00:02 25/09
Λέμε ανάπτυξη για να πούμε κάτι...
Με τον κρατισμό να έχει δεμένη χειροπόδαρα την οικονομία και να τον "εκσυγχρονίζουμε" ανά 4ετία, είμαστε κωμικοί μιλώντας για ανάπτυξη.
Η απεργία των πληρωμάτων καταστρώματος αφήνει στα χωράφια να σαπίζουν εκατοντάδες τόνους φρούτα και λαχανικά. Είμαστε σοβαροί ως πολιτική σκηνή;
Το σημειώνουμε αυτό καθώς (κατά τη δική μας γνώμη) δεν δείχνουμε σοβαροί, όταν όσα συμβαίνουν στο συγκεκριμένο θέμα αποκαλύπτουν (κατά τον πλέον ανησυχητικό τρόπο) ότι ούτε οι προτεραιότητές μας διακρίνονται στην οικονομία μας, ούτε και ο σεβασμός σε ό,τι μας έχει μείνει, να λέμε πως και εμείς ανήκουμε στην παγκόσμια αγορά παραγωγής... Και δίνουμε μάλιστα σημασία στα όσα της συμβαίνουν.
Πήρα από τον φίλο της στήλης κ. Γιώργο Κανελλόπουλο ένα μήνυμα που ξεκινάει με το εξής σχόλιο: "Εδώ καταστρέφονται οι άνθρωποι και εσύ γράφεις για αυτά που βλέπεις να συμβούν στην ΔΕΘ; Δεν μας ενδιαφέρουν αυτά…"
Και καταλήγει σε στοιχεία (επί του θέματος του σημερινού μας σημειώματος) τα οποία και μεταφέρω στην στήλη για ανάγνωση και σχολιασμό.
"Με έγγραφό της προς τα υπουργεία Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η Εθνική Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΘΕΑΣ) αναφέρει ότι εκτός από τις εκατοντάδες νταλίκες φορτωμένες με φρούτα, λαχανικά και άλλα ευπαθή προϊόντα που παραμένουν εγκλωβισμένες στα δύο λιμάνια, υπάρχουν ακόμα χιλιάδες τόνοι αγροτικών προϊόντων που σαπίζουν στα χωράφια λόγω της απεργίας.
Η ΕΘΕΑΣ προειδοποιεί ειδικά για τεράστιο κίνδυνο οικονομικής καταστροφής για τους καλλιεργητές καρπουζιού, οι οποίοι είναι πλέον αντιμέτωποι με το φάσμα της πτώχευσης.
Η άνοδος της θερμοκρασίας επιβάλλει τη συγκομιδή των καρπουζιών, που άρχισαν πλέον να σαπίζουν στα χωράφια και η αγορά της Ιταλίας και της υπόλοιπης Ευρώπης που έχει χτιστεί με μεγάλη προσπάθεια θα χαθεί, με ό,τι συνεπάγεται για τα επόμενα χρόνια.
Ειδικότερα, για το καρπούζι, που βρίσκεται στο μέγιστο της συγκομιδής του, πάνω από 1000 φορτηγά περιμένουν εδώ και μια βδομάδα στο λιμάνι της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας ή σε αναμονή στα χωράφια, ώστε να περάσουν στην Ιταλία και από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη".
Αυτή είναι εικόνα (όπως αποτυπώνεται από τον κ. Γεώργιο Κανελλόπουλο) και τη μεταφέρω στη στήλη καθώς αναφέρεται σε επίσημο έγγραφο ιδιαίτερα γνωστής αγροτικής Οργάνωσης, Εθνική Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΘΕΑΣ), πράγμα που πιστοποιεί την εγκυρότητά του.
Περισσότερο στην ουσία δεν θα μπω, καθώς κρίνω ότι οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι τα λένε μια χαρά και διεκδικούν με ορθότητα αυτό που έχουν δικαίωμα από την Πολιτεία.
Τι περιμένουν δηλαδή; Από την κυβέρνηση να λύσει όπως μπορεί το αδιέξοδο. Και αν δεν μπορεί να το λύσει, να προετοιμάζεται να δει τι θα κάνει με αυτές τις καταστροφές που παρουσιάζονται από μια απεργία ενός άλλου χώρου, (εξίσου σεβαστού της οικονομίας και της κοινωνίας μας, λέμε εμείς).
Γιατί μας απασχόλησε ως στήλη μια υπόθεση της μορφής αυτής και προς τι η βαρύτητα που δίνουμε στα καρπούζια και τα άλλα φρούτα της γεωργίας μας; Ένα θέμα που θα έπρεπε να ξεσηκώσει όλη τη χώρα και όλους τους χώρους που συνθέτουν το προφίλ της οικονομίας μας.
Γιατί προσέχοντας την ίδια στιγμή αντιδράσεις κορυφαίων του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης από τον πόλεμο Ιράν-Ισραήλ και τη χθεσινή εκεχειρία προσέξαμε πως οι αναφορές περιορίσθηκαν στα συν και τα πλην του πολέμου μόνο για τον τουρισμό στην χώρα. Και ειδικότερα για τις χιλιάδες ακυρώσεις των τουριστών από το Ισραήλ.
Και διερωτηθήκαμε. Με την αδιαφορία στα εσωτερικά μας μέτωπα (όπως το παραπάνω) θα ασχοληθεί κανείς; Και αν το όλο θέμα διαφεύγει... της προσοχής της κυβέρνησης, έχουμε αντιπολίτευση με ικανότητες να το προσέξει και να δώσει τις διαστάσεις που του αναλογούν ή οι πάντες περιμένουν τα πάντα από τις παρεμβάσεις της δημοσιότητας στα μέσα ενημέρωσης; Υπάρχει απάντηση;