Μήπως σφυρίζουμε αδιάφορα;

Του Γιώργου Κράλογλου

Πυκνώνουν οι φωνές της αγοράς (από παραγωγή ως τον τουρισμό) που θέλουν να ξέρουν αν προβληματίζουν την κυβέρνηση, τα λουκέτα που συνεχίζουν παντού.

"Οι ανακοινώσεις για τα 'σφυριά' που θα χτυπήσουν μέσα στην εβδομάδα που μας έρχεται είναι τόσες πολλές που γίνονται και από Κυριακή(!) και όχι μόνο μεσοβδόμαδα..." γράφει σχολιαστής του Capital.gr που διάβασε τα νέα... για άλλα 7 μεγάλα και πολύχρονα ξενοδοχειακά συγκροτήματα που πήραν τη σειρά τους.

Η δε αγορά που ρωτήθηκε από την στήλη (για να ασχοληθεί με την υπόθεση των συγκεκριμένων αλλά και κάποιων περισσότερο "χοντρών" λουκέτων) δεν μας έκρυψε τον προβληματισμό της, αφού μας θύμισε ότι η σημερινή κυβέρνηση παρέλαβε προ 6ετίας (μαζί με την εξουσία της) και 30.000 λουκέτα μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων (της 10ετίας 2009-2019) από τον χώρο της παραγωγής.

Και είχαν δίκιο. Μας θύμισαν λοιπόν τους 25.000 μικρούς και μεσαίους που έβαλαν για τα καλά εμπρός τη μεγάλη αποβιομηχάνιση της χώρας (αλλάζοντας και το τότε παραγωγικό μοντέλο) αφού έβγαλαν σε ανεργία 170.000 (εξειδικευμένους βεβαίως) νέους της εποχής του "φουγάρου" μεν, αλλά και της πείρας στην τεχνική κατάρτιση. 

Ας μη ξεχνάμε ότι κατά την αποβιομηχάνιση και της περιόδου 2009-2019 χάθηκαν μοναδικοί κλάδοι παραγωγής που μας βοήθησαν να διακριθούμε και στην Ευρώπη, όποτε το είχαμε ανάγκη και ως επιχείρημα για την ένταξή μας στην Ε.Ε.

Ποιος ο λόγος αυτής της επιστροφής μας στο παρελθόν; 

Για να μη μας διαφεύγει (ανάμεσα στα πολλά) και πως στην 10ετία αυτή είδαμε το τέλος της υαλουργία μας, των λιπασμάτων δικής μας παραγωγής, της ισχυρής παρουσίας μας στον σίδηρο, στο ψευδάργυρο και των επιτυχιών μας στην τότε χημική βιομηχανία. 

Και τώρα να έλθουμε στο "δια ταύτα" του σημερινού μας σημειώματος.  

Ασφαλώς και δεν μας λείπουν τα "φουγάρα" από την καθημερινή μας ζωή και στις εποχές ανταγωνιστικότητας με υψηλή παραγωγικότητα, που δεν την φροντίζουμε και δεν θα την έχουμε (όσο και αν την χρειαζόμαστε).

Μας λείπουν όμως και η καινοτομία και η εξειδίκευση και ο εκσυγχρονισμός της παραγωγής μας. 

Και (μαζί με την αποεπένδυση) το κενό και πέντε μεγάλων κλάδων της βαριάς μεταποίησης της χώρας, που χάθηκαν μια 10ετία πριν τη θητεία της κυβέρνησης. 

Κλάδων που λειτουργούν (με αποτελέσματα ουσίας) λίγο πέρα από τα σύνορα μας, στην Ανατ. Ευρώπη, σε υποψήφιες και για την Ε.Ε  χώρες.

Θα μας λείψουν ακόμη, από τον πρώτο πυλώνα της οικονομίας μας (που για την κυβέρνηση είναι και θα παραμείνει ο τουρισμός και οι υπηρεσίες) τα 7 ξενοδοχειακά συγκροτήματα που βγαίνουν στο σφυρί μαζί με εκείνα  που έχουν βγει (κατά την 6ετή θητεία της σημερινής κυβέρνησης) και για τα οποία δεν ξέρουμε τι θα γίνει αφού θα  περάσουν στο επενδυτικό μας κενό (το ιδιαίτερα ανησυχητικό) για την οικονομία μας.

george.kraloglou@capital.gr