Το τείχος της ανοησίας κι ο "ρετσινόλαδος"...

Του Κώστα Στούπα

1) Το τείχος της ανοησίας κι ο "ρετσινόλαδος"...

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα πριν λίγες μέρες ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, Άκης Σκέρτσος,  η συμμετοχή των πολιτών που έχουν κάνει μια δόση ή έχουν κλείσει το πρώτο ραντεβού για τον εμβολιασμό τους, ανά ηλικιακή ομάδα του πληθυσμού είχε ως εξής:

18-29 ετών: 1 στους 3 (33,6%) Δηλαδή 471 χιλιάδες από 1,401 εκ. πολίτες

30-44 ετών: 1 στους 2 (47,2%) ή  1,006 εκ. από 2,133 εκ. πολίτες

45-59 ετών: 2 στους 3 (64,2%) ή  1,487 εκ. από 2,316 εκ. πολίτες

60 ετών και άνω: 3 στους 4 (75,8%) ή 2,312 εκ. από 3,069 εκ. πολίτες

Τούτο σημαίνει πως μέχρι τώρα συνολικά 5,3 εκατ. πολίτες, δηλαδή 60% του ενηλίκου πληθυσμού, έχει κάνει τουλάχιστον μια δόση του εμβολίου.

Στην τελευταία έρευνα της Pulse στις αρχές Ιουλίου το 40% όσων δεν έχουν εμβολιαστεί δήλωνε  πως δεν θα εμβολιαστεί ποτέ και το 24% αρκετά αργότερα.

Στην ίδια έρευνα ένα 16% των πολιτών υποστήριξαν πως θα μεταβούν σε ένα από τα κέντρα το συντομότερο δυνατόν και ένα 16% έπειτα από 2-3 μήνες.

Αν έχουν απομείνει περί τα 3,5 εκατ. χωρίς καμιά δόση εμβολίου σημαίνει πως περί το 1,5 εκατ., ή το 16% του συνόλου  δεν σκοπεύει αν εμβολιαστεί καθόλου...

Με βάση τις εκτιμήσεις πως προκειμένου να επιτευχθεί ένα "τείχος ανοσίας" ικανό να ανακόψει και να εκμηδενίσει σταδιακά  την επιδημία χρειάζεται περί το 70-80% του πληθυσμού να έχει αντισώματα στον ιό,  ο στόχος είναι επιτεύξιμος το Φθινόπωρο.

Προκειμένου να επιτύχει τον στόχο αυτό η κυβέρνηση λαμβάνει μέτρα  παρότρυνσης των ανεμβολίαστων να εμβολιαστούν και εξαναγκασμού των αρνητών να πράξουν το ίδιο. Τούτο έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση αν τα μέτρα αυτά είναι αντισυνταγματικά και παραβιάζουν τις ατομικές ελευθερίες.

Η αλήθεια είναι πως μια δημοκρατική ανοιχτή κοινωνία χρειάζεται όλα αυτά να γίνονται με τη δέουσα ηθική, πολιτική και κυρίως νομική "κομψότητα". Οι άνθρωποι  που απολαμβάνουν το δικαίωμα  του πολίτη, δηλαδή να διαβιούν με άλλους σε μια οργανωμένη κοινωνία ως ισότιμοι εταίροι εκτός των δικαιωμάτων έχουν και υποχρέωση οι ελευθερίες τους να μην παραβιάζουν τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των άλλων.

Η ανάληψη του ρίσκου από κάποιον να καταστεί φορέας αναπαραγωγής και διάδοσης ενός μεταδοτικού ιού, ο οποίος για ένα μέρος του πληθυσμού μπορεί να αποβεί θανατηφόρος και για άλλους επιβλαβής, είναι κάτι που δεν αποτελεί απλά μια προσωπική επιλογή που προστατεύεται από το Σύνταγμα, όπως δεν προστατεύεται το δικαίωμα ενός βιαστή να βιάζει, ενός κλέφτη να κλέβει ή ενός γείτονα να αδειάζει τον βόθρο στον δρόμο...

Κατά συνέπεια οι χιλιάδες γραφικοί (παλαβοί κατ’ άλλους)* που κινητοποιήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα από διάφορους επιτήδειους "ειδικούς" και ειδικευόμενους στον προσπορισμό πόρων μέσω δημαγωγίας, χρησιμοποιούν ως προπέτασμα καπνού τα περί προσβολής των συνταγματικών ελευθεριών. Η πολιτική και κοινωνική γεωγραφία της σύνθεσης των αρνητών δεν επιβεβαιώνει πως κατά πλειοψηφία πρόκειται για πολίτες με δημοκρατικές ευαισθησίες.  

Στη χώρα αυτή την περασμένη δεκαετία ζήσαμε τις συνέπειες της ανόδου του "λαϊκισμού" της δημαγωγίας και της ενίσχυσης των άκρων. Τότε η αφορμή ήταν τα μνημόνια τώρα είναι τα εμβόλια και πριν μερικούς μήνες ήταν το "λοκντάουν".

Εν αντιθέσει με την περασμένη δεκαετία που ο "λαϊκισμός" στο δημοψήφισμα συγκέντρωσε πάνω από 60%, τώρα έχουμε να κάνουμε με μειοψηφίες που εκπροσωπούνται κυρίως από κόμματα των άκρων με ή χωρίς κοινοβουλευτική παρουσία.

