Τις "μπουλντόζες" γρήγορα...

Του Κώστα Στούπα 

Η έναρξη των εργασιών στον χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού την εβδομάδα που πέρασε αποτελεί μια εξέλιξη με ιδιαίτερα θετικό σημειολογικό φορτίο σε μια ιδιαίτερα προβληματική συγκυρία...

Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε γιατί η συγκυρία είναι ιδιαίτερα αρνητική λόγω των απροσδιόριστων ακόμη συνεπειών που δημιουργεί η επιδημία του "Κορονοϊού", του τουρκικού αναθεωρητισμού στην περιοχή μας, ενός διεθνούς κραχ που κυοφορεί η τεράστια αύξηση του παγκόσμιου χρέους και των γεωπολιτικών αναταράξεων που εγκυμονεί η άνοδος της Κίνας και η φθίνουσα πορεία των ΗΠΑ.

Το Ελληνικό ήταν το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας από το 1938 μέχρι το  2001 όταν άρχισε να λειτουργεί ο νέος διεθνής αερολιμένας Αθηνών Ελευθέριος Βενιζέλος.

Από τότε και για 19 χρόνια ο χώρος είχε μετατραπεί σε "σκουπιδότοπο" που συμβόλιζε τις παθογένειες της χώρας.

Κάποια τμήματα της έκτασης ανασκευάστηκαν και φιλοξένησαν δραστηριότητες των Ολυμπιακών του 2004.

Το  2015  οι άδειοι τερματικοί σταθμοί λειτούργησαν ως καταφύγιο για χιλιάδες πρόσφυγες...

Η σημασία...

Η έναρξη των εργασιών στο Ελληνικό σηματοδοτεί την έστω και με μεγάλη καθυστέρηση επικράτηση των δυνάμεων της προόδου της χώρας σε βάρος του μετώπου της υστέρησης, με τον ίδιο τρόπο που επικράτησαν οι δυνάμεις αυτές με αποκρατικοποίηση του ΟΤΕ, του ΟΛΠ και τη διάσπαση και  σταδιακή αποδυνάμωση του σκληρού  πυρήνα του ελληνικού "κρατικοδιαιτισμού" γύρω από τη ΔΕΗ.

Όπως κατέγραψε και το δημοψήφισμα του 2015 οι δυνάμεις του "εθνολαϊκίστικου" μετώπου που διατηρούν πολλούς κοινούς πυρήνες  με το μέτωπο του "κρατικοδιαιτισμού" αποτελούν πλειοψηφικό ρεύμα στην Ελλάδα. Τούτο καταδεικνύει και τη σημασία των βημάτων προόδου που επιτυγχάνονται όταν πέφτουν "κάστρα" της καθυστέρησης.

"Αφού άλλαξε ο ΟΤΕ, που ήταν η πιο δύσκολη ίσως περίπτωση με τον τρόπο που λειτουργούσε, μπορεί να αλλάξει και η Ελλάδα", ανέφερε πρόσφατα σε συνέντευξή του στην "Καθημερινή" ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του τηλεπικοινωνιακού ομίλου Μιχάλης Τσαμάζ...

Κατά  έναν ανάλογο τρόπο αφού ξεμπλόκαρε το έργο στο "Ελληνικό" που επί 20 χρόνια ερήμωνε σαν σκουπιδότοπος χάρη στον συνασπισμό, κρατικής γραφειοκρατίας, χαώδους πολυνομίας, ομάδων συμφερόντων και φανατικών ιδεοληπτικών, η χώρα μπορεί να ελπίζει...

Πέραν της συμβολικής σημασίας της έναρξης των εργασιών στο "Ελληνικό" η εκτέλεση και ολοκλήρωση του έργου από μόνη της είναι μια ιδιαίτερα σημαντική εξέλιξη.

Η γερμανική Handelsblatt πριν από λίγες μέρες το χαρακτήριζε σαν το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπτυξης στην Ευρώπη, ενώ το Bloomberg σημείωνε ότι το έργο είναι μεγαλύτερο από το εμβληματικό Central Park του Μανχάταν...

Άλλα διεθνή ΜΜΕ τόνιζαν με... σημασία πως πρόκειται για θέρετρο τρεις φορές το μέγεθος του κρατιδίου του Μονακό. Η "σημασία" έχει να κάνει με την προσπάθεια ανταγωνιστικών συμφερόντων να αποτρέψουν τη δημιουργία ενός μεγάλου χώρου ψυχαγωγίας με καζίνο κλπ στη Μεσόγειο...

Οι προδιαγραφές της επένδυσης στο Ελληνικό την καθιστούν μαγνήτη προσέλκυσης επισκεπτών από την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο παράκτιο πάρκο στη Μεσόγειο, έκτασης 2.500 στρεμμάτων ενώ στην πλήρη του λειτουργία το Ελληνικό θα δημιουργήσει πάνω από 80.000 θέσεις εργασίας.  10.000 θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν μόνο κατά τη φάση της κατασκευής.

Το μέγεθος του έργου αναμένεται να αλλάξει το οικονομικό και κοινωνικό κέντρο βάρους του λεκανοπεδίου της Αθήνας. Δεν είναι μόνο οι δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν κατά την κατασκευή και τη λειτουργία του αλλά και οι επενδύσεις που θα προκύψουν στην περιοχή ως αποτέλεσμα της παρουσίας και λειτουργίας του "πρότζεκτ" Ελληνικό...

Αργά, αλλά και σταθερά, όχι χωρίς παλινδρομήσεις, η χώρα ξεπερνά εμπόδια. Το ερώτημα είναι αν θα προκάνει να αντιστρέψει το κλίμα της φθοράς...

Για να συμβεί αυτό θα χρειαστεί οι "μπουλντόζες" της αποδόμησης και αναδόμησης εκτός του Ελληνικού να αναλάβουν έργο και στην Ελλάδα. Όσο ταχύτερα τόσο καλύτερα...

kostas.stoupas@capital.gr