O Ερντογάν βρήκε τοίχο αλλά...

Του Κώστα Στούπα

O Ερντογάν βρήκε τοίχο αλλά...

Ο τρόπος που αντιμετώπισε ο ξένος τύπος τα όσα διαμείφθηκαν μεταξύ του κ. Δένδια και του κ. Τσαβούσογλου κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού των Εξωτερικών στην Άγκυρα αν μη τι άλλο, θα πρέπει να μας προβληματίσει.

Την ώρα που η ελληνική κοινή γνώμη και ο Τύπος αποθέωνε τη στάση του κ. Δένδια τα περισσότερα έγκυρα διεθνή μέσα ενημέρωσης προσέδιδαν αρνητική χροιά στην τροπή που πήραν τα πράγματα με υπαιτιότητα και της ελληνικής πλευράς...

"Ελλάδα και Τουρκία κατέφυγαν στην έχθρα σε μια συνάντηση που στόχευε να χτίσει δεσμούς", ανέφερε  το Bloomberg.

Κατά το ίδιο μέσο: "Tο τετ α τετ των δύο ΥΠΕΞ,  που επρόκειτο να προωθήσει τη συμφιλίωση μεταξύ δύο αποξενωμένων γειτόνων, πήρε δραματική τροπή, καθώς οι υπουργοί Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας τσακώθηκαν σε ζωντανή σύνδεση στην τηλεόραση για μερικά από τα σημαντικά ζητήματα που χωρίζουν τις χώρες τους.

Αντί να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στις σχέσεις τους, η 'θερμή' συνέντευξη Τύπου αντανακλούσε αντίθετες θέσεις σε όλα, από τις έρευνες έως τα δικαιώματα των μειονοτήτων και τη μετανάστευση", αναφέρεται στο δημοσίευμα...

To Associated Press έγραψε  πως "οι ΥΠΕΞ εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας συναντιούνται να βελτιώσουν τις σχέσεις των δύο κρατών αλλά προχώρησαν σε  αλληλοκατηγορίες".

Για "σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και κλιμάκωση στη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών μπροστά στα μέσα μαζικής ενημέρωσης" έκανε  λόγο το γερμανικό Spiegel.

"Εάν δεν ήταν κάτι σοβαρό, θα μπορούσε κανείς να πει άνετα: οι κυβερνήσεις Τουρκίας-Ελλάδας δεν θα είναι πλέον φίλες. Αλλά το θέμα είναι σοβαρό. Οι διπλωματικοί παρατηρητές δεν έχουν δει τέτοια σύγκρουση εδώ και πολύ καιρό", σχολιάζει η Deutsche Welle...

"Λεκτική σύγκρουση μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας - Τουρκίας κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Άγκυρα", ήταν ο τίτλος της γαλλικής Le Figaro.

"Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου και ο Έλληνας ομόλογός του Νίκος Δένδιας διαφώνησαν μπροστά στις κάμερες για τα θαλάσσια σύνορα, τους μετανάστες και τη μεταχείριση των μειονοτήτων"...

Ο κ. Δένδιας έπραξε το αυτονόητο εξέφρασε δημοσίως τις βασικές θέσεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε σχέση με την Τουρκία.

Επιπλέον οι απαιτήσεις και "κόκκινες γραμμές" που θέτει η Ελλάδα στηρίζονται κατά κύριο λόγο στο διεθνές δίκαιο, το δίκαιο της θάλασσας και άλλες διεθνείς συμφωνίες. Κατά συνέπεια η τήρηση ίσως αποστάσεων απέναντι σε έναν διαρρήκτη και το υποψήφιο θύμα μιας κλοπής δεν συνάδει με τις αρχές που διέπουν τις δυτικές κοινωνίες και τα μέσα ενημέρωσής τους.

Προς τι λοιπόν η έχουσα αρνητική χροιά έκπληξη;

Τα περισσότερα από τα διεθνή δημοσιεύματα εκφράζουν τις επιθυμίες της κοινής γνώμης και των πολιτικών ηγεσιών των χωρών στις οποίες απευθύνονται.

Τούτο δείχνει πως οι ηγεσίες και οι κοινωνίες της Ευρώπης και της Δύσης συνολικότερα εκφράζουν την επιθυμία να κλείσει όπως-όπως η διένεξη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στην περιοχή.

Οι ηγεσίες της Δύσης θεωρούν την Τουρκία σαν το απαραίτητο "κλειδί" για τη λύση πολλών από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Δύση. Μερικά από αυτά είναι οι εξής:

Η Τουρκία είναι μια σημαντική στρατιωτική και οικονομική δύναμη σε μια περιοχή κομβικής σημασίας για τη γεωπολιτική και ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.

Η Τουρκία φιλοξενεί πάνω από 4 εκατ. πρόσφυγες και μετανάστες και παίζει καθοριστικό ρόλο στον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών προς τη Δύση. Το πλέον ρεαλιστικό σχέδιο ελέγχου της μετανάστευσης από τη Δύση είναι η ανάσχεσή της εκτός των συνόρων της.