Τώρα με τα 2/3 της κοινωνίας να κινούνται με το μέτωπο της λογικής, παρόμοιος κίνδυνος δεν φαίνεται, προς το παρόν τουλάχιστον, να υπάρχει.

Οι αρνητές των εμβολίων όμως δεν είναι μόνο ψεκασμένοι και κυνηγοί της δημοσιότητας με κάθε κόστος...  Υπάρχουν και αυτοί που ανησυχούν για πιθανές παρενέργειες.

Οι ανησυχούντες...

Καταλαβαίνω καλά  όσους ανησυχούν για τις πιθανές παρενέργειες των εμβολίων. Και ο ίδιος έχω παρόμοιους προβληματισμούς, ιδίως όταν ο εμβολιασμός αφορά τους νεότερους.

Ο μοναδικός τρόπος όμως να προσεγγίζει κάποιος τέτοια ζητήματα είναι μέσω της μέτρησης του επιδιωκόμενου οφέλους σε σχέση με το πιθανό κόστος, κατ’ αρχήν  του ατομικού και εν συνεχεία του κοινωνικού.

Επίσης μια προηγμένη δημοκρατική κοινωνία οφείλει να εμπιστεύεται τους θεσμούς και κυρίως τους επιστήμονες. Ακόμη και όταν υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των επιστημόνων η Πολιτεία πρέπει να υιοθετεί και να εφαρμόζει τις υποδείξεις αυτών που θεωρεί πως θα έχουν το μικρότερο ανθρώπινο κόστος.

Το πρόβλημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πως οι σοβαροί επιστήμονες σπάνια εκφράζουν τυφλή βεβαιότητα, ενώ οι  άλλοι το κάνουν. Τούτο δημιουργεί ένα νέφος αμφιβολίας σε ένα μέρος της κοινής γνώμης.

Μια πανδημία σαν αυτή που βιώνουμε την τελευταία διετία, αν δεν λαμβάνονταν τα περισσότερα από τα μέτρα που ελήφθησαν, θα άφηνε πίσω εκατοντάδες εκατομμύρια νεκρούς σε όλο τον κόσμο.

Μέχρι στιγμής η επιδημία του "Covid-19" έχει αφήσει πίσω περί τα 4 εκατ. νεκρούς. Αν δεν είχαν ληφθεί τα μέτρα αποστασιοποίησης και δεν είχε επιταχυνθεί η ανάπτυξη των εμβολίων, με βάση τις μέχρι τώρα ενδείξεις της θνητότητας του 2% θα είχαμε περί 100-150 εκατ. θανάτους σε ένα πληθυσμό 7 δισ. Τούτο χωρίς να υπολογιστεί η περίπτωση κάποιας μετάλλαξης που θα άλλαζε τα δεδομένα.

Τα εμβόλια έχουν κάποιες παρενέργειες αλλά είναι σπάνιες. Όμως μειώνουν δραστικά τον κίνδυνο να νοσήσει κάποιος και σχεδόν εξαλείφουν το ενδεχόμενο του θανάτου. Επιπλέον μειώνουν το ιικό φορτίο των θετικών, κατά συνέπεια και τη μεταδοτικότητα...

* "Ο Θεός να βάλει το χέρι του να μας απαλλάξει από τους παλαβούς", είπε, για τους νέο-αγανακτισμένους της πλατείας Συντάγματος, ο Μητροπολίτης Δωδώνης. "Τι θα έλεγαν αν δεν είχε βρεθεί εμβόλιο για την πολιομυελίτιδα; Αν δεν κάναμε τα εμβόλια όταν ήμασταν παιδιά, καταλαβαίνω ότι θα ήταν κάτι ξένο. Όλες οι αρρώστιες, πανούκλα, φυματίωση, αντιμετωπίστηκαν με εμβόλια και με φάρμακα".

** Μιλώντας στη βουλή, το μεσημέρι της περασμένης  Τετάρτης, ο κ. Τσίπρας θεώρησε σκόπιμο να αποκαλέσει το εμβόλιο "ρετσινόλαδο" με προφανή πρόθεση να "κλείσει το μάτι" στο συνονθύλευμα του σκοταδισμού με πολλούς από τους οποίους είχε βρεθεί στις πλατείες των αγανακτισμένων και συγκυβέρνησε μέσω των ΑΝΕΛ την περασμένη δεκαετία. Ο κ. Τσίπρας παραμένει αδιόρθωτος, αδίστακτος αλλά και πολιτικός νάνος...

2) Εκτόξευση ακινήτων...

Οι τιμές των ακινήτων στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες έχουν υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία 15 χρόνια χωρίς να έχει γίνει το ίδιο και με τους μισθούς...

Τούτο υποβαθμίζει το βιοτικό επίπεδο όσων δεν διαθέτουν ακίνητα όπως είναι π.χ. τα νέα ζευγάρια. Η άνοδος της αξίας ενός ακινήτου συμπαρασύρει και το ενοίκιο που ζητάει ο ιδιοκτήτης για το ακίνητο.

Καθώς το ενοίκιο αποτελεί ένα σημαντικό μερίδιο των δαπανών ενός νοικοκυριού, ίσως οι τιμές των ακινήτων να αποτελούν μια ένδειξη πως ο πληθωρισμός δεν εμφανίστηκε απειλητικός  ξαφνικά πρόσφατα...

kostas.stoupas@capital.gr