00:02 24/11
Η "ναυμαχία" της Ελευσίνας
Ερωτήματα για τη συμφωνία της Ελευσίνας βάζει η γνωστή μας μιζέρια (50 χρόνων) με το κράτος μας να παριστάνει τον βιομήχανο και τον ναυπηγό.
Ως χρονιά με τα ακίνητα μόνο στα ψηλά της ταυτότητας των εξελίξεων στην οικονομία βλέπει η αγορά το 2026. Και όλα δείχνουν πως ξέρει τι λέει...
Δεν πρόκειται για συμπέρασμα ανάλυσης με εγκυρότερα στοιχεία από αυτά που έχουν οι επί του θέματος ειδικοί και έμπειροι γνώστες της αγοράς των ακινήτων στην Ελλάδα.
Απλά αυτό διακρίνουν όσοι παραμένουν σε ό,τι λέμε "χώρο των επενδύσεων" σήμερα, μαζί με τις σκέψεις τους για τους λόγους της πορείας μας στην οικονομία μέχρι και το 2027 (των εκλογών).
Μιας πορείας που δεν θα έχει συγκεκριμένα γνωρίσματα. Δεν θα είναι (για παράδειγμα) πορεία μιας νέας εκβιομηχάνισης ή μορφών εξωστρέφειας ή έντονα κατασκευαστική ή, τέλος, έργων και νέων υποδομών χρήσιμων στην οικονομία.
Τα σχέδια θα είναι πολλά και θα απλωθούν, αλλά θα θυμίζουν περισσότερο προθέσεις και διαθέσεις, αντί για έργα σε χρονοδιαγράμματα.
Γεγονός πάντως είναι πως η αγορά μαζί με κεφαλαιούχους εντός και εκτός Ελλάδας (από αυτούς που ακόμη θεωρούν πως θα δούμε τάσεις επενδυτικών ευκαιριών που παραμένουν στη χώρα μας) εκτιμούν ότι οι επενδύσεις που έχει μελετήσει η κυβέρνηση και δεν φάνηκαν στην έκταση που τις περίμενε, παραμένουν σχεδιασμένες με τις συζητήσεις που αναφέρονται σε αυτές μάλλον να συνεχίζονται ή και να πυκνώνουν.
Τι μένει όμως να δουν όσοι βρίσκονται, ας πούμε, στην καλύτερη ετοιμότητα; Θα δουν εάν αυτό που τους συμφέρει είναι οι επενδύσεις (σε περιφερειακό και όποιον άλλο χώρο) ή οι εξαγορές επιχειρηματικών σχημάτων και συγκροτημάτων της βιομηχανικής παραγωγής και εκείνης που σε συνδυασμό με την αγροτική παραγωγή μπορεί να συνθέσει μόνιμες δραστηριότητες εξωστρέφειας.
Τα στοιχεία που παρουσιάζουμε είναι σε γενικότητες γιατί δεν στηρίζονται σε τυχόν διαπραγματεύσεις (ωρίμου σταδίου). Πρόκειται για σκέψεις και παρατηρήσεις που δείχνουν ένα κάποιο κλίμα, το οποίο είναι σε πορεία σταθερής εξέλιξης.
Το ερώτημα όμως των δύο πλευρών (πωλητές αγοραστές - επενδυτές) είναι αν τη νέα κατάσταση πραγμάτων θα πρέπει να τη σχηματοποιήσουν συμφωνίες εξαγορών επιχειρήσεων ή πριν απ' όλα να δώσει η αγορά ακίνητων δείγμα τελικής γραφής και μετά να πάμε σε εξαγορές μονάδων και επιχειρήσεων.
Επιμένουμε στα γενικά μας στοιχεία επειδή περιγράφουν την εικόνα που θα ζήσουμε με την Ελλάδα να μεταφέρεται οικονομικά σε δράσεις που απομακρύνονται κατά πολύ από την παραγωγή και έρχονται να δέσουν με ό,τι λέμε υπηρεσίες σε διάφορες μορφές, από όπου και αν προέρχονται.
Αυτή όμως η εικόνα, όπως σχηματίζεται (με ασάφειες ακόμη) μαζί με τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες μεταβολής του κύκλου δράσεών τους, φαίνεται πως επηρεάζει τα κέντρα λήψεως αποφάσεων στην κυβέρνηση που έχουν αναλάβει να επεξεργασθούν την επενδυτική πολιτική της τελευταίας διετίας. Αποτέλεσμα όμως είναι μια κάποια διστακτικότητα στο τι θέλει η κυβέρνηση να προβάλλει σαν προτεραιότητές της στην ανάπτυξη (λένε στις μεταξύ τους συζητήσεις έγκυροι παράγοντες και εκπρόσωποι της αγοράς).