Ο πανικός προ της διαφαινόμενης συντριβής…

Του Κώστα Στούπα 

Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά, έλεγε ο Μαρκ Τουαίην πριν από έναν αιώνα και πλέον κωδικοποιώντας τη γνώση του από τις παρατηρήσεις της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.

Ανάλογα με την απάντηση που δίνει ο καθένας σε αυτό το ερώτημα κινείται προς μια ρεαλιστική αντίληψη της (φαινομενικά) χαώδους εξέλιξης των συνεπειών της φυσικής επιλογής ή τις διάφορες θεωρίες συνωμοσίας βασική πηγή των οποίων είναι η πεποίθηση πως τα πάντα εξελίσσονται βάσει ενός σχεδίου που έχουν εξυφάνει και ελέγχουν κάποιοι ή Κάποιος.

Η άνοδος και πτώση του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει πολλά περιθώρια για το ποια από τις δύο εκδοχές ισχύει...

Ευθύς μετά τα συντριπτικά αποτελέσματα των τελευταίων πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του κινήθηκαν μεταξύ πανικού και απόγνωσης, διαπράττοντας το ένα λάθος μετά το άλλο, γεγονός που έπεισε και τους τελευταίους που είχαν αμφιβολίες πως ο "βασιλιάς είναι γυμνός".

Τα νέα στοιχεία που προστέθηκαν μετά τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα αποκαλύπτουν  πλήρως τις προθέσεις, τους φόβους, την ποιότητα και  τις επιδιώξεις αυτών που μας κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια...

Οι τελευταίες κινήσεις προδιαγράφουν και την έκβαση των επικείμενων βουλευτικών εκλογών καθώς και τις πολιτικές εξελίξεις που θα ακολουθήσουν.

Η διαφορά στις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις κυμάνθηκε μεταξύ των 9,5 μονάδων των Ευρωεκλογών και των 25 μονάδων των περιφερειακών εκλογών.

Μεταξύ αυτών των δυο ποσοστών αναμένεται να  κινηθεί και το αποτέλεσμα των επικείμενων βουλευτικών εκλογών καθώς από την επομένη των πρόσφατων ευρωεκλογών οι γκάφες της κυβέρνησης διαδέχονται η μια την άλλη...

α) Η ανάδειξη ηγεσίας στη δικαιοσύνη ενώ είχαν ουσιαστικά προκηρυχτεί οι εκλογές καταδεικνύει και τις ανησυχίες της κυβέρνησης για την επομένη των επικείμενων βουλευτικών εκλογών.

β) Το ίδιο και η βροχή ρουσφετολογικών τακτοποιήσεων προδίδει την ηττοπάθεια που υπάρχει στο κυβερνητικό στρατόπεδο, πέραν της ηθικής εξαχρείωσης που ήταν ήδη γνωστή αλλά ενόψει του τέλους της νομής των προνομίων της εξουσίας έχει γίνει απροκάλυπτη και αδιάντροπη.

Η τακτοποίηση της κόρης της κας Τασίας Χριστοδουλοπούλου από τα χρεοκοπημένα ΕΛΤΑ στη Βουλή (που χρειάζεται μεγαλύτερη αριστερή προσπάθεια για να χρεοκοπήσει) δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη, όσο και αν ο πρωθυπουργός παριστάνει δημοσίως τον αγανακτισμένο με τις συμπεριφορές των στελεχών του.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ο ίδιος με την ανάληψη της πρωθυπουργίας ήταν να προβιβάσει τη σύζυγο από δασκάλα δημοτικού σε καθηγήτρια πανεπιστημίου.

γ) Έκπληξη δεν προκαλεί επίσης η ψήφιση των ρυθμίσεων που θα δώσουν την ευκαιρία σε χιλιάδες εγκληματίες να αφεθούν ελεύθεροι από τις φυλακές  έτσι ώστε να καταστήσουν τη χώρα κάτι σαν τόπο αναψυχής (Ντίσνεϊλαντ) της εγκληματικότητας.

Ήδη η ελληνική κοινωνία έχει πάρει  μια γεύση από το νόμο Παρασκευόπουλου που άφησε ελεύθερους μερικούς χιλιάδες φυλακισμένους.  Ο νόμος Καλογήρου αφήνει και τους υπόλοιπους είτε για τους λόγους που κατήγγειλε ο κ. Θ. Πλεύρης είτε γιατί στην "παλαβή" Αριστερά πιστεύουν πως η τιμωρία δεν συνεισφέρει στη μείωση της  εγκληματικότητας.

Επιπλέον η ελληνική αριστερά δεν έχει κρύψει ποτέ το μίσος της για τη χώρα, ούτε στη Μικρασιατική Καταστροφή, ούτε και στον εμφύλιο...

Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει καθόλου που ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε πρώτο κόμμα με μεγάλη διαφορά σε όλες τις φυλακές της χώρας. Αν ψήφιζαν σε ξεχωριστά εκλογικά τμήματα οι μετακλητοί τα ποσοστά θα ήταν ακόμη μεγαλύτερα. Το ίδιο θα συνέβαινε αν ψήφιζαν οι "Βορειομακεδόνες" ή όποιος άλλος απεργάζεται την αποδυνάμωσή της ή τον διαμελισμό της.

Όλα αυτά όμως φαίνεται πως δεν έχουν περάσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια απαρατήρητα από την κοινωνία που ψήφισε ανάλογα με εύρος που εξέπληξε τους πάντες.

Απαρατήρητες δεν περνάνε και οι τελευταίες πράξεις πανικού που επιβεβαιώνουν όλα τα προηγούμενα.

Οι τελευταίες σπασμωδικές κινήσεις της κυβέρνησης αναμένεται να διευρύνουν ακόμη περισσότερο τη διαφορά καθώς ο απροκάλυπτος χαρακτήρας των τελευταίων κινήσεων δεν καταδεικνύει πως έχουμε να κάνουμε με ένα τσίρκο ανίκανων ιδεοληπτικών αλλά με επικίνδυνους ανθρώπους.

kostas.stoupas@capital.gr