Η "συνταγή" μαύρα λεφτά εργασίας και κρατικά χαρτζιλίκια συνεχίζεται

Του Γιώργου Κράλογλου

Ποιος θα δώσει τους μισθούς που ονειρεύεται η κυβέρνηση. Οι μικροί, οι μεσαίοι ή οι επενδυτές που ούτε "ήλθαν” ούτε διακρίνονται στον ορίζοντα;   

Λεφτά δεν υπάρχουν και ας το καταλάβουμε. Θέλετε και μια τρανταχτή απόδειξη; 

Το ίδιο το κράτος έχει φορέσει "φέσια” πάνω από 3,5 δισ. ευρώ σε επιχειρήσεις και προμηθευτές του, οι οποίοι και είναι σε απόγνωση, καθώς δεν έχουν σημάδια έγκαιρης εξόφλησης  

Υποχρεώσεις τους κράτους σε επιστροφές φόρων και προμήθειες (υγεία κυρίως, αλλά και παιδεία) που, λίγα χρόνια πριν (που άρχισαν κάπως να πλρώνονται...) ήταν κοντά στα 15 δισ. ευρώ. Η ουρά τους όμως (3,5 δισ. και πάνω) φουντώνει ξανά… 

Πόσο άδικο έχουν λοιπόν οι  μικροί και πολύ μικροί (που πλησιάζουν το 100% της παραγωγής) να επιμένουν ότι λεφτά δεν υπάρχουν και ότι η έλλειψη ρευστότητας είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της αγοράς. 

Δεν έχουν καθόλου άδικο. Γι’ αυτό και από τον χώρο αυτό θα ξεκινήσει το μέγα εργασιακό πρόβλημα αν η κυβέρνηση δεν καταλάβει ότι με τα απίθανες κρατήσεις που απαιτεί το κράτος στους μισθούς, η αδήλωτη και η μαύρη εργασία θα είναι το μοναδικό εργαλείο να διορθώνει συνεχώς την κατάσταση.

Οι συμφωνίες στην αδήλωτη εργασία (που ούτε έχει μειωθεί ούτε θα την δούμε να αφανίζεται από τον δήθεν φόβο των προστίμων) θα αποτελούν την βάση της απασχόλησης με κρατικά χαρτζιλίκια να προστίθενται (από τον υποτιθέμενο άνεργο) και να φτιάχνουν "άριστο” μαύρο μηνιάτικο έξω  από τα "θολά νερά” της όποιας στατιστικής. 

Σε δύο μήνες μάλιστα στον "χορό” μπαίνει και ο τουρισμός.Σε όλο εκείνο το μέρος της απασχόλησης που είναι γνωστό ως  "τόσα τα μαύρα και τόσα τα άλλα από τα επιδόματα της κυβέρνησης”. 

Και πάμε στις μεσαίες και μεγάλες (ας τις πούμε...) βιομηχανικές και άλλες μονάδες του 15-20% που δίνουν μισθούς σύμφωνα με τον κατώτατο  και τις ειδικές συμφωνίες. Είναι λάθος να νομίζουμε ότι και εδώ δεν  κανονίζουν τα δώρα (όπου υπάρχουν δώρα) και τα επιδόματα με τρόπο που "εξυπηρετεί” και τις δύο πλευρές.  

Συμφωνίες για να ξεπεράσουν τα κρατικά χαράτσια (εισφορών, φόρων) που θα κρατήσουν καλά... ως το καλοκαίρι 2027 (και θα  δει τι θα κάνει η άλλη κυβέρνηση). 

Η σημερινή πάντως δεν θα  βρει λύση. Την βολεύουν άλλωστε τα κρατικά χαρτζιλίκια. Οπότε γιατί να χαλάσει τη "σούπα” στα  κρατικά χαράτσια...  

Και ποια είναι η λύση; 

Κατά τη γνώμη μας, πραγματικό άνοιγμα της κλειστής οικονομίας μας για να έλθουν οι επενδυτές  που να είναι  αποφασισμένοι να στήσουν την βάση τους προς ΕΕ στην Ελλάδα (ό,τι δηλαδή κάνουν και στην Τουρκία). 

Επενδυτές όμως με τους οποίους θα διαπραγματευθείς και ανθρώπινους μισθούς ώστε να κρατηθούν οι 30ρηδες μας και από τη μετανάστευση. 

Επενδυτές που κατευθύνονται  σήμερα στην Ανατολική Ευρώπη. Η οποία ναι μεν δεν διακρίνεται για το μισθολόγιο της, αλλά δεν μπορείς να παραγνωρίσεις την  αυξητική πορεία σε άντληση κεφαλαίων και σοβαρών  πολυεθνικών (πολύ γνωστών για την επενδυτική τους μανία σε χώρες του Νότου, εντός και εκτός ΕΕ).

Επενδύσεις  για να αλλάξουν και τη μιζέρια και το εργασιακό μας και για τις οποίες όχι μόνο υστερούμε (για 3-4 δεκαετίες), αλλά δεν καταφέραμε να τους δώσουμε κάποια θέση στον οικονομικό μας ορίζοντα παρά τα όποια (παρηγορητικά) λόγια και τις στατιστικές της κυβέρνησης προς την κοινή γνώμη.

Μέχρι τότε η συνταγή των μαύρων μισθών συν τα κρατικά χαρτζιλίκια θα συνεχιστεί, γιατί και η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται πως δεν έχει άλλο τρόπο να δείξει τη συμβολή της στην "ανάπτυξη".

george.kraloglou@capital.gr