Με τον "αραμπά" το δικαστικό σύστημα ως το 2030 και βλέπουμε...

Του Γιώργου Κράλογλου

Για να τελεσιδικήσει μια υπόθεση σε ένα ελληνικό διοικητικό δικαστήριο μπορεί να περάσουν 1.239 ημέρες, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 234 ημέρες. 

Πήραν τη "σκυτάλη” και οι αναλυτές του ΔΝΤ (ανάμεσα στους πολλούς των μελετητών της Ευρώπης και της παγκόσμιας οικονομίας που έχουν "φωτογραφίσει” τα μαύρα χάλια στη λειτουργία κράτους και θεσμών στην Ελλάδα) και  αποκαλύπτουν τις αποστάσεις μας και από το δικαστικό σύστημα σε ό,τι ονομάζεται Ευρώπη και από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο λειτουργίας της οικονομίας και της κοινωνίας, όπως μετέδωε το capital gr.

Κατά τη γνώμη μας δε,  ούτε υπερβολική, ούτε εκτός χρόνου και τόπου είναι η παραπάνω γενική τοποθέτηση.

Συσχετίζοντας μάλιστα αυτά που διαπίστωσαν με εκείνα της Ευρώπης, έχει σημασία να σταθούμε στο ότι "... Ο αριθμός των υποθέσεων που τελεσιδικούν στην Ελλάδα είναι σταθερά χαμηλότερος από αυτόν των υποθέσεων που εισάγονται στα ελληνικά δικαστήρια με τον χρόνο διεκπεραίωσης των αστικών υποθέσεων στα πρωτοδικεία να φτάνει τις 746 ημέρες, όταν ο μέσος όρος στις 46 χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι 239 ημέρες (!!) " 

Η δε σημαντικότερη όλων των επισημάνσεων της έκθεσης του ΔΝΤ στο θέμα δεν είναι τόσο ο χρόνος που χάνεται και από τις επιχειρήσεις που προσφεύγουν για να διεκπεραιώσουν υποθέσεις συνδεδεμένες τόσο με τις επιχειρήσεις, όσο και με την οικονομία αλλά ότι 

"...το πρόβλημα δεν αφορά τον αριθμό των δικαστών, καθώς στην Ελλάδα καταγράφεται μια από τις υψηλότερες αναλογίες δικαστών ανά κάτοικο, ενώ το 2022 σε σύγκριση με το 2012 ο αριθμός των δικαστών είχε αυξηθεί κατά 60% και πλέον, που αποτελεί μια από τις υψηλότερες αυξήσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση...

Στην Ελλάδα, το 2022 αναλογούσαν 37,3 δικαστές ανά 100.000 κατοίκους, από 23,3 δικαστές ανά 100.000 κατοίκους το 2012, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 17,6 δικαστές ανά 100.000 κατοίκους, όσο και το 2012.. (καταλήγουν μιλώντας για τις αιτίες)”.

Και πάμε τώρα στο "δια ταύτα”, για να δούμε τι σημαίνει άλλη μια σημαντική επισήμανση του (διαχρονικού) μας προβλήματος με τη δικαιοσύνη που αποτελεί ξεχωριστό θέμα προσοχής των επενδυτών και εκείνων που θέλουν να μεταφέρουν κεφάλαια και παραγωγή στον τόπο μας, έχοντας στους επιχειρηματικούς ορίζοντες των σχεδίων τους είτε την Ε.Ε., είτε τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Για εμάς δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από μια συνεχώς επαναλαμβανόμενη υπόσχεση, από το 1980, που ανανεώνεται από τις κυβερνήσεις, για 50 χρόνια, με τη διαβεβαίωση ότι από τις προτεραιότητες του κυβερνητικού έργου θα είναι η μεταρρύθμιση στη δικαιοσύνη.

Πέραν τούτου, δεν έχουμε τίποτε το χειροπιαστό που να δείχνει όχι μεταρρύθμιση, αλλά ούτε πορεία προς την κατεύθυνση αυτή. 

Να δούμε και το αύριο του όλου θέματος;

Μεταρρύθμιση που να δίνει την απάντηση που πρέπει είτε στο ΔΝΤ είτε στον επιχειρηματικό κόσμο και τους επενδυτές της χώρας (που επιμένουν με αιτήματα και παρεμβάσεις 30 χρόνια) αποκλείεται ως και τις εκλογές του 2027. Δεν έγινε ποτέ στην Ελλάδα κάτι τέτοιο σε 2 χρόνια. Ειδικά δε πριν από εκλογές. Και βεβαίως δεν θα γίνει και τώρα.

Η δε δική μας πρόβλεψη είναι ότι δεν θα γνωρίσουμε μεταρρύθμιση ως το 2030 που να βασίζεται και στο ότι η νέα κυβέρνηση (όπως πάντα συμβαίνει στην ιστορία μας) θα μελετήσει το όλο θέμα και μόνο αν πιεσθεί από την Ε.Ε. θα ασχοληθεί. Που σημαίνει ότι άλλα 3-4 χρόνια δεν θα δούμε μεταβολές.

george.kraloglou@capital.gr