Οι κακοί και οι χειρότεροι…

Του Κώστα Στούπα 

Οι περιπτώσεις  του Άρη Σπηλιωτόπουλου και του Θύμιου Λυμπερόπουλου είναι χαρακτηριστικές της ποιότητας των εκπροσώπων του έθνους σε διάφορες βαθμίδες εκπροσώπησης. Για την ακρίβεια είναι χαρακτηριστικές της υποβάθμισης της εκπροσώπησης.

Αν αληθεύει μάλιστα αυτό που δήλωσε ο συνδικαλιστής των αυτοκινητιστών σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι πως: "...ο Κυριάκος μου είπε σιγά μη μιλήσω με εσένα", τότε η εκτίμηση για το πρόσωπο του Κυριάκου κερδίζει πόντους στην πλειοψηφία της κοινωνίας.

Τούτο όχι γιατί η συμπαθής τάξη των ταξιτζήδων δεν δικαιούται ακρόασης από την πολιτική ηγεσία του τόπου, αλλά γιατί η συμπαθής κατηγορία των επαγγελματιών στις μεταφορές οφείλει να προσαρμοστεί στις εξελίξεις.

Αρκετοί βέβαια ταξιτζήδες, ιδίως νεότεροι, το έχουν κάνει ήδη καθώς δεν περιορίζονται να "ψαρεύουν" ανωνύμως πελάτες από τον δρόμο, αλλά μέσω των υπηρεσιών ηλεκτρονικής δικτύωσης παράγουν έργο για το οποίο επιτρέπουν τη δημόσια αξιολόγηση από τους πελάτες τους.

Το πρόβλημα

Το βασικό πρόβλημα του κ. Λυμπερόπουλου και της μερίδας που εκπροσωπεί είναι η αποφυγή αξιολόγησης από τους πελάτες και η αξιολόγηση μόνο από τις αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες όπου προφανώς λειτουργούν άλλοι κανόνες.

Τούτο είναι προφανές από την ανάρτηση που είχε κάνει ο ίδιος στα κοινωνικά δίκτυα στις 28 Σεπτεμβρίου 2017: "Ο άνθρωπος που πλούτισε από τον ιδρώτα των ταξιτζήδων, που τους έβαλε σε κοινή θέα για να επιλέγει ο πελάτης , όπως γίνεται με τις πόρνες στις βιτρίνες στα Red Lights στο Άμστερνταμ, θέλει να έχει λόγο στην διαμόρφωση του νομοσχεδίου".

Ο άνθρωπος στον οποίο αναφέρεται είναι ο κ. Δρανδάκης της "BEAT" μιας εφαρμογής χρήσης υπηρεσιών ταξί που δεν αρέσει σ’ όσους είχαν μάθει να "ψαρεύουν"... τουρίστες από το αεροδρόμιο και να τους μεταφέρουν στην Ομόνοια μέσω Κορίνθου. Για ποιο λόγο να φοβάται κάποιος την ταυτοποίηση της σχέσης με τους πελάτες πέραν της αξιολόγησης;

Η εφαρμογή "Taxibeat” του κ. Δρανδάκη βέβαια εξαγοράστηκε από τον όμιλο Daimler και τούτο αποτελεί στοιχείο αισιοδοξίας για το μέλλον της χώρας.

Αν θα υπάρξει ποτέ σωτηρία γι’ αυτήν τη χώρα αυτή θα προκύψει από τη μετεξέλιξη του συνθήματος της μεταπολίτευσης "Ένα, δυο, τρία, πολλά Πολυτεχνεία…" σε "Μια, δυο, τρεις πολλές Taxibeat στην πιάτσα…". Τούτο είναι προφανές...

Βέβαια αυτό καθυστερεί γιατί  οι "δεινόσαυροι του παλαιού" που χρεοκόπησε τη χώρα βρίσκουν ευήκοα ώτα σε πολιτικούς όπως ο  κ. Σπρίτζης και ο κ. Τσίπρας που παριστάνουν το νέο...

Ο Άρης...

Άλλο ένα χαρακτηριστικό δείγμα επαγγελματία που ελλείψει άλλων προοπτικών δεν εγκαταλείπει την πολιτική, ρισκάροντας ακόμη και τη γελοιοποίηση είναι ο κ. Σπηλιωτόπουλος.

Μέλος των κυβερνήσεων Καραμανλή μετά το 2004 και άρα αυτών που φέρουν μερίδιο ευθύνης για τη χρεοκοπία του 2010, το 2019 προσπαθεί να επανέλθει για να μας σώσει από τον... φασισμό αποδεχόμενος το προσκλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι χθες συγκυβερνούσε με τους "Καμμένους"...

Θυμηδία και λύπη προκαλούν μόνο τέτοιες μεταμορφώσεις. Θυμηδία γιατί αποκαλύπτουν το κενό του πολιτικού περιεχομένου και λύπη γιατί το "πολιτικό κενό" σε συνδυασμό με την υποκρισία κάνει τις φασιστικές πρακτικές ελκυστικές σε μια αυξανόμενη μερίδα της κοινωνίας.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως τη χώρα την χρεοκόπησε το κακό παλαιό πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης. Αυτοί που ακολούθησαν όμως αποδεικνύουν καθημερινά πως είναι χειρότεροι...

kostas.stoupas@capital.gr