Κελεμπίες και Άραβες...

Του Γιώργου Κράλογλου

Μας συμβαίνει, για 50 χρόνια, 12-15 μήνες πριν τις εκλογές (!). Οι άδειες για έρευνες αερίου-πετρελαίων. Και οι Άραβες που έρχονται να επενδύσουν…

Την πρώτη 10ετία, του μισού αιώνα (!!) που ψάχνουμε (εντατικά υποτίθεται..) για τα πετρέλαιά μας (έτσι ξεκινήσαμε από τον Πρίνο και την Βόρεια Ελλάδα), φθάσαμε να υπολογίζουμε ακόμη και το ποσοστό που θα καλύπταμε από τις ανάγκες και τι θα εισέπραττε ο κορβανάς μας…

Τελικά "βολευτήκαμε" με τις συμφωνίες για τα ρωσικά πετρέλαια και αφήσαμε τα μεγάλα λόγια για (τα ολίγα) πετρέλαιά μας στον Πρίνο, την Καβάλα και την Αλεξανδρούπολη. Γνωστά, άλλωστε, και για περιορισμένες εκμεταλλεύσιμες ποσότητες της προκοπής και για το σύντομο τελείωμά τους... 

Τότε ήταν που βγάλαμε για πρώτη φορά σαρίκια και κελεμπίες… μοιράζοντας και τα λεφτά από τα πετρέλαιά μας…

Την δεύτερη 10ετία (από τα μισά της και μετά…) επανήλθαμε σε σενάρια που είχαν μέσα και τον Έβρο ως κέντρο διανομής των δικών μας (λέγαμε…) πετρελαίων με τα οποία θα τροφοδοτούσαμε και την Τουρκία…

Τέθηκε μάλιστα και ελληνοτουρκικό δήθεν ζήτημα, όταν στα πολιτικά και τα κομματικά λόγια βάλαμε την Ελλάδα να έχει δικαιώματα, όπως και οι άλλες γνωστές πετρελαϊκές αδελφές του υπόλοιπου κόσμου.

Και τι δεν ακούστηκε τότε. Μέχρι διχασμό έφερνε στις κουβέντες ο τρόπος εκμετάλλευσης των πετρελαίων μας...

Την τρίτη 10ετία (πάντα  πολύ κοντά στις εκλογές ή αμέσως μετά τις εκλογές) θα βγάζαμε όλα τα πετρέλαια και τα φυσικά αέρια και θα γινόμασταν ο ρυθμιστής της διανομής των καυσίμων με τον ρόλο του ενεργειακού πρωταγωνιστή στα Βαλκάνια, φθάνοντας μάλιστα στο σημείο να καλύπτουν ανάγκες και Αλβανίας, Βουλγαρίας και των τότε Σκοπίων.

Τα σενάρια ήταν πολλών διαστάσεων και είχαν συνέπειες και στην πολιτική μας σκηνή. Δεν κράτησαν όμως, καθώς ήταν ανάγκη να πείσουμε Αλβανούς και Βούλγαρους αν θα συνεχίσουν να μας πουλάνε ηλεκτρικό ρεύμα ή θα το εξασφαλίζαμε από τα δικά μας αποθέματα καυσίμων…

Την τέταρτη 10ετία συνεχίσαμε να υποστηρίζουμε ότι εμείς θα είμαστε οι ενεργειακοί πρωταγωνιστές των Βαλκανίων αλλά "ξαφνιαστήκαμε" όταν μας είπαν γνωστοί διεθνείς Όμιλοι των ερευνών πετρελαίων και φυσικών αερίων ότι αυτά δεν γίνονται αν δεν εντοπίσετε πρώτα τι αποθέματα έχετε. Και αυτό δεν θα συμβεί αν δεν αρχίσετε πάλι να δίνετε άδειες ερευνών.

Οπότε, ξεκινήσαμε να ψαχνόμαστε άλλη μια φορά. Υπογράψαμε συμφωνίες αλλά δεν ξέραμε πώς να τις εφαρμόσουμε και κυρίως πώς να τις τηρήσουμε. Αποτέλεσμα ήταν να μας βαρεθούν οι Όμιλοι και να μας εγκαταλείπουν ο ένας μετά τον άλλον.

Την πέμπτη 10ετία (που φθάνει ως τις μέρες μας) απλά γυρνάμε πίσω να δούμε τι αφήσαμε στην μέση και τι δεν προχωρήσαμε καθόλου. 

Τώρα, λοιπόν, μιας και η απόστασή μας ως τις εκλογές είναι 20 μήνες το αργότερο, ακολουθούμε την 50χρονη γνωστή τακτική μας. Δώσαμε άδειες και ψάχνουμε ξανά όπως ψάχνουμε για 50 χρόνια. Μακάρι να τα καταφέρουμε…

george.kraloglou@capital.gr