Μετρημένες οι μέρες της ανάκαμψης...

Του Γιώργου Κράλογλου

Για την ανάπτυξη μπορεί η κυβέρνηση να λέει τα δικά της (μιας και η αντιπολίτευση ψάχνεται..). Για την ανάκαμψη όμως υπάρχει "λογαριασμός".

Ο γνωστός λογαριασμός των 36 δισ. ευρω της Ε.Ε. που (όπως είναι επίσης γνωστό) έχει ημερομηνία λήξης στο τέλος του 2026.

Και είναι στο χέρι μας να τον εξαντλήσουμε αλλιώς (όπως γνωρίζουμε) θα τον χάσουμε, καθώς δεν προβλέπονται ούτε παρατάσεις, ούτε χατίρια από την Κομισιόν. Τα χατίρια που ίσως νομίζουμε ότι μπορούν να γίνουν ειδικά σε εμάς...

Και αυτό δεν το λέμε καθόλου τυχαία. Απλά ακούμε κάποιες ανοησίες κυβερνητικές αλλά και μέσα από την αντιπολίτευση για υποδείξεις στις Βρυξέλλες να κάνουν την δουλειά τους... Θα τα ξαναπούμε αυτά, όποτε επανέλθουμε... Μακάρι να μη χρειαστεί...

Στην ουσία τώρα.

Από τα 36 δισ. ευρώ έχουμε παραλάβει ως κράτος μέλος τα κάπου 10 δισ. ευρώ και κινούμαστε να πάρουμε άλλη μία δόση για την οποία τα πάμε πολύ καλά ως προς την απορρόφηση των πόρων από τις Βρυξέλλες προς στην Αθήνα.

Λέμε τα καλά μας λόγια (για να μη φαινόμαστε αντιπολιτευτικοί ως στήλη...) επειδή υπάρχει κάτι που δεν μας αρέσει και αφορά το πώς τα πάμε με την εσωτερική διανομή των 10 δισ. ευρώ (προς ώρας) και τις κάποιες "φωτογραφίες" επενδύσεων που θα πρέπει να δείξουμε στις Βρυξέλλες όταν θα χρειαστεί.

Το λέμε και αυτό επειδή ενημερωθήκαμε από ενδιαφερόμενους επενδυτές (μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης) ότι το κλιμάκιο της Κομισιόν που μας επισκέφθηκε (όπως και όλα τα κράτη μέλη) για να συγκεντρώσει στοιχεία από τις ανακάμψεις οικονομιών της Ένωσης ήταν και κάθετο και απόλυτο στα θέματα διαχείρισης των πόρων της Ε.Ε. που έχουν ως πηγή τις τσέπες (φόρους) των Ευρωπαίων φορολογούμενων.

Και επειδή, ως στήλη δεν κρύβουμε την ανησυχία μας ότι ακόμη μια φορά κερδίζει θέση η αμηχανία (ας την πούμε έτσι...) μπροστά στην ανάγκη να περιγράψουμε αν και όπου χρειαστεί τις επενδύσεις εκείνες που όντως οδηγούν στην ανάκαμψη από τους πόρους των 36 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης.

Ιδίως δε ποιες από τις επενδύσεις αυτές είναι σε πορεία εξέλιξης που να πείθουν όχι εμάς αλλά και τις Βρυξέλλες.

Αυτό που φοβόμαστε λοιπόν είναι να μη ζήσουμε ξανά τις πίκρες, τις αμαρτίες και τις ντροπές που ζήσαμε με τα ΜΟΠ, με τα δήθεν λεφτά του ενός ή του άλλου πολιτικού... ή με τα "πακέτα" από τις Βρυξέλλες που αφού τα ξεζουμίζαμε και κερδίζαμε το "περιεχόμενο" τους δεν ξέραμε σε ποια ράφια να τα βάλουμε ως επενδύσεις ή ως νέα μοντέλα παραγωγής και παραγωγικότητας.

Το επαναλαμβάνουμε λοιπόν, χωρίς διάθεση αστήρικτης γκρίνιας. Θα ήταν ασφαλώς ευχής έργο να φθάσουμε κοντά στο 70% που επιδιώκουμε σε απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης μέσα στο 2025 και να τα πάρουμε όλα ως την ημέρα λήξης του, την 31 Δεκεμβρίου του 2026. Αλλά με αυτά τα 26 δισ. ευρώ που απομένουν να αξιοποιήσουμε να δούμε πράγματι την ανάκαμψη της οικονομίας και ιδίως της παραγωγής μας. Θα επανέλθουμε στο θέμα.

george.kraloglou@capital.gr