Υπάρχουν και ποινικές ευθύνες για τη ΔΕΗ…

Του Κώστα Στούπα 

Δεν είναι διόλου τυχαίο που η χρεοκοπία της ΔΕΗ συμπίπτει και με το τέλος της θητείας του ΣΥΡΙΖΑ. Η πορεία της χρεοκοπίας της μεγαλύτερης εταιρείας της χώρας δεν ξεκίνησε όμως το 2015 με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Ξεκίνησε πολύ νωρίτερα επί κυβερνήσεων κυρίως ΠΑΣΟΚ αλλά και της Νέας Δημοκρατίας. Τούτο δεν σημαίνει όμως πως ο ΣΥΡΙΖΑ και η υπόλοιπη αριστερά  δεν έχουν μερίδιο ευθύνης στη χρεοκοπία του ομίλου που ουσιαστικά κατά τη μεγαλύτερο περίοδο της μεταπολίτευσης διοικείται από συνδικαλιστές και μάλιστα με το... αζημίωτο.

Πάντα οι συνδικαλιστικές οργανώσεις της πέραν του ΠΑΣΟΚ και της αριστεράς στη ΔΕΗ ελάμβαναν ποσοστά πολλαπλάσια από αυτά ελάμβαναν τα αντίστοιχα κόμματα.

Όταν ο Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης είχε αποκαλύψει τη διαπλοκή διοικήσεων και συνδικαλιστών με τη διασπάθιση εκατομμυρίων από τα ταμεία της εταιρείας προς προσωπικό όφελος κορυφαίων  συνδικαλιστών δεν ίδρωσε το αυτί κανενός.

Μόλις ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία φρόντισε να απομακρύνει τον "ενοχλητικό" Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κ. Λέανδρο Ρακιντζή, να κουκουλώσει παρόμοια σκάνδαλα, να πέσουν οι υπεύθυνοι στα "μαλακά" και να δώσει τη διοίκηση απευθείας στους συνδικαλιστές.

Η χρεοκοπία της ΔΕΗ έχει ξεκινήσει πριν αρκετές δεκαετίες και αποτελεί την ευκρινέστερη αποτύπωση της μεταπολιτευτικής χρεοκοπίας της Ελλάδας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν το 2015 έδωσε στην εταιρεία την τελική ώθηση προς τη χρεοκοπία όταν υιοθέτησε και νομιμοποίησε το κίνημα "δεν πληρώνω". Το πλήγμα των ληξιπρόθεσμων οφειλών τα τελευταία χρόνια ήταν καθοριστικό και λειτούργησε σαν τη σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει.

Το παρακράτος των συνδικαλιστών που κυβερνά τη χώρα στη μεταπολίτευση πουθενά δεν ήταν ισχυρότερο από ό,τι ήταν στην περίπτωση της ΔΕΗ.

Η χρεοκοπία της ΔΕΗ, υπό αυτήν την έννοια σηματοδοτεί το τέλος της μεταπολίτευσης στον βαθμό που η εταιρεία ως στρατηγική  και οικονομική δομή συνιστά τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε το πολιτικό και κοινωνικό μεταπολιτευτικό οικοδόμημα (το διατυπώσαμε με την αριστερή ορολογία βάσει και εποικοδομήματος προκειμένου να το κατανοήσουν και οι αριστεροί στους οποίους αρέσει να περιαυτολογούν πως δεν ομιλούν... ξένες γλώσσες).

Από τεχνικής πλευράς η διάσωση της ΔΕΗ δεν θα είναι εύκολη υπόθεση για την επόμενη κυβέρνηση αφού οποιαδήποτε λύση και αν επιλεγεί αυτή πρέπει να περικλείει κάποια εκκαθάριση ως σύνολο ή κατά τμήματα και διαγραφή χρεών ή ρύθμιση που θα είναι διαγραφή η οποία θα πλήξει τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών.

Θα πρέπει να διερευνηθούν πιθανές ποινικές ευθύνες τόσο για τις ζημιές που υπέστη η εταιρεία από τον τρόπο που αποσπάστηκε ο ΑΔΜΗΕ, όπως θα πρέπει να υπάρξουν και έρευνες για τις ευθύνες των τραπεζών που χρηματοδοτούσαν μια υπόθεση που φαινόταν εδώ και χρόνια που θα καταλήξει.

Το πιθανότερο σενάριο είναι η διάσπαση της εταιρείας σε μικρότερες οι οποίες θα περιλαμβάνουν τις υδροηλεκτρικές μονάδες που αποτελούν και το σημαντικότερο περιουσιακό της στοιχείο και η πώλησή τους σε ιδιώτες.

Εκτός από τα χρέη της εταιρείας ένα σημαντικό άλλο πρόβλημα είναι το πλεονάζον και με κακή διάρθρωση προσωπικό.

Η κατάσταση της ΔΕΗ θα ήταν πολύ διαφορετική αν την περασμένη δεκαετία είχαν παρακαμφθεί οι αντιστάσεις των συνδικαλιστών και των "μαριονετών" στις εκάστοτε κυβερνήσεις και η εταιρεία είχε ιδιωτικοποιηθεί όπως έγινε με τον ΟΤΕ.

Τέλος, η συμπεριφορά της μετοχής της εταιρείας τα τελευταία χρόνια κατά τα οποία αυτή με μαθηματική ακρίβεια κινείται προς τη χρεοκοπία, θα ‘πρεπε να αποτελέσει πεδίο έρευνας της ανύπαρκτης Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.

Από τη στήλη αυτή εδώ και αρκετά χρόνια έχουμε επισημάνει πως η περίπτωση της ΔΕΗ θυμίζει την περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας την περασμένη δεκαετία.

kostas.stoupas@capital.gr