Η απώλεια της Τουρκίας για τη Δύση θα ενισχύσει την παρουσία ανταγωνιστικών δυνάμεων όπως η Ρωσία ή η Κίνα στο μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης.

Η Τουρκία είναι μια χώρα φθηνού εργατικού δυναμικού στην οποία η Ευρώπη μπορεί να μεταφέρει μέρος της οχληρής παραγωγικής διαδικασίας ιδίως αν χρειαστεί να περιορίσει τις εισαγωγές από την Ασία.

Η Τουρκία μέχρι πρότινος αποτελούσε τη μουσουλμανική χώρα πρότυπο ενσωμάτωσης των δυτικών δημοκρατικών αξιών κάτι που απονεύρωνε την εικόνα μιας  θεμελιώδους σύγκρουσης Δύσης και Ισλάμ στα πλαίσια ενός οιονεί πολιτισμικού πολέμου.

Η Δύση κάνει λάθος

Δυστυχώς όμως φαίνεται πως η Δύση κάνει λάθος. Η Τουρκία από "κλειδί" για τα προβλήματα έχει εξελιχθεί σε ένα από τα στρατηγικά της προβλήματα το οποίο  θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει λίαν συντόμως.

Στο πρόβλημα των μεταναστευτικών ροών η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί και να αποδυναμώσει την Ευρώπη ελέγχοντας και κατευθύνοντας αυτές...

Τα τελευταία χρόνια με τις ροές προς τα ελληνικά νησιά προσπάθησε να αποσταθεροποιήσει την  Ελλάδα και την Ε.Ε. Η περσινή προσπάθεια υβριδικής εισβολής από τον Έβρο σ’ αυτό ακριβώς αποσκοπούσε.

Η Τουρκία του Ερντογάν αντιλαμβάνεται τον εαυτό της σαν κληρονόμο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που ηττήθηκε και διαμελίστηκε από τις αποικιοκρατικές δυνάμεις της χριστιανικής Δύσης. Θεωρεί πως μπορεί να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου και επαναφέρει τα όρια της ισχύος της κοντά στην Κεντρική Ευρώπη από τη μια πλευρά  και  ενδεχομένως την Ιβηρική από την άλλη.

Για τον σκοπό αυτό επιχειρεί να κυκλώσει την Ευρώπη από τα Βαλκάνια, μέχρι τη Βόρεια και Κεντρική Αφρική ενώ παράλληλα προσπαθεί να αποσταθεροποιήσει εσωτερικά τις ευρωπαϊκές κοινωνίες με την απόκτηση επιρροής στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς που διαβίουν σε αυτήν.

Η Γαλλία που λόγω των πληθυσμών από τις πρώην αποικίες αντιμετώπισε νωρίτερα από άλλες χώρες το πρόβλημα, εντόπισε και αντέδρασε νωρίτερα στις  προσπάθειες διείσδυσης της τουρκικής επιρροής.

Στη Δύση αφελώς πιστεύουν πως μόλις αποχωρήσει ο Ερντογάν η Τουρκία θα επιστρέψει στη  θέση που βρισκόταν τις τελευταίες δεκαετίες. Ο Ερντογάν όταν μιλάει εναντίον της Δύσης ή όταν αφήνει τις γυναίκες να στέκονται... όρθιες λέει αυτά που θέλει να ακούσει η τουρκική κοινωνία.

Ο  δημογραφικός δυναμισμός και η ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού της Τουρκίας  έχει αλλάξει τους προσανατολισμούς της τουρκικής κοινωνίας.

Η Δύση αντιμετωπίζει την Τουρκία από θέση οικονομικής ισχύος "κατευναστικά". Θεωρεί πως προσφέροντας οικονομικά ανταλλάγματα μπορεί να την ελέγχει. Με ανάλογο τρόπο νουθετεί και την Ελλάδα να προσαρμόσει τη στάση της.

Οι δυτικές δημοκρατίες φαίνεται πως κάνουν λάθος όπως έκαναν και με τον Χίτλερ όταν με τη συμφωνία του Μονάχου θεώρησαν πως έλυσαν το πρόβλημα.

Η περίοδος που η Ελλάδα ήλπιζε πως μπορεί μέσω της ενταξιακής προσαρμογής να συγκρατήσει τις τουρκικές φιλοδοξίες έχει περάσει, μαζί με την εποχή που η Τουρκία ονειρευόταν να γίνει δυτική κοινωνία και να εισέλθει στην Ε.Ε. ως ισότιμο μέλος.

O "αντικειμενικός" τρόπος που ο δυτικός τύπος αντιμετώπισε τις δηλώσεις Δένδια στην Άγκυρα πρέπει να μας προβληματίσει.

Πρέπει να είμαστε ανυποχώρητοι όπως κατά την υβριδική εισβολή στον Έβρο, το Τουρκολυβικό μνημόνιο και την "επακούμβηση" αλλά χωρίς να χρεωθούμε την ευθύνη μιας κατάστασης που θα ξεφύγει του ελέγχου.

Η Τουρκία για άλλη μια φορά εξελίσσεται σε υπαρξιακό ζήτημα για τον απανταχού ελληνισμό.

kostas.stoupas@capital.gr