Ποιος θα τα φέρει τα λεφτά; Οι 70ρηδες;

Του Γιώργου Κράλογλου

Είπαμε ότι είπαμε για "ανάπτυξη". Ας τελειώνουμε... Γιατί η πραγματική ανάπτυξη θέλει και κεφάλαια. Ποιος θα μας τα φέρει; Το έχουμε σκεφτεί; 

Η κυβέρνηση διαπιστώνει βέβαια (διαβάζω και στο έγκυρο ρεπορτάζ του κ. Τ. Δασόπουλου στο Capital.gr Το στοίχημα της παραγωγικότητας μετά το τέλος του Ταμείου Ανάκαμψης) ότι πρέπει να αυξήσει τις επενδύσεις με ταχύτερους ρυθμούς, ώστε να καλύψει το κενό που αφήνει πίσω του το Ταμείο Ανάκαμψης, και η Ελλάδα να μην κλειδώσει σε χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Συνεπώς έτσι και  οι ντόπιοι ιδιώτες ή οι ξένοι (που βλέπουν επενδυτικά και την Ελλάδα), δεν βάλουν το χέρι στην τσέπη για επενδύσεις, (με δουλειές που θα ενδιαφέρουν τον δικό μας κόσμο εργασίας και ειδικά όσους εγγυώνται και παραγωγικότητα), ας ξεχάσουμε όσα ακούμε για ανάπτυξη και μάλιστα με ρυθμούς (λένε..) καλύτερους από εκείνους της Ε.Ε. 

Άρα το βασικό μας ερώτημα δεν μπορεί να είναι άλλο από το ποιος ακούει εκείνους του οικονομικού κυβερνητικού επιτελείου που σπεύδουν να μας πουν αυτά που μας λένε και δημοσίως. 

Οι ξένοι αγοραστές που εκτός από τα κάθε μορφής ακίνητα που πουλάει η Ελλάδα (μετά την 15ετη χρεοκοπία) τους οποίους βαφτίσαμε επενδυτές, επειδή δεν υπάρχει κανείς από τους άλλους, που στήνουν μονάδες με δουλειές και τζίρους για την οικονομία; Ρίξτε μια ματιά στις πωλήσεις και μετά περάστε και στους πλειστηριασμούς. Ποια είναι τα δικά σας συμπεράσματα; 

Οι μικροί μήπως ή οι πολύ μικροί και οι κάπως μεσαίοι που βεβαίως και έχουμε εγκαταλείψει στα κάποια λόγια που έχουμε υποσχεθεί, όχι τόσο για να γίνουν επενδυτές αλλά στα άλλα.... Αυτά που έχουν άμεση ανάγκη για να μεγαλώσουν; Τι τους έχουμε εξασφαλίσει στις 10ετίες της χρεοκοπίας όταν σήμερα ως Πολιτεία ομολογούμε πως πρέπει να δώσουμε (σε πρώτη φάση μόνο...) κοντά στα 10 δισ. ευρώ για να μπορέσουμε να τους βγάλουμε μόνο από την κρατική γραφειοκρατία; Ποια άνεση τους έχουμε εξασφαλίσει για να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στον εκσυγχρονισμό και την καινοτομία που τους προσκαλούμε; Έχουν υπερβολικά αιτήματα που μας επιτρέπουν να απαιτούμε να μας περιμένουν ως κράτος να βρούμε τον χρόνο να τους παραδώσουμε ακόμη και πολεοδομικά σχέδια για να δουν αν μπορούν να κάνουν τις επεκτάσεις τους στα κέντρα της χώρα και στην περιφέρεια;

Οι μεσαίοι άραγε, που ακόμη τους θεωρούμε απλά μεσαίους και όχι τους βασικούς της παραγωγής μας στη μικρομεσαία και χωρίς προοπτική (να μεγαλώσει...) οικονομία μας, αφού δεν έχουμε ούτε σχέδια για στόχους και ορίζοντες, ούτε ξέρουμε τι μας επιτρέπει η μικρομεσαία μας πολιτική σκηνή η οποία ετοιμάζεται να μεταβάλει τα σκηνικά της, με τρόπο και με πρόσωπα που θα βγάζουν περισσότερο γέλιο από όσο που βγάζουν και σήμερα κάποιοι; 

Πότε θα το καταλάβουμε. Το οικονομικό μας πρόβλημα μας είναι καθαρά πολιτικό και μάλλον άγαρμπα πολιτικό... 
 
Και αν δεν ορίσουμε το είδος της οικονομίας που θέλουμε και βεβαίως οφείλουμε και  να σχεδιάσουμε (όχι σαν τον δήθεν φιλελευθερισμό μας ή τον ψευτοσοσιαλισμό που συνειδητά ζούμε -αποχωρούν 75.000 κρατικοί μας υπάλληλοι και για την αντικατάστασή τους θα διορίσουμε 150.000!!-) σε συνδυασμό με τον νέο  "αριστερισμό" τύπου Ιθάκης, καλύτερα θα ήταν να αφήσουμε στην άκρη την κοροϊδία των νέων (αυτών που ρίχνουν μαύρη πέτρα όταν φεύγουν από την χώρα) και να κοιτάξουμε τη μοναδική μας λύση... Να ξεχάσουμε το δημογραφικό και να αφήσουμε να μας βολέψουν παραγωγικά οι συνταξιούχοι 70ρηδες...

george.kraloglou@capital.gr