Η "Ζωίτσα" από το Κορωπί...

Του Γιώργου Κράλογλου

Πριν 30 χρόνια, το κράτος μας θα έκανε πάρκο το κλειστό λατομείο "Ζωίτσα” στο Κορωπί. Μετά από 30 χρόνια, το φέρνουμε στη Βουλή επειδή ξεχάσθηκε...

Διαβάζω στην ερώτηση του βουλευτή Ανατολικής Αττικής του ΠΑΣΟΚ, Μανώλη Χριστοδουλάκη, (την οποία μου κοινοποίησε), για το ανενεργό λατομείο "Ζωίτσα", στην Αγία Μαρίνα στο Κορωπί, ότι αντί επανένταξής του στο περιβάλλον, το κάναμε χωματερή για αδρανή υλικά και απόβλητα κατεδαφίσεων και εκσκαφών(!).

Από πότε όλα αυτά; Από το 1997 (!!).

Άριστη (κατά τη γνώμη μου) η πρωτοβουλία να φωτιστεί μια υπόθεση που δείχνει και πόσο κωμικοί είμαστε όταν θεωρούμε πως με τη συνεχή παρέμβαση της πολιτικής στην οικονομία, θα έχουμε λύσεις...

Το θέμα μου όμως δεν είναι αυτό.

Είναι απλώς μια αφορμή για το σημερινό μου σημείωμα, να αναφερθώ στο μέγα (κατά τη δική μου άποψη) καραγκιοζιλίκι, που χαρακτηρίζει τη δήθεν πολιτική μας ανησυχία... για την ανυπαρξία υποδομών στη χώρα.

Ειδικά την περίοδο αυτή, όπου κεντρικός στόχος της δήθεν αναπτυξιακής μας πολιτικής είναι η άντληση ιδιωτικών ξένων και ντόπιων κεφαλαίων, καθώς εντός του 2026 τελειώνει το μερτικό μας από τα 650 δισ. της Ε.Ε. (30 δισ.) και ό,τι μείνει θα πάει πίσω (δεν θα σταματήσουμε να το τονίζουμε λέμε αυτό).

Παρ' όλα αυτά, η κυβερνητική προπαγάνδα βλέπει συμφόρηση... κεφαλαίων σε προγράμματα που δείχνουν όχι μόνο αύξηση της εισαγωγής τους με σκοπό την επένδυσή τους στον ενεργειακό πρωταγωνιστικό μας ρόλο ως την Ουκρανία... Βλέπει ακόμη και επαναπατρισμό Ελλήνων μεταναστών για να μη χάσουν τις τόσες  ευκαιρίες που θα παρουσιαστούν...

Το χαρακτηρίζουμε καραγκιοζιλίκι γιατί καθημερινά έχουμε την ευκαιρία να δούμε που πηγαίνουν τα ξένα κεφάλαια, όταν δεν ξεσηκώνουν ό,τι έχει μείνει σε οικόπεδα και κτίσματα παλαιών παραγωγικών μονάδων, αλλά στρέφονται (μετά μανίας...)  σε αγορές στο Κέντρο της  Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Και με ό,τι τους περισσέψει,  στη νησιώτικη Ελλάδα...

Αν λοιπόν θεωρούμε επενδυτές (με τη σημασία που γνωρίζουμε) εκείνους τους Κινέζους, τους Ισραηλινούς, τους Γερμανούς και ειδικά τους Γάλλους που σταμάτησαν να επενδύουν στις πατρίδες τους και αγοράζουν Ελλάδα σε τιμή ευκαιρίας..., καλά θα κάνουμε να ξεχάσουμε το τρένο επενδύσεων.

Εμείς πιστεύουμε ότι το τρένο πέρασε από την Ελλάδα και δεν αποκλείεται να κάνει στάση ακόμη και στην Αλβανία... (δεν είναι υπερβολή και σύντομα θα δούμε γιατί...).

Δεν είμαστε αρνητικοί, ούτε προσπαθούμε να ανατρέψουμε υπερβολές στην κυβερνητική προπαγάνδα, όπως για τον επενδυτικό σύννεφο που μας σκεπάζει... Και ας το βλέπουν κυβέρνηση και κάποιοι παράγοντές της, μονάχοι τους.

Από τη στιγμή, όμως, που η Ελλάδα (μετά από πολλά χρόνια πραγματικού επενδυτικού ενδιαφέροντος) δεν είναι σε θέση να κρατήσει έστω και το τουριστικό επιχειρηματικό στοιχείο και ό,τι κλείνει δεν θα αντικατασταθεί (ως το 2030 τουλάχιστον και άγνωστο μέχρι πότε), οφείλει να το παλέψει μόνη της. Με τις δικές της δυνάμεις. Αλλά όπως και στην περίπτωση της "Ζωίτσας” (παρόμοια με εκείνη της ΠΥΡΚΑΛ) τα πάντα δείχνουν πως δεν ξέρουμε τι θέλουμε.

Και αν ξέρουμε, φαίνεται πως δεν είμαστε σε θέση να το ζητήσουμε με ρεαλισμό, με υποδομές, με έργα και με πολιτική που να αποδίδει.

george.kraloglou@capital.gr