είναι η μοναδική.

    Πριν δυο-τρία χρόνια ολοκληρώθηκε η πώληση των θυγατρικών εταιρειών του ομίλου  Eurobank στη Ρουμανία στην Banca Transilvania.

    Η Εθνική κατά τη διάρκεια της κρίσης αναγκάστηκε να πουλήσει τη Finansbank στην Τουρκία ενώ σημαντική αποεπένδυση έχει υλοποιήσει και η Τράπεζα Πειραιώς, πουλώντας τις δραστηριότητες της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Σερβίας, της Αλβανίας, της Κύπρου και της Ουκρανίας...

    Και αυτές είναι μερικές εμβληματικές μόνο αποχωρήσεις.

    Η εικόνα αυτή, όπως είπαμε, είναι η εντελώς αντίθετη αυτής των δεκαετιών του ’90 και του ’00 όταν οι ελληνικές επιχειρήσεις με αιχμή του δόρατος τις τράπεζες εξαπλώνονταν στα Βαλκάνια και την Αν. Ευρώπη αυξάνοντας εκτός από το οικονομικό και το γεωπολιτικό αποτύπωμα της Ελλάδας.

    Η αλήθεια είναι πως οι τράπεζες μετά τη χρεοκοπία του κράτους το 2010 έχουν χρεοκοπήσει τουλάχιστον "δύο-τρεις" φορές όσες και οι ανακεφαλαιοποιήσεις που χρειάστηκαν για να παραμείνουν απλά ανοιχτές προκειμένου να μοιράζουν συντάξεις από τα "ΑΤΜ’s" και να μπορεί η εφορία να κατάσχει μισθούς όσων είχαν οφειλές στην εφορία.

    Σήμερα, 11 χρόνια μετά τη χρεοκοπία, οι τράπεζες πανηγυρίζουν γιατί θα μπορέσουν να μειώσουν τα "κόκκινα δάνεια" σε ποσοστά μονοψήφια αλλά η ποιότητα των ιδίων κεφαλαίων τους παραμένει "κακής ποιότητας" αφού τα δυο τρίτα εξ αυτών είναι λογιστικά και προέρχονται από αναβαλλόμενη φορολογία...

    Πριν τη χρεοκοπία του 2010 οι τράπεζες είχαν καταφέρει να έχουν δώσει πάνω από 200 δισ. ευρώ δάνεια σε ιδιώτες και επιχειρήσεις εκ των οποίων πάνω από το 50% στη συνέχεια "κοκκίνισαν".

    Αν αμέσως μετά τη χρεοκοπία του 2010, όταν οι περικοπές των κρατικών δαπανών βούτηξαν την οικονομία σε ύφεση και εκτίναξαν την ανεργία,  οι τράπεζες είχαν αφεθεί να κάνουν τη δουλειά τους όπως έπρεπε, δηλ. να κατάσχουν και να πλειστηριάζουν τα ενυπόθηκα όσων δανείων "κοκκίνιζαν" τα "κόκκινα" δάνεια ( NFT’s) δεν θα είχαν ξεπεράσει ποτέ τα 100 δισ. ευρώ.

    Τούτο συνέβη γιατί παρεμβάσεις του κράτους όπως ο "νόμος Κατσέλη" παρότρυναν πολλούς οι οποίοι μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα χρέη του να μην το κάνουν...

    Το αποτέλεσμα ήταν ένα πρόβλημα που θα μπορούσε να είχε λυθεί στα πρώτα 2-3 χρόνια της κρίσης να έχει πολλαπλασιαστεί και να μην έχει λυθεί ούτε μετά από μια δεκαετία...

    Χθες γράφαμε για τη στασιμότητα της Ελλάδας τα τελευταία 5-6 χρόνια στα χαμηλά επίπεδα που έπεσε μετά τη χρεοκοπία του 2010. Το ΑΕΠ της χώρας μεταξύ 2010 και 2015 έπεσε από τα 230 δισ. ευρώ περί τα 170-190 και έκτοτε "βολοδέρνει" σε αυτά τα επίπεδα...

    Το χαρακτηριστικότερο δείγμα της παθογένειας της ελληνικής οικονομίας είναι η κατάσταση των τραπεζών.

    Η ελληνική οικονομία φαίνεται να έχει προσαρμοστεί στις χαμηλές ταχύτητες με χαμηλούς μισθούς και συντάξεις σε σχέση με τα δεδομένα που υπήρχαν πριν το 2010 αλλά σχετικά υψηλότερα από αυτά των γειτονικών χωρών...

    Οι οικονομίες όμως παρουσιάζουν περιόδους ευημερίας και ύφεσης. Αν στις περιόδους ευημερίας εμείς είμαστε ευχαριστημένοι που μένουμε στάσιμοι μάλλον  δεν ξέρουμε τι μας γίνεται ούτε τι μας περιμένει.

    Στην πρώτη οπισθοχώρηση  της παγκόσμιας οικονομίας  είναι βέβαιο πως θα τραπούμε σε άτακτη φυγή και πάλι...

    kostas.stoupas@capital.gr 

    ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