Τέρμα στην μικροπολιτική σε εργασιακό και στεγαστικό;

Του Γιώργου Κράλογλου

Η άρνηση σε προσκλήσεις εργασίας απέδωσε. Συλλογικές συμβάσεις για το 80%, από το 30% των 25 συμβάσεων(!!). Μένουν τα 900.000 κλειστά σπίτια.

Και να ξεκινήσουμε από τα σπίτια.

Πριν ένα μήνα ακριβώς που είχαμε ανοίξει το θέμα με τα 900.000 κλειστά σπίτια capital.gr, 24/10/25, "Η Ελλάδα συνεχίζει να ΠΩΛΕΙΤΑΙ”, ο φίλος της στήλης Lysikratis έγραφε σε εύστοχο σχόλιό του "... Είναι πραγματικά άξιο απορίας η δήλωση του Πρωθυπουργού της Ελλάδας, ότι πρέπει οι νέοι Ευρωπαίοι να αισθάνονται ότι η απόκτηση εντός δικού τους σπιτιού δεν είναι άπιαστο όνειρο.., που έγινε στην έδρα της ΕΕ, σε ποιους ακριβώς απευθύνεται!”.

Χαρακτηρίζουμε εύστοχη την παρατήρηση του σχολιαστή γιατί όπως φάνηκε στις μέρες μας η κυβέρνηση (έστω και με αδικαιολόγητα μεγάλη καθυστέρηση) ανοίγει για τα καλά το στεγαστικό βασισμένο πράγματι σε δύο ελπιδοφόρα στοιχεία. Πρώτον, σε προγράμματα από τα οποία είναι δυνατόν να αξιοποιηθούν και πόροι ταμείων της Ε.Ε. και δεύτερον, πάνω σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.

Τα σημειώνουμε αυτά καθώς το σημερινό θέμα της στήλης είναι ακριβώς η ανάγκη να περάσει το στεγαστικό σε μονόδρομο.

Αλλά, όπως πάντα, στην Ελλάδα, γίνεται αντιληπτό πως ο μονόδρομος είναι δύσκολο να στρωθεί σε ένα προεκλογικό έτος (όπως θα είναι το 2026). Και μάλιστα με μεταβολές στην πολιτική σκηνή που βεβαίως και προκαλεί ανησυχίες λόγω του γνωστού λαϊκισμού για τις ανάγκες προβολής ιδεών και οραμάτων των υποψηφίων παρατάξεων.

Αλλά έτσι και χαθούν προγράμματα και συμφωνίες με την Ε.Ε. στην προοπτική του στεγαστικού θα οδηγηθούμε σε νέο κύκλο κουβέντας που δεν θα έχει τελειωμό πριν το 2030. Το γιατί και το πώς θα το πούμε μια άλλη φορά.

Και από το στεγαστικό στο εργασιακό, όπου μετά από επτά μήνες εντατικών διαβουλεύσεων μεταξύ της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας και των εκπροσώπων των εθνικών κοινωνικών εταίρων, μπαίνει τέλος (μας λέει η κυβέρνηση) στους μνημονιακούς περιορισμούς και ενισχύονται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας με την υπογραφή μιας κοινωνικής συμφωνίας.

Στόχος του υπουργείου Εργασίας (μας προσθέτει) είναι να αυξηθεί η κάλυψη των εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις στο 80%, από το 30% που είναι σήμερα, αφού με τα σημερινά δεδομένα καλύπτονται περίπου 800.000 εργαζόμενοι, ενώ ενεργές συλλογικές συμβάσεις είναι μόλις 25.

Τι δεν μας λέει; Ότι έτσι και δεν μεθόδευαν πρωτοβουλίες οι κοινωνικοί εταίροι από την επιχειρηματική αγορά δεν θα είχαμε κάνει ούτε αυτές τις διαπιστώσεις.

Οπότε, δικαιούμαστε να αναρωτηθούμε αν στη συνέχεια της "μάχης” θα περάσει μπροστά το κράτος, κρατώντας ως "όπλα” και φορολογικά μέτρα που θα κάνουν συζητήσιμες τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ώστε να πεισθούμε πως δεν θα είναι μόνο προεκλογική η εξαγγελία ότι πάμε σε "λύσεις νέας εποχής” και με τις αμοιβές του εργασιακού μας.

george.kraloglou@capital.gr