Οι μικρομεσαίοι και οι άλλοι...

Του Γιώργου Κράλογλου

Σε αμηχανία η αγορά. Για τους μικρομεσαίους οι μοιρασιές έρχονται από παντού. Με τους μικρομέγαλους τι γίνεται; Μήπως να κοντύνουν λίγο; Τι λέτε;  

Δεν είναι καθόλου δική μας δουλειά να ψάχνουμε τα μεγέθη στη μεταποίηση και γενικά στην παραγωγή μας. 

Μας προβλημάτισαν όμως συζητήσεις που ακούσαμε σε επιμελητηριακές εκδηλώσεις των ημερών αυτών γιατί οι ομάδες ήταν μικροί και μεσαίοι οι οποίοι τα έλεγαν και έτσι τα σχέδια της κυβέρνησης για την παραγωγή, τα έλεγαν όμως και αλλιώς.

Το έτσι είναι ότι συνεχίζει να μοιράζει η κυβέρνηση λεφτά από τον κορβανά έστω και αν δεν φτάνουν ούτε για επενδύσεις, ούτε για δράσεις, ούτε για δουλειές έξω από την Ελλάδα. Ούτε, τέλος, για να μεγαλώσουν τα μαγαζιά τους. 

Το αλλιώς είναι πως έχουν κοπεί σε μεγάλο βαθμό πλέον (για να μην πούμε έχουν εξαφανισθεί) οι μεγάλες παραγωγικές και κερδοφόρες συνεργασίες (υπεργολαβίες)  με μεγάλα βιομηχανικά συγκροτήματα και αυτού τους είδους η παραγωγικότητα εδώ και μια 20ετία δεν καρποφορεί με τον τρόπο που ξέραμε. 

Σημαντικό δε είναι πως η συνεργασία αυτής της μορφής με την παραγωγή ούτε που καλλιεργείται πλέον, καθώς η έκταση των ενδιαφερόντων της βιομηχανίας εντός της Ελλάδας περιορίζεται αισθητά. Η δε βιομηχανική επιχειρηματική μετανάστευση (με επενδύσεις μάλιστα) είναι προορισμός. 

Το συμπέρασμα λοιπόν από τις κουβέντες στα "πηγαδάκια” σε αυτές τις βιοτεχνικές  συγκεντρώσεις είναι ότι η οικονομική μας πολιτική στην παραγωγή ούτε είναι, ούτε φαίνεται να  συμβαδίζει με τις πραγματικές ανάγκες μικρών επιχειρήσεων να μεγαλώσουν αλλά και να δίνουν παρουσία σε όλα τα επίπεδα της παραγωγής με κίνητρα ουσίας και όχι αποκλειστικά μέσα από κρατικές επιδοτήσεις και "ειδικές” ενισχύσεις. 

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι οι μικρομεσαίοι είναι "συνήγοροι” της βιομηχανίας και αντικρίζοντας τους δικούς τους ορίζοντες στο μέλλον (με κεντρικό στόχο την παραπέρα μεγέθυνση τους) θέλουν να στρώσουν από τώρα χαλί στους δρόμους και στην πορεία τους, αξιοποιώντας την πρόθεση όλων των πολιτικών να τους παραστέκονται επειδή το επιχειρηματικό τους μέγεθος αυτό "ταιριάζει” και με τον λαϊκισμό τους.

Τίποτε δεν είναι έτσι. Και τίποτε αλλιώς. Η αγορά παρακολουθεί με αμηχανία όλες τις εξελίξεις στην οικονομία και διαπιστώνει ότι η πολιτική έχει προκαλέσει τόση αναστάτωση με την παρέμβασή της (ακόμη και σε τοπικά προβλήματα από έκτακτα γεγονότα) με αποτέλεσμα να αφήνει πίσω και χωρίς εξέλιξη εκείνα που έχουν σημασία στην καθημερινότητα. 

Αντί να λυθεί (για παράδειγμα, λένε) το χωροταξικό σε όλη την Ελλάδα, να απλοποιηθεί το πολεοδομικό που βασανίζει κάθε επιχειρηματικό μέγεθος και κάθε κλάδο της παραγωγής ή η αδειοδότηση να αντιγράψει όλα όσα εκπληκτικά συμβαίνουν (ως κίνητρα) στα άλλα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη η κυβέρνηση ετοιμάζει για μοιρασιά ότι της μένει από το φοροκυνηγητό... για να το προσφέρει σαν "ρεγάλο” στους μικρούς επιχειρηματίες και ειδικά στους επαγγελματίες. 

Και τι προσφέρει με αυτό (λένε οι ίδιοι οι επιχειρηματίες). Απομακρύνει επενδυτές και παγώνει τα σχήματα συνεργασίας αλλά και υπεργολαβίας μεταξύ μικρών και μεγάλων. Σχήματα που απέδωσαν, στερεώνοντας και την ελεύθερη οικονομία στον τόπο μας.        

george.kraloglou@capital.gr