Θα μας ανοίξει νέες αγορές ο Τράμπ;

Του Γιώργου Κράλογλου

Στο χέρι μας είναι και μπορούμε, με τη δική μας παραγωγή και τις δυνάμεις μας σε εξαγωγές, να "αξιοποιήσουμε” την περίοδο Τράμπ. Θα το επιδιώξουμε; 

Έχουμε και την αφορμή και τη μοναδική ευκαιρία να κάνουμε εκείνα που "λιβανίζουμε” για χρόνια ως εξωστρέφεια για την χώρα μας με πολιτικές βεβαίως που θα χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία να ανοίξουμε νέες αγορές.

Να γίνουμε περισσότερο γνωστοί και στην Ινδία (για παράδειγμα) και στην Κίνα ή  όπου αλλού παρουσιάζουμε κενά. Από την Ανατολική Ευρώπη μέχρι την Ασία (όπου δεν έχουμε περπατήσει οικονομικά). 

Η αφορμή είναι να σταθούμε κοντά στις εξαγωγικές μας επιχειρήσεις οι οποίες μπορεί ίσως να μην χάσουν εδάφη και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη (από τις αναταράξεις που θα φέρει ο "Τραμπισμός” και η κάθε τακτική του, όσο και αν κρατήσει), αλλά όπως και να το κάνουμε οφείλουν τώρα να εντείνουν τις "επιθέσεις” τους στις ξένες αγορές με την αφορμή που δίνει η έκτακτη αυτή περίοδος.

Και εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι οι υπάρχουσες παραγωγικές δυνάμεις μας και η στρατηγική τους στην εξωστρέφεια μπορεί μεν να αρκούν να ξεπεράσουν τον "ύφαλο” (που θα δημιουργήσει στην εξαγωγική διαδρομή τους και η νέα αμερικάνικη συμπεριφορά στην παγκόσμια αγορά) αλλά γιατί να μην αξιοποιηθούν (όσο γίνεται περισσότερο) και τα γεγονότα και οι εξελίξεις τους. 

Το σημειώνουμε αυτό γιατί, ακόμη και μπροστά την έκτακτη ανωμαλία, που θα φέρει ο Τράμπ στο διεθνές εμπόριο, υπάρχουν περιθώρια για κέρδη αν η εξαγωγική μας συμπεριφορά, ενισχυμένη από την συνεργασία της Πολιτείας, στρέψει τα πάντα της δράσης της στους βασικούς εξαγωγικούς μας προσανατολισμούς. Σταθερός μας  στόχος η  μάχη για μια θέση εκεί που δεν έχουμε καλύψει ή καλύπτουμε αλλά δεν διακρινόμαστε ακόμη.

Ποια μπορεί να είναι η συμπαράσταση αυτή. 

Εκτός από την εντατικοποίηση της κάθε προσπάθειας της οικονομικής διπλωματίας στην κάλυψη κενών από την Μέση Ανατολή ως την Ασία σε αγορές με ενδιαφέρον και δυνατότητες της ελληνικής εξωστρέφειας, η παροχή κινήτρων ανάλογα με τη σημασία της κάθε προσπάθειας για "επίθεση” των εξαγωγέων μας στις αγορές εκείνες που διακρίνονται ασφαλείς δυνατότητες επιτυχίας. 

Τα οικονομικά υπουργεία έχουν στα χέρια τους και πολύ πρόσφατες υποδείξεις των εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων για το πως είναι δυνατόν να διασφαλίσουμε αποτελέσματα από ένα εγχείρημα της μορφής αυτής, αν και όποτε επιχειρηθεί. 

Υποδείξεις που δεν συνιστούν χρηματοδοτήσεις ή ειδικές ενισχύσεις αλλά υποδεικνύουν μορφές "επιβράβευσης” (κίνητρα αν θέλετε) που θα συνδέονται με το εξαγωγικό φορολογικό καθεστώς, το οποίο παραμένει, δυστυχώς ακόμη, αντιφατικό ως προς την φιλοσοφία της εξωστρέφειας της χώρας. Την εξωστρέφεια εκείνη που (όπως όλοι έχουμε προσέξει) περιγράφεται εντονότατα  και σε όλα τα προγράμματα της κυβέρνησης, την 6ετία της παρουσίας της στην εξουσία.

Πότε λοιπόν θα επιχειρήσουμε τις δικές "εκστρατείες” να κατακτήσουμε νέα εδάφη διεθνών αγορών, αν δεν το κάνουμε τώρα;

Τώρα που κανείς δεν μπορεί να αντιπολιτευθεί ένα τέτοιο οικονομικό μας άνοιγμα, στηριγμένο βεβαίως σε έκτακτο αμυντικό σχέδιο, θα λέγαμε, με αφορμή την "απάντησή” μας και στην τακτική Τράμπ.

Και αυτό, ανεξάρτητα από τις δυνατότητές μας να ξεπεράσουμε όσα θα έλθουν σήμερα ή αύριο, μιας και οι εξαγωγικές απαιτήσεις και προς ΗΠΑ και ΕΕ βεβαίως αγγίζουν (έστω και οριακά) κινδύνους. Θα φροντίσουμε να εκμεταλλευθούμε την αφορμή και την ευκαιρία που φέρνει η συγκυρία;

george.kraloglou@capital.gr