Από τον τουρισμό θα ξεκινήσουν όλα

Του Γιώργου Κράλογλου

Το εργασιακό θα ξεσπάσει μέσα στον χρόνο αυτό και θα μας δώσει να καταλάβουμε ότι ανάπτυξη στα λόγια και χωρίς να σπάσουμε αυγά... δεν γίνεται. 

Η 50χρονη σοβιετία μας, της κακιάς ώρας, με το κράτος- πατερούλη να βγαίνει και να φροντίζει με τον πλέον κατώτατο τρόπο... τον κατώτατο μισθό και να περιμένει (μέχρι και σήμερα που τα γράφουμε αυτά) ότι θα σηκωθούν εργαζόμενοι από την οποιαδήποτε περιφέρεια του Ελλαδιστάν ή από την Αθήνα (που κατοικεί ο μισός πληθυσμός) να πάνε στα νησιά ή στις παραλίες να πάρουν 750-800 ευρώ και λίγα μαύρα.. στα οποία κανείς δεν δίνει δώρα και επιδόματα... φθάνει στο τέλος της. 

Το 2025 θα είναι ο χρόνος που θα αποκαλύψει την αλήθεια και στο εργασιακό. 

Τα πράγματα είναι τραγικά απλά. 

Λέμε απλά γιατί αν θέλεις να βρεις τον εργαζόμενο στον τουρισμό και στις υπηρεσίες του τουρισμού από εδώ και στο εξής πρέπει να του πληρώνεις και το νοίκι . Και λέμε τραγικά επειδή αυτό δεν το βλέπουμε να γίνεται στην πράξη. Οπότε που θα καταλήξει το εργασιακό;

Θα το λύσουμε με εισαγωγές από το Μπαγκλαντές και την υπόλοιπη Αφρική; 

Και που θα τους αναζητήσουμε; Στην Αμερική, στην ΕΕ ή από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, οι οποίες όμως έσπευσαν και έλυσαν το εργασιακό τους, πριν εξασφαλίσουν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας των ευρωπαϊκών επενδύσεων και επενδυτών. 

Συνεπώς για ποιόν λόγο βιαστήκαμε και "βαφτίσαμε" (από το 2023) τον τουρισμό ως τον κορυφαίο πυλώνα της οικονομίας μας; Ποιος ο λόγος της βιασύνης χωρίς να έχουμε εξασφαλίσει τον κόσμο που θα τον υπηρετήσει και θα τον κάνει να δουλέψει δημιουργώντας πραγματικά κέρδη και για την οικονομία μας; 

Αν το εννοούσαμε αυτό και δεν ήταν οι συνηθισμένες μεγαλοστομίες του μπαλκονιού και της πλατείας... θα έπρεπε πριν απ όλα να δώσουμε απαντήσεις στο εργασιακό γενικά. Ειδικότερα δε στις αμοιβές καθώς (οι πάντες το ξέρουμε αυτό) πρόκειται για θέμα που βρίσκεται στον αέρα και το ξεπερνάμε με μπαλώματα... εδώ και 30 χρόνια. 

Δεν μπορείς λοιπόν να το ανοίγεις σήμερα μόνο με την εφαρμογή της κάρτας εργασίας αν δεν το έχεις ψάξει σε μεγάλο βάθος για να βρεις τρόπο να βοηθήσεις (ως Πολιτεία) στη λύση και να δώσεις έτσι την άνεση στις κυβερνήσεις σου να εμφανίζουν τον τουρισμό ως "οικονομικό άρμα σωτηρίας" της χώρας. 

Και από το εργασιακό του τουρισμού σε εκείνο της βιοτεχνίας και της βιομηχανίας που συνθέτει και από την δική τους πλευρά το υλικό της βόμβας με το όνομα "εργασιακό" το οποίο και θα εκραγεί ταυτόχρονα. 

Η κατά 98,5% βιοτεχνική οικονομία μας είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις όχι των μισθών που επιβάλλονται από εδώ και πέρα, αλλά ακόμη και στους κατώτατους της διετίας 2025-2027; 

Αποκλείεται και δεν το κρύβει κανείς. Είναι μάλιστα γραμμένο ως πρώτο θέμα σε ειδικά υπομνήματα που θα παραδοθούν στην κυβέρνηση πριν την ΔΕΘ, για να προλάβουν εξαγγελίες χωρίς βάση και δυνατότητα να φέρουν αποτέλεσμα στην οικονομία.

Το ίδιο θα συμβεί και από την βιομηχανία μας η οποία κινείται στο 80% σε μεσαίο επίπεδο και θεωρεί πως με τις τωρινές συνθήκες ανταγωνισμού και στη δική μας αγορά αλλά και στην ΕΕ πρέπει πολλά να αναθεωρηθούν και πολύ περισσότερα να εξετασθούν από την αρχή. Ιδίως όσα αφορούν όχι μόνο τις επενδύσεις, αλλά και τη λειτουργία τους μετά την ολοκλήρωσή τους...

george.kraloglou@capital.gr