Η μείωση τιμών στο ηλεκτρικό είναι καθαρά πολιτικό θέμα

Του Γιώργου Κράλογλου

Οι τιμές στο ρεύμα δεν μειώθηκαν επειδή δεν μπορέσαμε ή δεν συνέφερε πολιτικά; Το ερώτημα δεν απαντήθηκε στα νοικοκυριά. Θα απαντηθεί στην παραγωγή; 

Εμείς δεν πιστεύουμε ότι θα απαντηθεί. 

Γιατί; Γιατί όλες οι στρεβλώσεις στο σύστημα τιμολόγησης της ενέργειας στην Ελλάδα έχουν την ρίζα τους σε αδέξιους και μόνο αδέξιους πολιτικούς χειρισμούς.

Και για να το επιβεβαιώσουμε θα σταθούμε σε ένα επιχείρημα της βιομηχανικής παραγωγής στηριγμένο όχι σε κουβέντες γραφείου και διαδρόμου αλλά σε μελέτη που συντάχθηκε σε εποχές καλών τιμών στο ρεύμα (το θύμισαν λίγες μέρες πριν στην κυβέρνηση στο διάλογο που είχαν για την σημασία του ενεργειακού κόστους στη βιομηχανική παραγωγή). 

Αν είχαμε μείωση στην τιμή του ρεύματος 10% η συμμετοχή μας στο ΑΕΠ (είπαν) θα ήταν μεγέθους που (εκτός των άλλων) θα εξασφάλιζε και 12.000 θέσεις εργασίας. 

Το επαναφέρουμε σήμερα από τη στήλη γιατί αυτό που συμβαίνει τώρα με τις τιμές ενέργειας είναι τουλάχιστον απαράδεκτο (για την ελληνική πραγματικότητα) αλλά και καταστροφικό για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. 

Και έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό όχι γιατί θα στερήσουμε από το προφίλ της οικονομίας τα μεταποιητικά ή τα εξαγωγικά χαρακτηριστικά του, αλλά γιατί ενώ παραμένουμε ακόμη μια φορά στον πάτο της Ευρώπης και στο κόστος παραγωγής, αδιαφορούμε για το τι συμβαίνει δίπλα μας  στον ίδιο χώρο βέβαια και ιδίως για ποιους λόγους μας συμβαίνουν αυτά. 
 
Η Ιταλία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Σουηδία και παραδίπλα μας η γειτονική Βουλγαρία μέχρι τη Τσεχία και την Ρουμανία εξασφαλίζουν προϋποθέσεις ενεργειακού κόστους σε σημείο που να προσελκύουν και επενδύσεις σε μια τόσο δύσκολη (ενεργειακά) εποχή όπως η σημερινή. Εμείς όμως απλά τους κοιτάμε. Και ούτε που ρωτάμε πως τα καταφέρνουν...

Η δυσκίνητη και γραφειοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση και συμφωνεί και παροτρύνει τα κράτη μέλη της να εξασφαλίσουν ως και 50% φθηνότερες τιμές στην ενέργεια και να την πάνε ως 50 ευρώ, να το κάνετε (επιμένει), για να μη χαθεί το επίπεδο ανταγωνιστικότητας στην βιομηχανία της Ε.Ε. 

Δείχνει μάλιστα με τον δικό της τρόπο αυτά που πέτυχαν οι Ιταλοί και οι Γάλλοι έχοντας και τις δικές της υποδείξεις και ενθαρρύνσεις.

Πώς αντιδράσαμε εμείς, άλλη μια φορά, (συνέβη και πάλι προ 3ετίας) μπροστά στον κίνδυνο να σπρώξουμε σε μεγαλύτερη συρρίκνωση την δική μας μεταποιητική και άλλη παραγωγή; 

Δεν κάναμε τίποτε απολύτως εκτός από τον γνωστό (άνευ ουσίας) διάλογο ή μάλλον μονόλογο... καθώς οι απαντήσεις σε αιτήματα για την παραγωγή (ειδικά την βιομηχανική) αναμένονται... Και θα αναμένονται ακόμη και σε χρόνο εκτός αναγκών και πραγματικότητας, ως προς την κάλυψή τους.

Που καταλήγουμε συμπερασματικά;

Ότι είναι μέγα λάθος να μας καθησυχάζει ο γνωστός πολιτικός λαϊκισμός (θα ξεκινήσει σύντομα) ότι το κόστος του ηλεκτρικού θα απασχολήσει την κυβέρνηση και τα "κουπόνια" της (που θα μοιραστούν το φθινόπωρο) θα το λάβουν σοβαρά υπόψη τους... 

Αυτό που δεν βλέπουμε και πρέπει να μας προβληματίσει από σήμερα είναι το ποιος (εκτός από την δική μας τσέπη) θα χρεωθεί το κόστος παραγωγής για το οποίο κανείς δεν μας δίνει σήμερα πειστική απάντηση. Είναι λοιπόν ή δεν είναι καθαρά πολιτικό θέμα η μείωση των σημερινών τιμών στο ηλεκτρικό ρεύμα; Θα το δουν όμως έτσι και στην κυβέρνηση;

george.kraloglou@capital.gr