Αυτό συμφέρει πολιτικά, αυτό θα μείνει...

Του Γιώργου Κράλογλου

Το μοντέλο ανάπτυξης, μέσα στο οποίο προκύπτουν τα τεράστια φορολογικά έσοδα, είναι στρεβλό, άνισο και παρασιτικό, μου γράφει ο Εθνικοκαπιταλιστής.

Προσθέτει μάλιστα (άριστα κατά τη γνώμη μας) ότι "...η αύξηση του ΑΕΠ γίνεται αποκλειστικά από το financial doping από τα πακέτα του Ταμείου Ανάκαμψης που λήγουν το 2026, καθώς και την αύξηση του στην αγορά ακινήτων μέσω Airbnb και πλιάτσικου της Golden Visa, όπου ευνοείται μια μικρή μερίδα προνομιούχων κατόχων ακινήτων, ενώ η "πλέμπα" βιώνει τον εφιάλτη της στεγαστική κρίσης που έχει δημιουργήσει αυτού τους είδους ανάπτυξη...”.

Και τον συμπληρώνει (με ιδιαίτερα εύστοχα τρόπο και με λιγότερες από 100 λέξεις!!) ο επίσης γνωστός μας NikiforosFokas "...ξέρουμε ποιες είναι οι λύσεις άλλα φοβόμαστε το πολιτικό κόστος! Όποιον είχε αξιοπρέπεια τον διώξαμε από την χώρα και οι υπόλοιποι είναι όλοι πελάτες... Ποιον να κυνηγήσουμε; Φοροδιαφυγή, ρευματοκλοπή, πολεοδομική αυθαιρεσία και χτίσιμο στα καμμένα, επιδόματα μαϊμού αναπηριών και δώρα σε γαλβανισμένες δεξαμενές ψηφοφόρων - πελατών, φωτογραφικές διατάξεις νόμων και στημένες λοταρίες, αποζημιώσεις διαφόρων τύπων και χάιδεμα στα αυτιά, αν όλα αυτά τα αφαιρέσεις από την Ελλάδα τι θα μείνει; Όποιος είχε  αξιοπρέπεια και ικανότητες είπαμε... δεν μένει πια εδώ! Πίσω μείνανε μόνο βολεμένα παλατάκια...”. 

Τι να προσθέσουμε τώρα εμείς; 

Μήπως ότι το κόμμα που μας κυβερνά μάλλον δεν έχει ξεκαθαρίσει πότε τον συμφέρουν πολιτικά οι εκλογές και προκειμένου να "ζυγίσει”  το πολιτικό κόστος από τη φθορά του καταφεύγει πολύ νωρίς (από το 2025) στις παροχές και τις διανομές στους φορολογούμενους (από τους δικούς τους φόρους...) φθάνοντας ως την αστειότητα της επιδότησης στα νοίκια ή μοιράζοντας επιδοτήσεις για το ρεύμα των μικρών και των πολύ μικρών; Μπορεί να είναι και έτσι...      

Άρα ποιος ο λόγος της αναφοράς μου στα συγκεκριμένα σχόλια στο χθεσινό σημείωμα (Φοροδιαφυγή και ρευματοκλοπή θα ζουν και θα βασιλεύουν...) και γιατί επανέρχομαι στο πολυσυζητημένο αλλά χωρίς νόημα (ακόμη) θέμα  αλλαγής του αναπτυξιακού μοντέλου της οικονομίας που μόνο στα λόγια στα χαρτιά και σε κάποιους δήθεν αφορισμούς του σημερινού μοντέλου προσπαθούμε να διακρίνουμε τόσο την πολιτική βούληση της κυβέρνησης όσο και την ανυπαρξία αντίλογου της αντιπολίτευσης; 

Επιστρατεύοντας δημοσιογραφικές εμπειρίες από την πολύχρονη παρουσία μας στο οικονομικό ρεπορτάζ (με ιδιαίτερο χώρο τη βιομηχανία, τα ενεργειακά και τους μικρομεσαίους) για εκείνους που μάχονται επιχειρηματικά να πολεμούν σε μια πραγματικά ελεύθερη οικονομία (την οποία δεν θα ανατρέπει η πολιτική βούληση της κάθε κυβέρνησης) μεταφέρουμε το στίγμα που εισπράττουμε από την επιχειρηματική κοινότητα σχετικά με τα περί νέου αναπτυξιακού μοντέλου. Αυτό μόνο και τίποτε άλλο.

Κατά την άποψή μας λοιπόν επιχειρηματικά κανείς δεν περιμένει ούτε και προβλέπει αλλαγή στην πολιτική συμπεριφορά όλων των κομμάτων και κυβερνήσεων από το 50χρονο, ξεπερασμένο (στις ανεπτυγμένες οικονομίες), μοντέλο του κρατισμού. 

Κρατισμός και έλεγχος μέσα από φορολογικούς μηχανισμούς για τη δημιουργία μιας εικόνας ότι δήθεν ζούμε σε κράτος δικαίου και ισοπεδώνουμε (επίσης δήθεν) τον παράνομο πλουτισμό. 

Πού όλα αυτά; Στην οικονομία μας στην οποία η μαύρη πλευρά της συνεχίζει (επί της ουσίας) να τη χρηματοδοτεί αρκετά πάνω από το 50%. Και θα συνεχίσει καθώς το εργασιακό στην κάθε του μορφή, με το ενεργειακό τινάζουν και θα τινάζουν στον αέρα ότι μπορεί να μας παρουσιασθεί ως σταθερή, αμετακίνητη και με προοπτικές πρόοδος, με θεμελιωμένη όμως την ανάπτυξη. Μικρή, μεσαία ή και μεγάλη.  

george.kraloglou@capital.gr